Informacja o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego z dnia 16.07.2004, sygn. PD 415/14/04, Urząd Skarbowy w Miliczu

Temat interpretacji

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Miliczu, zgodnie z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.), na pisemne zapytanie, udziela pisemnej informacji o zakresie stosowania przepisów dotyczących podatku dochodowego od osób fizycznych.
Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym na 2003 rok, osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Oznacza to, że sam fakt uzyskania dochodu poza granicami kraju nie zwalnia jeszcze podatnika od obowiązku zapłacenia od niego podatku w kraju, ale w myśl art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisy ww. art. 3 ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest RP.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 umowy, podpisanej w Warszawie dnia 20 września 1979 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Królestwa Holandii o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylania się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1981 r. Nr 31, poz. 168), pensje, płace i podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w jednym z państw (w tym przypadku - w Polsce) osiąga z pracy najemnej, mogą podlegać opodatkowaniu tylko w tym państwie, chyba że praca wykonywana jest w drugim państwie (w Holandii). Jeżeli praca jest tam wykonywana, to osiągane za nią wynagrodzenie może być opodatkowanew tym drugim państwie (w Holandii).
Bez względu na powyższe, w myśl art. 15 ust. 2 ww. umowy, wynagrodzenia, jakie osoba mająca miejsce zamieszkania w jednym z państw (Polska) osiąga z pracy najemnej, wykonywanej w drugim państwie (Holandia), mogą podlegać opodatkowaniu tylko w pierwszym państwie (Polska), jeżeli:
a) odbiorca przebywa w drugim państwie łącznie nie dłużej niż 183 dni podczas danego roku kalendarzowego oraz
b) wynagrodzenia są wypłacane przez pracodawcę lub w imieniu pracodawcy, który nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby w drugim państwie, oraz
c) wynagrodzenia nie są ponoszone przez zakład lub stałą placówkę, którą pracodawca posiada w drugim państwie.
Ponadto, zgodnie z art. 24 ust. 4 ww. umowy, jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami przedmiotowej umowy może być opodatkowany w Holandii, wówczas Polska zezwala na zwolnienie takiego dochodu od opodatkowania. Zakładając, że w 2003 roku wykonywał Pan pracę u pracodawcy holenderskiego (nie wynika to jednoznacznie z Pana zapytania), osiągnięty przez Pana z tego tytułu dochód korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego.
Ponieważ w 2003 roku nie osiągnął Pan dochodów, podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, nie miał Pan obowiązku składania zeznania podatkowego, o którym mowa w art. 45 ww. ustawy.