Temat interpretacji

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 20 maja 2008 r. (data wpływu 20 czerwca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej ustalenia prawa do zwrotu osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym (pytanie 7 i 8 wniosku), uzupełnionym pismem z dnia 2 września 2008 r. (data wpływu 5 września 2008 r.) złożonym na wezwanie Nr IPPB1/415-715/08-2/AŻ z dnia 28 sierpnia 2008 r. - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 czerwca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

1. zaliczenia odsetek od kredytu do kosztów uzyskania przychodów,
2. amortyzacji mieszkania będącego przedmiotem najmu,
3. możliwości korzystania z ulgi odsetkowej,
4. ustalenia prawa do zwrotu osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym.
   
   

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Podatnik oddał w najem mieszkanie, którego zakup został sfinansowany kredytem. W kwietniu 2006 roku podatnik (osoba fizyczna nie prowadząca działalności gospodarczej) podpisał z bankiem umowę kredytową na finansowanie zakupu mieszkania na rynku pierwotnym na kwotę 750 tys. zł (w kwietniu 2006 roku wypłacona została transza w kwocie 70 tys. zł, w maju 2007 roku w kwocie 630 tys. zł, a w grudniu 2007 roku w kwocie 50 tys. zł).

Odsetki od kredytu płacone były w latach 2006 i 2007 od kwoty faktycznie wykorzystanego kredytu (w roku 2006 od kwoty 70 tys. zł, a w roku 2007 od kwoty 70 tys. zł - do maja i 700 tys. zł od czerwca).

W czerwcu 2007 roku mieszkanie zostało odebrane od developera protokołem zdawczo-odbiorczym, a w lipcu 2007 zakupione aktem notarialnym.

W okresie grudzień 2007 - marzec 2008 podatnik wykończył mieszkanie i postanowił je wynajmować.

W kwietniu 2008 mieszkanie zostało przekazane najemcy a najemca zapłacił pierwszy czynsz. Podatnik (wynajmujący) postanowił opodatkować dochody z najmu na zasadach ogólnych.

Wnioskodawca pismem z dnia 02 września 2008 r. (data wpływu 05 września 2008 r.) uzupełnił stan faktyczny, przedstawiony we wniosku ORD-IN poprzez wyjaśnienie, iż:

1. przedmiotowe mieszkanie zostało zakupione w celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych, jednak z powodu wysokich kosztów obsługi kredytu udzielonego na zakup tego mieszkania wnioskodawca zdecydował się je wynajmować do czasu uzyskiwania dochodów zapewniających możliwość obsługi tego kredytu,
2. mieszkanie nie jest wynajmowane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej,
3. z umowy kredytowej wynika, że kredytu udzielono na cele budownictwa mieszkaniowego,
4. kredyt został udzielony przez podmiot uprawniony na podstawie przepisów prawa bankowego do udzielania kredytów (pożyczek). Kredyt został udzielony przez...
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Odpowiedź na pytanie siódme i ósme stanowi przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej. Wniosek Pana z zakresu pozostałych pytań został rozpatrzony odrębnymi interpretacjami.

Zdaniem wnioskodawcy, podatnik może uzyskać zwrot różnicy VAT od niektórych materiałów budowlanych, również w przypadku wynajmu mieszkania.

Podatnik może powiększyć wartość mieszkania o wartość brutto nakładów przeznaczonych na jego wykończenie, pomniejszając jednak tą wartość o zwrócony VAT od niektórych materiałów budowlanych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zasady zwrotu osobom fizycznym części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych przez te osoby w związku z budową i remontem budynku mieszkalnego lub jego części reguluje ustawa z dnia 29 sierpnia 2005 roku o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym (Dz. U. z 2005 r., Nr 177, poz. 1468 ze zm.).

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy, osoba fizyczna ma prawo do zwrotu części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych w związku z:

1. budową budynku mieszkalnego;
2. nadbudową lub rozbudową budynku na cele mieszkalne lub przebudową (przystosowaniem) budynku niemieszkalnego na cele mieszkalne, w wyniku których powstał lokal mieszkalny spełniający wymagania określone w odrębnych przepisach;
3. remontem budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego.
   
   

Zgodnie z art. 2 pkt 5 ww. ustawy, przez remont budynku lub lokalu mieszkalnego rozumie się wykonanie robót określonych w załączniku do ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym. Zatem, ustawa zawiera własną definicję pojęcia remontu, to oznacza że remontem (w rozumieniu ustawy) będą wszelkie te prace, które zostały zaliczone do remontu, bez względu na to, czy prace te odbywają się w lokalu nowym, czy też już wcześniej używanym. Niekiedy więc prace o charakterze wykończeniowym są remontem w rozumieniu ustawy. Remontem jest bowiem wykonanie określonych prac, niezależnie od tego czy przywracają one stan poprzedni, czy też tworzą zupełnie nową jakość.

Z treści złożonego wniosku wynika, że wnioskodawca poniósł koszty wykończenia mieszkania i postanowił je wynajmować. Zatem w myśl wyżej cytowanego art. 3 ust. 1 pkt 3 w związku z art. 2 pkt 5, prace wykonane przez Wnioskodawcę należy traktować jako remont.

Jednak decydujące znaczenie dla możliwości skorzystania ze zwrotu części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych przez osoby fizyczne ma kwalifikacja danego lokalu jako lokalu mieszkalnego ma on służyć zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych.

Jeżeli podatnik uzyskuje dochody z najmu nieruchomości o charakterze mieszkalnym na cele mieszkaniowe, tego rodzaju czynności korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, stosownie do załącznika Nr 4 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.).

W myśl art. 4 ust. 1 ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym prawo do zwrotu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, przysługuje pod warunkiem, że osoba fizyczna lub jej małżonek nie dokonywali czynności, o których mowa w art. 3 ust. 1, jako podatnicy podatku od towarów i usług w celu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 45 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 22a-22o, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Reasumując, mając na uwadze powyższe przepisy należy wskazać, że w momencie wykańczania, tj. w okresie grudzień 2007 marzec 2008 r. wnioskodawca nie świadczył usług najmu, a zatem nie był podatnikiem podatku od towarów i usług. Wobec powyższego negatywna przesłanka zawarta w art. 4 ust. 1 ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym nie znajduje zastosowania w przedstawionym stanie faktycznym i wnioskodawca może ubiegać się o zwrot różnicy VAT od niektórych materiałów budowlanych. Wartość zwróconego VAT powinna pomniejszyć wartość amortyzowanego lokalu mieszkalnego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.