Temat interpretacji

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 18.01.2008 r. (data wpływu 24.01.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 stycznia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów .

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług ochrony zdrowia i opieki społecznej (PKWiU 85.2) w charakterze Niepublicznego Zakładu Ochrony Zdrowia. Wykonywane usługi finansowane są przez Narodowy Fundusz Ochrony Zdrowia.

Od grudnia 2005 r. w ramach działalności gospodarczej wynajmuje część własnego budynku użytkowego na aptekę, w związku z czym zobowiązany był do zarejestrowania się jako czynny podatnik podatku VAT.

W związku z tym, iż godnie z poz. 9 załącznika nr 4 do ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług, usługi w zakresie ochrony zdrowia i opieki społecznej są przedmiotowo zwolnione z podatku VAT, usługi z tego tytułu wykazuje w poz. 20 deklaracji VAT jako zwolnione z VAT, natomiast usługi w zakresie najmu lokalu użytkowego opodatkowuje stawką VAT 22% i wykazuje w poz. 23 deklaracji.

W dniu 3 listopada 2006 r. Wnioskodawca nabył aparat USG, który wykorzystuje do wykonywania usług medycznych w zakresie ochrony zdrowia. Wartość aparatu wyniosła 226.840,00 zł. (netto 212.000,00 zł., VAT 7% - 14.840,00 zł.).

Zakup aparatu USG współfinansowany był z dotacji ze środków Unii Europejskiej i budżetu państwa.

Aparat USG wprowadzony został do ewidencji środków trwałych i dokonywane są odpisy amortyzacyjne od wartości sfinansowanej z własnych środków.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy usługi medyczne w zakresie ochrony zdrowia są przedmiotowo zwolnione od podatku VAT i dlatego też przy zakupie aparatu do USG nie przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupu środka trwałego, pomimo tego, iż jest czynnym podatnikiem podatku VAT.

Wykonując usługi zwolnione z VAT podatnik nie nabywa prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia środków trwałych.

Według Wnioskodawcy usługi najmu lokalu nie mają wpływu na odliczenie podatku VAT z tytułu nabycia aparatu do USG, ponieważ służy on wyłącznie do wykonywania usług medycznych.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy kosztem uzyskania przychodów są odpisy amortyzacyjne naliczone wyłącznie od wartości własnego wkładu finansowego na zakup środka trwałego

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek w zakresie podatku VAT zostanie rozpatrzony odrębną interpretacja indywidualną.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych ( t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 45 powołanej ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 22a-22o, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Z zacytowanego przepisu wynika, że nie stanowią kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne z tytułu zużycia środków trwałych od tej części ich wartości, która została Wnioskodawcy zwrócona w jakiejkolwiek formie, a zatem również poprzez dotację ze środków Unii Europejskiej i budżetu państwa.

Z treści art. 22 ust. 8 ww. ustawy wynika, iż kosztami uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych (odpisy amortyzacyjne), dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 22a ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 ze zm.) amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty
   - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.
   
   

Odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, z zastrzeżeniem art. 22j-22ł, dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1 (art. 22i ust. 1 ustawy).

Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu), z zastrzeżeniem art. 22e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których, zgodnie z art. 23 ust. 1, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów (art. 22h ust. 1 pkt 1 ustawy).

Podatnicy dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych, za którą uważa się, w przypadku nabycia w drodze kupna, cenę ich nabycia, tj. kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem, naliczone od dnia przekazania środka trwałego do używania oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług z wyjątkiem, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty podatku należnego o podatek naliczony albo zwrot różnicy w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług (art. 22g ust. 1 i ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Fakt otrzymania refundacji wydatków na zakup środka trwałego nie wpłynie na wielkość wartości początkowej, ani na wielkość odpisów amortyzacyjnych wykazywanych w ewidencji środków trwałych.

Wnioskodawca nie może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów kwoty odpisów amortyzacyjnych ustalonych w takiej proporcji w jakiej pozostaje kwota otrzymanej na środek trwały dotacji do wartości początkowej tego środka trwałego.

Reasumując, biorąc pod uwagę przedstawiony przez Wnioskodawcę stan faktyczny należy uznać iż odpisy amortyzacyjne od zrefundowanej wartości środka trwałego aparatu USG, nie stanowią kosztów uzyskania przychodów. Kosztem uzyskania przychodów są odpisy amortyzacyjne naliczone wyłącznie od wartości własnego wkładu finansowego na zakup środka trwałego, o ile spełnione zostaną przesłanki określone w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.