Informacja o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego z dnia 04.08.2004, sygn. PDII/415-59/04, Pierwszy Urząd Skarbowy w Katowicach

Temat interpretacji

Stosownie do art. 23 ust. 1 pkt1 lit. b),c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j.t. Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 ze zm.) nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

• nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,
• ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 22g ust. 17 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych,

wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów przy określaniu dochodu z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d), oraz gdy odpłatne zbycie rzeczy i praw jest przedmiotem działalności gospodarczej, a także w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku związanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, bez względu na czas ich poniesienia.

Zatem wydatków na ulepszenie, w tym także inwestycje w obcych środkach trwałych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów. Jednakże stosownie do art. 22a ust. 2 pkt 1 w/cytowanej ustawy, amortyzacji podlegają również, z zastrzeżeniem art. 22c, niezależnie od przewidywanego okresu używania, przyjęte do używania inwestycje w obcych środkach trwałych, zwane dalej "inwestycjami w obcych środkach trwałych".

Powyższe przepisy nie definiują pojęcia inwestycji w obcych środkach trwałych, jednak przyjmuje się, iż inwestycją w obcym środku trwałym są wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie środka trwałego, używanego przez niego w działalności gospodarczej, a nie stanowiącego jego własności.

W związku z powyższym poniesione wydatki na modernizację lokalu, winny być zakwalifikowane do inwestycji w obcym środku trwałym, która podlega amortyzacji, a zaliczenie tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów następuje poprzez dokonywanie odpisów amortyzacyjnych.

Ze stanu faktycznego przedstawionego w piśmie wynika, iż z dniem 31.07.2004 r. zamierzacie Państwo zlikwidować działalność gospodarczą i w dacie tej likwidacji - inwestycja w postaci modernizacji lokalu- nie będzie w pełni zamortyzowana.

W tej sytuacji w myśl przepisu art. 22c pkt 5 w/cytowanej ustawy, który stanowi, iż amortyzacji nie podlegają składniki majątku, które nie są używane na skutek zaprzestania działalności, w której te składniki były używane - składniki te nie podlegają amortyzacji, od miesiąca następującego po miesiącu, którym zaprzestano tej działalności, a zatem w przedmiotowej sprawie brak możliwości amortyzowania inwestycji z uwagi na likwidację działalności.

Tak więc, gdy w dacie likwidacji działalności gospodarczej, inwestycja nie będzie w pełni zamortyzowana - to ta część wartości początkowej, która nie została odniesiona w koszty uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne, nie będzie kosztem uzyskania przychodów jak również nie może być rozpatrywana w kategoriach straty w środku trwałym.

Jedyną drogą wyrównania "straty ekonomicznej" jest otrzymanie pozostałej, niezamortyzowanej kwoty od właściciela lokalu. Dlatego istotne jest sformalizowanie wzajemnych relacji między oddającym rzecz do używania i przyszłym użytkownikiem, a zwłaszcza precyzyjne ustalenie zasad wzajemnych rozliczeń z tytułu dokonanych wydatków.