Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 13.09.2005, sygn. DF-436/30/05, Urząd Skarbowy w Starogardzie Gdańskim

Temat interpretacji

P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art.14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. -Ordynacja podatkowa / tekst jednolity Dz. U. Nr 8 poz. 60 ze zmianami/ po rozpatrzeniu wniosku z dnia 08.08.2005 r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych renty uzupełniającej oraz odsetek ustawowych należnych od spóźnionej wypłaty renty

stwierdzam że :

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest częściowo prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego

Podatnik prosi o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych renty uzupełniającej i należnych odsetek ustawowych od spóźnionych spłat od rent tytułem tzw. odszkodowania.

Podatnik uważa, że nie powinien płacić podatku dochodowego zarówno od renty uzupełniającej oraz od odsetek ustawowych należnych od spóźnionych wypłat renty uzupełniającej.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Starogardzie Gdańskim odpowiadając na powyższe pytanie wyjaśnia co następuje:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r roku o podatku dochodowym od osób fizycznych /tekst jednolity Dz.U. nr 14 z 2000r. poz. 176 ze zmianami/ w brzmieniu obowiązującym w 2005 roku, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie przepisu art. 21 ust. 1 pkt 3b i 3c ustawy podatkowej wolne od podatku dochodowego są:

3b/ inne odszkodowania otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej do wysokości określonej w tym wyroku lub ugodzie, z wyjątkiem odszkodowań:
a/ otrzymanych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą,
b/ dotyczących korzyści, które podatnik mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono,
3c/ odszkodowania w postaci renty otrzymane na podstawie przepisów prawa cywilnego w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia, przez poszkodowanego, który utracił całkowicie lub częściowo zdolność do pracy zarobkowej, albo jeżeli zwiększyły się jego potrzeby lub zmniejszyły widoki powodzenia na przyszłość.

Zgodnie z przepisami art. 444 i 445 ustawy Kodeks cywilny w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia, naprawienie szkody obejmuje wszelkie wynikłe z tego powodu koszty. Jeżeli poszkodowany utracił całkowicie lub częściowo zdolność do pracy zarobkowej albo zwiększyły się jego potrzeby lub zmniejszyły się widoki powodzenia na przyszłość, może on żądać od zobowiązanego do naprawienia szkody odpowiedniej renty a także zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę.

Celem przyznania renty uzupełniającej przewidzianej w art. 444 § 2 k.c., jest doprowadzenie do zrównania sytuacji finansowej poszkodowanego z sytuacją hipotetyczną, w jakiej znajdowałby się, gdyby nie uszczerbek na zdrowiu. Renta uzupełniająca jest jednym ze sposobów naprawienia szkody.

Renta uzupełniająca jest odszkodowaniem i korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 3c cytowanej wyżej ustawy w brzmieniu obowiązującym w 2005 roku.

Natomiast wypłacone odsetki nie podlegają zwolnieniu od podatku dochodowego.

Instytucję prawną odsetek za zwłokę reguluje art. 481 Kodeksu cywilnego. Stanowi on, iż jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Jeżeli stopa odsetek za opóźnienie nie była z góry oznaczona, należą się odsetki ustawowe. Jednakże gdy wierzytelność jest oprocentowana według stopy wyższej niż stopa ustawowa, wierzyciel może żądać odsetek za opóźnienie według tej wyższej stopy. W razie zwłoki dłużnika wierzyciel może nadto żądać naprawienia szkody na zasadach ogólnych.

Z powyższego przepisu wynika zatem, ze odsetki stanowią należność wierzyciela odrębną od odszkodowania, a tym samym nie korzystają one ze zwolnienia z opodatkowania.

Wypłacone Panu odsetki stanowią przychód określony w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i stanowią źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 - inne źródła czyli źródła przychodu nie wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 1-8 tej ustawy.