Temat interpretacji

Czy wnioskodawca prawidłowo wyliczył dochód/spłatę ze sprzedanej części nieruchomości, który ma zamiar wykazać w PIT-39 za 2012 r.? Czy od sprzedaży działki za 40.000 zł wnioskodawca musi zapłacić 19% podatku od całej sumy, połowy czy wcale nie musi płacić podatku?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pani stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 15 listopada 2012 r. (data wpływu do tut. Biura 16 listopada 2012 r.), uzupełnionym w dniu 21 stycznia 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości w części dotyczącej:

• sposobu obliczenia dochodu podlegającego opodatkowaniu z tytułu sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe,
• ustalenia kwoty spłaty mogącej pomniejszać dochód do opodatkowania jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 listopada 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

W związku ze stwierdzonymi brakami formalnymi, pismem z dnia 15 stycznia 2013 r. Znak: IBPBII/2/415-1499/12/MMa wezwano wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano w dniu 21 stycznia 2013 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Matka wnioskodawcy zmarła w dniu 03 stycznia 1992 r., natomiast w dniu 25 lutego 1999 r. zmarł ojciec wnioskodawcy. Wnioskodawca w dniu 03 sierpnia 2000 r. postanowieniem sądu o stwierdzeniu nabycia spadku został wraz z bratem współwłaścicielem nieruchomości o pow. 0,86 ha. Spadek po rodzicach wnioskodawca wraz z bratem nabył po połowie. W skład masy spadkowej wchodziła nieruchomość częściowo zabudowana składająca się z działek o nr 229, 284, 336, 1129, 1130, 176/5. W skład spadku nie wchodziło gospodarstwo rolne.

W dniu 20 grudnia 2010 r. wnioskodawca złożył wniosek do sądu o zniesienie współwłasności i przyznanie wnioskodawcy na wyłączną własność przedmiotowej nieruchomości. Po wycenie rzeczoznawcy sądowego, sąd zasądził opisaną nieruchomość przyznać na wyłączną własność wnioskodawcy z obowiązkiem spłaty brata w kwocie 81.737 zł (czyli 0,43 ha nieruchomości wnioskodawca nabył za kwotę 81.737 zł). Wnioskodawca połowę kwoty zasądzonej przez sąd zapłacił bratu a w celu dokonania spłaty drugiej połowy kwoty zasądzonej przez sąd wnioskodawca sprzedał w 2012 r. działkę o pow. 0,26 ha za kwotę 40.000 zł. Połowa z 0,26 ha czyli 0,13 ha została sprzedana przed upływem 5 lat a zatem, zdaniem wnioskodawcy od tej części powinien zapłacić podatek w wysokości 19% od dochodu. Wnioskodawca wskazał, że przychód wyniósł 20.000 zł, koszt (dowody spłaty) wyniósł 24.711 zł zatem osiągnął stratę w kwocie 4.711 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy wnioskodawca prawidłowo wyliczył dochód/spłatę ze sprzedanej części nieruchomości, który ma zamiar wykazać w PIT-39 za 2012 r.... Czy od sprzedaży działki za 40.000 zł wnioskodawca musi zapłacić 19% podatku od całej sumy, połowy czy wcale nie musi płacić podatku...

Zdaniem wnioskodawcy, ze zbycia części nieruchomości nie uzyskał dochodu. Z wyliczeń, które przedstawił wyżej wynika, że poniósł stratę a zatem podatek 19% ze zbycia wyżej opisanej części nieruchomości wyniesie 0 zł.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z przepisem art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z póź. zm.) podlegającym opodatkowaniu źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2 m.in.:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, iż sprzedaż nieruchomości lub praw przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy

w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub praw nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a przychód uzyskany ze sprzedaży w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że wnioskodawca w spadku po zmarłej w dniu 03 stycznia 1992 r. matce oraz zmarłym w dniu 25 lutego 1999 r. ojcu nabył wraz z bratem po połowie nieruchomość o powierzchni 0,86 ha w skład której wchodziły działki o nr 229, 284, 336, 1129, 1130, 176/5. Następnie w dniu 20 grudnia 2010 r. wnioskodawca złożył wniosek o zniesienie współwłasności, na mocy którego sąd zasądził na rzecz wnioskodawcy całą nieruchomość jednocześnie zobowiązując wnioskodawcę do spłaty kwoty 81.737 zł na rzecz brata. Cześć spłaty wnioskodawca dokonał ze środków własnych natomiast pozostałą część spłacił ze środków pochodzących ze sprzedaży w 2012 r. części przedmiotowej nieruchomości o powierzchni 0,26 ha.

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16,

poz. 93 z późn. zm.) spadek to prawa i obowiązki zmarłego wynikające ze stosunków cywilnoprawnych, które z chwilą jego śmierci przechodzą na następców prawnych. Stosownie do art. 924 i 925 ww. ustawy spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku, natomiast otwarcie spadku następuje z chwilą śmierci spadkodawcy. Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku potwierdza jedynie prawo spadkobierców do tego spadku od momentu jego otwarcia. Tak więc datami nabycia spadku po rodzicach przez wnioskodawcę i pozostałych spadkobierców są daty śmierci spadkodawców (rodziców).

W myśl art. 211 i 212 Kodeksu cywilnego zniesienie współwłasności może nastąpić przez podział rzeczy wspólnej, a gdy rzeczy nie da się podzielić, przez przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych, bądź przez podział cywilny, polegający na sprzedaży rzeczy wspólnej i podziale uzyskanej ceny stosownie do wielkości udziałów współwłaścicieli.

Zniesienie współwłasności polega na dokonaniu podziału rzeczy wspólnej należącej do wszystkich współwłaścicieli, ponieważ współwłaściciele mają swoje udziały w prawie, ale nie w rzeczy. W rezultacie dochodzi do nowego ukształtowania prawa własności poprzez odebranie temu prawu cechy wspólności.

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego, przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w drodze zniesienia współwłasności jest nabyciem tych rzeczy, tzn. tej części nieruchomości, o którą zwiększył się udział w niej po dokonaniu zniesienia współwłasności. Stąd wszelkie przypadki gdy udział danej osoby ulega powiększeniu, traktowany być musi w kategorii nabycia, gdyż w ten sposób ulega powiększeniu zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (nieruchomością).

W tym miejscu wyjaśnić należy, że wnioskodawca w wyniku zniesienia współwłasności stał się jedynym właścicielem nieruchomości o powierzchni 0,86 ha. Jednocześnie zobowiązany został do spłaty na rzecz brata kwoty 81.737 zł. Tym samym w wyniku zniesienia współwłasności wnioskodawca nabył przysługujący jego bratu udział w nieruchomości wynoszący ½.

Oznacza to, że w wyniku zniesienia współwłasności udziału wnioskodawcy w nieruchomości zwiększył się, a więc datę zniesienia współwłasności należy utożsamiać z datą nabycia.

Mając na uwadze powyższe w kontekście przedstawionego we wniosku stanu faktycznego stwierdzić należy, iż udziały w sprzedanej nieruchomości wnioskodawca nabył w różnym czasie i w różny sposób, tj.:

• w dniu 03 stycznia 1992 r. w dacie śmierci matki w udziale jaki przysługiwał wnioskodawcy w spadku po matce,
• w dniu 25 lutego 1999r. w dacie śmierci ojca w udziale jaki wnioskodawcy przysługiwał w spadku po ojcu,
• w wyniku zniesienia współwłasności w udziale jaki wnioskodawca nabył za spłatą od brata ponad udział nabyty w spadku tj. w udziale wynoszącym ½. Najwcześniej nastąpiło to w 2010 r. skoro w dniu 20 grudnia 2010 r. wnioskodawca złożył wniosek do sądu o zniesienie współwłasności.

Z uwagi na fakt, iż nabycie udziałów w przedmiotowej nieruchomości nastąpiło odpowiednio w trzech datach, tj. w 1992 r., w 1999 r. oraz najwcześniej w 2010 r. to z tymi datami należy wiązać skutki podatkowe zbycia nieruchomości o powierzchni 0,26 ha. I tak przychód z odpłatnego zbycia przedmiotowej nieruchomości przypadający na udział nabyty w 1992 r. oraz udział nabyty w 1999 r. nie będzie stanowił źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych z uwagi na fakt, że sprzedaż nieruchomości w 2012 r. nastąpiła po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nabyto każdy z tych udziałów.

Wyjaśnić należy, że skoro w dacie zniesienia współwłasności wnioskodawca nabył od brata najwcześniej w 2010 r. udział wynoszący ½ w nieruchomości, zatem pozostały udział ½ jaki wnioskodawca posiadał w przedmiotowej nieruchomości został nabyty w spadku po matce oraz ojcu. Zatem połowa przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości odpowiadająca udziałowi nabytemu po rodzicach nie będzie stanowiła źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Natomiast przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości o powierzchni 0,26 ha jaki przypada na udział nabyty w wyniku zniesienia współwłasności najwcześniej w 2010 r. czyli połowa przychodu ze zbycia tej nieruchomości stanowić będzie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 01 stycznia 2009 r. Ustawą bowiem z dnia 06 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 z późn. zm.) zmieniono bowiem m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 14 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionej straty) od dnia 01 stycznia 2009 r.

I tak w myśl art. 30e ust. 1 i art. 45 ust. 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 01 stycznia 2009 r., od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Zgodnie z art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez zbywającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Można do takich kosztów zaliczyć np.: koszty wyceny sprzedawanej nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, wynagrodzenie dla biura pośrednictwa obrotu nieruchomościami, wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej, koszty i opłaty sądowe, o ile były ponoszone przez zbywcę. Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy.

Stosownie natomiast do art. 22 ust. 6c ww. ustawy koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Wysokość ww. nakładów, stosownie do art. 22 ust. 6e tej ustawy, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Zgodnie natomiast z art. 30e ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy stanowi, iż wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł (art. 30e ust. 5 ww. ustawy).

Natomiast w przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie (art. 30e ust. 7 ww. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że wnioskodawca w celu spłaty brata sprzedał za kwotę 40.000 zł nieruchomość o powierzchni 0,26 ha nabytą w spadku po rodzicach oraz w wyniku zniesienia współwłasności. Wątpliwości wnioskodawcy budzi kwestia zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu ze sprzedaży nieruchomości dokonanej na rzecz brata spłaty w kwocie 24.711 zł.

Należy zauważyć, że udział w całej nieruchomości o powierzchni 0,86 ha w części przekraczającej udział nabyty w drodze spadku czyli udział ½, wnioskodawca nabył drodze zniesienia współwłasności odpłatnie został bowiem zobowiązany dokonać spłaty na rzecz brata w wysokości 81.737 zł. Również zatem nieruchomość o powierzchni 0,26 ha, w części przekraczającej udział nabyty w spadku wnioskodawca nabył odpłatnie. Z tego właśnie powodu w przedmiotowej sprawie do ustalenia kosztów uzyskania przychodu z tytułu sprzedaży nieruchomości o powierzchni 0,26 ha zastosowanie znajdzie art. 22 ust. 6c ustawy, regulujący sposób ustalenia kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia rzeczy i praw nabytych odpłatnie. Kosztem nabycia w tym przypadku bez wątpienia jest dokonana na rzecz brata spłata.

Zatem rację ma wnioskodawca, że spłata zasądzona przez sąd stanowi koszt uzyskania przychodu, jednakże nie można potwierdzić, że to kwota spłaty w wysokości 24.711 zł jaką wnioskodawca wskazał stanowiła będzie ten koszt. Wnioskodawca bowiem spłacając brata nabył od niego udział ½ w całej nieruchomości o powierzchni 0,86 ha. Cała kwota spłaty w wysokości 81.737 zł dotyczyła zatem całego udziału w nieruchomości, który wnioskodawca nabył ponad udział nabyty w spadku. Natomiast wnioskodawca sprzedał wyłącznie 0,26 ha nieruchomości. Oznacza to, że z całej kwoty spłaty w wysokości 81.737 zł do kosztów uzyskania przychodu, pomniejszających dochód do opodatkowania będzie mógł zaliczyć wyłącznie tę część spłaty, która proporcjonalnie odpowiada sprzedanej nieruchomości działce o powierzchni 0,26 ha w stosunku do wartości jaką ma ta działka do wartości całej nieruchomości. Nie może bowiem koszt nabycia pozostałej nieruchomości pozostałych działek, które nadal są w posiadaniu wnioskodawcy obniżać przychodu uzyskanego ze zbycia działki powstałej z działki o powierzchni 0,86 ha, w części nabytej w drodze zniesienia współwłasności. Nie zmienia tego fakt, że aby spłacić brata w kwocie 24.711 zł, której wnioskodawca nie posiadał musiał sprzedać działkę o powierzchni 0,26 ha. Czyli że z kwoty uzyskanej ze sprzedaży przedmiotowej działki wnioskodawca dokonał spłaty brata. Bowiem jak zostało wskazane kwota spłaty w wysokości 81.737 zł, w której mieści się również kwota 24.711 zł, uzyskana przez wnioskodawcę ze sprzedaży działki o powierzchni 0,26 ha dotyczyła całego udziału nabytego ponad udział w spadku, zatem kwota ta przypada również na pozostałe działki, których wnioskodawca nie sprzedał. Innymi słowy wnioskodawca spłacając brata kwotą ze sprzedaży części nieruchomości w wysokości 24.711 zł dokonał spłaty udziału we wszystkich działkach wchodzących w skład nieruchomości o powierzchni 0,86 ha a nie dokonał spłaty wyłącznie tej części nieruchomości, którą sprzedał w 2012 r.

Dlatego tylko część kwoty 24.711 zł plus kwota spłaty ze środków własnych wnioskodawcy (razem część kwoty całej spłaty w wysokości 81.737 zł) może stanowić koszt uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia działki o powierzchni 0,26 ha w części nabytej w drodze zniesienia współwłasności.

Zatem wyłącznie ta część spłaty jakiej wnioskodawca dokonał, a która proporcjonalnie odpowiada wartości sprzedanej nieruchomości stanowić będzie faktyczny koszt uzyskania przychodu ze sprzedaży nieruchomości o powierzchni 0,26 ha. Tylko proporcjonalnie wyliczona kwota spłaty przypadająca na wartość sprzedanej części nieruchomości w 2012 r. będzie stanowiła koszt uzyskania przychodu z tej sprzedaży. Przy czym podkreślić należy, że aby móc ją odliczyć od przychodu ze sprzedaży części nieruchomości, spłata musi być udokumentowana, czyli wydatek ma być faktycznie poniesiony. Nie można uznać za koszt uzyskania przychodu wydatku nie poniesionego nawet wówczas, jeśli na sprzedającym ciąży zobowiązanie do poniesienia wydatku. Jeżeli ustalone w powyższy sposób kwota spłaty, przypadająca na sprzedaną działkę o powierzchni 0,26 ha rzeczywiście będzie przekraczała uzyskany z tytułu jej sprzedaży a podlegającej opodatkowaniu przychód, wówczas należałoby stwierdzić, że wnioskodawca nie uzyskał dochodu z tytułu jej sprzedaży, a poniósł stratę, którą winien wykazać w PIT-39 za 2012 r.

Reasumując, słusznie wnioskodawca twierdzi, że tylko połowa kwoty uzyskanej ze sprzedaży w 2012 r. nieruchomości o powierzchni 0,26 ha będzie podlegała opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Również w prawidłowy sposób wnioskodawca dokonał wyliczenia dochodu (straty) ze sprzedaży przedmiotowej nieruchomości twierdząc, że ½ przychodu ze sprzedaży może pomniejszyć spłata dokonana na rzecz brata, ponieważ stanowi ona koszt uzyskania przychodu ze sprzedaży ww. nieruchomości. Jednakże Organ podatkowy nie może potwierdzić, iż to kwota spłaty w wysokości 24.711 zł w całości stanowić będzie koszt uzyskania przychodu. Kosztem tym będzie bowiem proporcjonalnie wyliczona kwota całej spłaty (w tym kwota 24.711 zł) odpowiadająca wartości sprzedanej w 2012 r. części nieruchomości, a nie cała kwota 24.711 zł, gdyż w celu spłaty brata w tej wysokości, wnioskodawca musiał sprzedać działkę. Z tego właśnie względu stanowiska wnioskodawcy nie można było w całości uznać za prawidłowe.

Ponadto należy podkreślić, że Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach jest organem upoważnionym przez Ministra Finansów jedynie do wydawania pisemnych interpretacji przepisów prawa podatkowego, nie posiada kompetencji organów podatkowych do sprawdzania prawidłowości wyliczeń dokonywanych przez wnioskodawców we wnioskach o interpretację indywidualną jak również wyliczeń tych nie dokonuje. Wyliczenie podstawy opodatkowania jest elementem postępowania podatkowego, do prowadzenia którego nie jest uprawniony Minister Finansów ani działający w jego imieniu dyrektor właściwej izby skarbowej. W związku z powyższym wydając interpretację w trybie przepisu art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa tut. Organ nie dokonał wyliczenia kwoty spłaty przypadającej proporcjonalnie na sprzedaną przez wnioskodawcę działkę oraz dochodu podlegającego opodatkowaniu (straty) jak również nie sprawdził poprawności wyliczenia dokonanego przez wnioskodawcę. Odniósł się natomiast do sposobu (mechanizmu) obliczenia spłaty przypadającej na sprzedaną nieruchomość oraz dochodu podlegającego opodatkowaniu z tytułu sprzedaży nieruchomości. Zgodnie bowiem z zasadą samoopodatkowania, obowiązującą w polskim systemie podatkowym, to na podatniku spoczywa obowiązek dokonania oceny własnej sytuacji prawnopodatkowej, a po jej dokonaniu zachowania się zgodnie z przepisami prawa podatkowego, bowiem prawidłowość takiego wyliczenia podlega weryfikacji przez organ podatkowy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 341 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach