Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 14.07.2005, sygn. PD1-406/26/05, Urząd Skarbowy w Jędrzejowie

Temat interpretacji

Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w J. pismem z dnia 15 kwietnia 2005 roku zwrócił się o udzielenie informacji:

1. Czy stosownie do art. 21 pkt 95 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odsetki od nieterminowej wypłaty wynagrodzeń za pracę są wolne od podatku dochodowego?

2. Czy należy przy obliczeniu podatku dochodowego od osób fizycznych uwzględnić koszty uzyskania przychodu w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 pkt 1 powyższej ustawy, oraz kwotę o której mowa w art. 32 ust. 3, tj. kwotę stanowiącą 1/12 kwoty zmniejszającej podatek, w przypadku gdy wierzyciel (pracownik) w dalszym ciągu jest zatrudniony na podstawie umowy o pracę w zakładzie pracy, od którego ma być ściągnięte zaległe wynagrodzenie?

1. W myśl art. 21 ust. 1 pkt 95 ustawy wolne od podatku dochodowego są odsetki z tytułu nieterminowej wypłaty wynagrodzeń i świadczeń z tytułów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1, tj. między innymi ze stosunku pracy. Wobec powyższego wypłacone odsetki nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

2. W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy przychodami są między innymi pieniądze otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym.Rodzaje źródeł przychodów zawarte zostały w art. 10 ust. 1 ustawy. W punkcie 1 tego artykułu jako źródło przychodów wymieniono m. in. stosunek pracy.

W myśl art. 12 ust. 1 ustawy za przychody ze stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

W myśl art. 8 ustawy Ordynacja podatkowa płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna nie mająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Z dniem 1 stycznia 2005 roku ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nakłada na komorników sądowych egzekwujących zaległe wynagrodzenia, obowiązek poboru zaliczek na podatek dochodowy. W myśl art. 42e ust. 1 (zmiana wprowadzona ustawą z dnia 12 grudnia 2004 roku - Dz. U. Nr 263, poz. 2619, weszła w życie z dniem 1 stycznia 2005 roku) w przypadku, gdy za płatnika, o którym mowa w art. 31, wypłaty świadczeń określonych w art. 12 dokonuje komornik sądowy lub podmiot nie będący następcą prawnym płatnika, przejmujący jego zobowiązania wynikające ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, jest on obowiązany do poboru zaliczki na podatek dochodowy obliczonej według stawki 19%.

Przy obliczaniu zaliczki uwzględnia się (art. 42e ust. 2):
- koszty uzyskania przychodu w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 pkt 1,
- składki na ubezpieczenie społeczne, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b potrącone w danym miesiącu, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Stosownie do art. 42e ust. 3 zaliczkę obliczoną w sposób określony w ust. 1 i 2 zmniejsza się o kwotę:
- o której mowa w art. 32 ust. 3,
- składki na ubezpieczenie zdrowotne pobranej w danym miesiącu zgodnie z odrębnymi przepisami, z zastrzeżeniem art. 27b ust. 1 pkt 2 i ust. 2.

Zgodnie z art. 42e ust. 4 przepisy art. 38 ust. 1 i art. 39 ust. 1 i 2 ustawy stosuje się odpowiednio, co oznacza, iż:

- komornik sądowy przekazuje kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy wg miejsca zamieszkania płatnika, przesyłając równocześnie deklarację PIT-4,

- w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym komornik sądowy obowiązany jest przekazać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy wg miejsca zamieszkania podatnika, informacje PIT-11, jeżeli zaś obowiązek poboru zaliczki ustał w ciągu roku podatkowego, komornika obowiązuje termin do dnia 15 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrana została ostatnia zaliczka.