Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 17.03.2006, sygn. PD-415/25/BR/05, Urząd Skarbowy w Krapkowicach

Temat interpretacji

P O S T A N O W I E N I E

Działając na podstawie art.216§1 oraz art.14a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz.U. z 2005r. nr 8 poz. 60 ze zm.), Naczelnik Urzędu Skarbowego w Krapkowicach po rozpatrzeniu wniosku z dnia 22.12.2005 r. o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w przedmiocie obliczania różnic kursowych z tytułu wymiany gotówki w obcej walucie w kantorze na PLN, uznaje przedstawione we wniosku stanowisko za - prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

W dniu 22 grudnia 2005 r.do Urzędu Skarbowego w Krapkowicach wpłynął wniosek uzupełniony pismem z dnia 12 stycznia 2006 r. o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w przedmiocie konieczności obliczania różnic kursowych z tytułu wymiany gotówki w walucie obcej otrzymanej od kontrahenta zagranicznego, która następnie zostaje wymieniona w kantorze na PLN.

Jak poinformowano w przedstawionym stanie faktycznym, przedsiębiorca który posiada siedzibę na terytorium RP w ramach prowadzonej działalności gospodarczej produkuje towary, których sprzedaż następuje do krajów Unii Europejskiej. Transakcje rozliczane są w walucie obcej - euro, zarówno za pośrednictwem banku oraz w sposób gotówkowy bez pośrednictwa banku. W związku z powyższym zwrócono się z zapytaniem czy po otrzymaniu od kontrahenta gotówki w obcej walucie (tj. euro)za sprzedany towar, a następnie wymianie tej gotówki w kantorze na PLN, istnieje obowiązek obliczania różnic kursowych. We własnym stanowisku zawartym w złożonym wniosku wyrażono pogląd, iż przedstawiona powyżej sytuacja nie daje podstaw do obliczania różnic kursowych, ponieważ przepisy ustawy o podatku dochodowym za podstawę rozliczania różnic kursowych przyjmują transakcje, które rozliczane są za pośrednictwem banków. Oznacza to zdaniem strony pytającej, że obowiązek obniżania lub podwyższania przychodów lub kosztów uzyskania przychodów zachodzi tylko w przypadku różnych kursów waluty ogłaszanych przez NBP i banku z którego usług korzysta podatnik, w związku z dokonanymi transakcjami.

Biorąc powyższe pod uwagę, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Krapkowicach stwierdza co następuje.

Zgodnie z art. 14a § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Zgodnie z art. 14a § 4 ww. ustawy Ordynacja podatkowa udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia.
Przepis art. 14 ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity Dz. U z 2000r. nr 14 poz. 176 ze zm.) stanowi, że przychody w walutach obcych przelicza się na złote wg kursów średnich z dnia uzyskania przychodu ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski. Jeżeli przychody wyrażone są w walutach obcych, a między dniem ich uzyskania i dniem faktycznego otrzymania występują różne kursy walut, przychody te odpowiednio podwyższa się lub obniża o różnice wynikające z zastosowania kursu kupna walut z dnia faktycznego otrzymania przychodów, ustalonego przez bank, z którego usług korzystał uzyskujący przychód, oraz zastosowania kursu średniego ogłaszanego przez NBP z dnia uzyskania przychodu.

W świetle powołanych przepisów podatnik nabywa prawo do podwyższania lub obniżania uzyskanych przychodów, tylko o różnice wynikające z różnych kursów walut, ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski i bank z którego usług korzysta. Przyjęcie za podstawę obliczania różnic kursowych, kursów walut innych niż bankowe np. kursu kantorowego prowadziłoby do uznania w konkretnym przypadku za przychód, wartości różnic kursowych naliczonych w inny sposób niż zostało to określone w przepisach ustawy o podatku dochodowym. Mając to na uwadze stwierdzić należy, że przedstawione stanowisko pytającego jest prawidłowe.

Krańcowo przypomnieć trzeba, że stosownie do uregulowań art. 22 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz.U z 2004r. nr 173 poz.1807 ze zm.) dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą następuje za pośrednictwem rachunku bankowego przedsiębiorcy w każdym przypadku, gdy:

1. stroną transakcji, z której wynika płatność, jest inny przedsiębiorca oraz
2. jednorazowa wartość transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności, przekracza równowartość 15 000 euro przeliczonych na złote wg średniego kursu walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski ostatniego dnia miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym dokonano transakcji.

Powyższą interpretację wydano w oparciu o stan faktyczny przedstawiony w ww. wniosku oraz zgodnie ze stanem prawnym obowiązującym na dzień wydania interpretacji. Zgodnie z art. 14b § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta. Jeżeli jednak podatnik, płatnik lub inkasent zastosowali się do interpretacji, organ nie może wydać decyzji określającej lub ustalającej ich zobowiązanie podatkowe bez zmiany albo uchylenia postanowienia, o którym mowa w art. 14a § 4, jeżeli taka decyzja byłaby niezgodna z interpretacją zawartą w tym postanowieniu.

Przepis § 2 tegoż artykułu stanowi, iż interpretacja jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na postanowienie służy prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu za pośrednictwem tutejszego organu w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia. Zażalenie, zgodnie z przepisem art. 222 w związku z art. 239 Ordynacji podatkowej, powinno określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać podstawy uzasadniające to żądanie.