Temat interpretacji

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 14, poz. 176 z 2000 r. ze zm.) za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Przedmiotowe świadczenie wypłacone pracownikowi tytułem wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych nie jest odszkodowaniem, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3b ww. ustawy, stanowi bowiem składnik wynagrodzenia ze stosunku pracy i zgodnie z ww. art. 12 ust. 1 podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.