Temat interpretacji

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 12 grudnia 2007 r. (data wpływu 24 grudnia 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia wartości początkowej i okresu amortyzacji dla budynku magazynowego

• w części dotyczącej ustalenia wartości początkowej - jest nieprawidłowe,

• w części dotyczącej ustalenia metody amortyzacji - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 grudnia 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia wartości początkowej i okresu amortyzacji dla budynku magazynowego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W okresie od października 1997 r. do 16 maja 2007 r. Wnioskodawca prowadził jednoosobową działalność gospodarczą, której przedmiotem był handel hurtowy - z wyłączeniem handlu samochodami i motocyklami, handel detaliczny prowadzony poza siecią sklepową oraz wynajem nieruchomości na własny rachunek.

Przedmiotem wynajmu w ww. okresie był budynek magazynowy, należący wyłącznie do Wnioskodawcy. Z dniem 10 marca 2005 r. aktem notarialnym Wnioskodawca ustanowił rozdzielność majątkową z żoną. Budynek magazynowy wraz z gruntami został zakupiony przez Wnioskodawcę i jego żonę od Skarbu Państwa - akt notarialny z dnia 7 listopada 1994 r. Budynek po raz pierwszy został wpisany do księgi wieczystej w dniu 27 czerwca 1972 roku. Świadczone w budynku magazynowym usługi najmu rozliczane były w ramach prowadzonej działalności gospodarczej i opodatkowane podatkiem liniowym. Budynek magazynowy nie był wprowadzony do ewidencji środków trwałych i nie podlegał odpisom amortyzacyjnym. Z dniem 23 lutego 2007 r. Wnioskodawca wraz z żoną założył spółkę cywilną na podstawie umowy sporządzonej w formie aktu notarialnego - gdzie jako udział Wnioskodawca wniósł ww. budynek magazynowy wraz z gruntem.

Wartość tego budynku magazynowego i gruntu została wyceniona według cen rynkowych (według oceny rzeczoznawcy). Spółka rozpoczęła działalność z dniem 1 kwietnia 2007 r. i z tym dniem została założona ewidencja środków trwałych, do której wpisano budynek magazynowy i grunt wniesione jako udział do spółki. Budynek magazynowy (bez gruntu) objęto amortyzacją na 10 lat przyjmując za wartość początkową wartość rynkową ujętą w umowie spółki. Jedną z działalności spółki jest wynajem budynku magazynowego będącego udziałem Wnioskodawcy w spółce.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartością początkową budynku magazynowego i gruntu jest wartość rynkowa określona w umowie spółki. Powyższe nie jest sprzeczne z art. 22g ust. 1 pkt 12, gdyż omawiany budynek, będący własnością udziałowca, służący m.in. prowadzeniu przez niego jednoosobowej działalności gospodarczej nie był ujęty w jego firmie w ewidencji środków trwałych, jak też nie były dokonywane odpisy amortyzacyjne.

Ustalony termin 10 lat - wynika z tego, iż budynek został po raz pierwszy wpisany do księgi wieczystej 27 czerwca 1972 roku, kupiony przez Wnioskodawcę i Jego małżonkę w dniu 7 listopada 1994 r., a wpisany do ewidencji środków trwałych w dniu 1 kwietnia 2007 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się:

• w części dotyczącej ustalenia wartości początkowej za nieprawidłowe,

• w części dotyczącej ustalenia metody amortyzacji za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 ze zm.) kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o z uwzględnieniem art. 23.

Ze stanu faktycznego przedstawionego w niniejszym wniosku wynika, iż Wnioskodawca wniósł do spółki cywilnej - której wspólnikami są Wnioskodawca i Jego żona - nieruchomość, którą zakupił do majątku wspólnego małżeńskiego i wykorzystywał wcześniej w Jego indywidualnej działalności gospodarczej. W wyniku ustanowienia rozdzielności majątkowej przedmiotowa nieruchomość stała się jego majątkiem odrębnym i następnie została wniesiona jako aport do spółki cywilnej.

Mimo, że Wnioskodawca w opisie stanu faktycznego - oświadczył, że budynek stanowił jego wyłączną własność, to nabył go od Skarbu Państwa w 1994 roku wraz z żoną (a zatem do majątku wspólnego), a rozdzielność ustanowiono dopiero w 2005 roku należy przyjąć, że dopiero od tego momentu przedmiotowy budynek stał się odrębną własnością Wnioskodawcy.

Dodać należy, że przedmiotowy budynek magazynowy, oddany do używania w ramach działalności gospodarczej jako przedmiot najmu, nie został wprowadzony do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych i nie podlegał amortyzacji.

Skoro przedmiotowy wniosek dotyczy ustalenia wartości początkowej nieruchomości wprowadzonej do spółki cywilnej oraz stawki amortyzacji przedmiotowego budynku w kontekście kontynuacji amortyzacji - istotne jest wskazanie na jaki moment winna być określona wartość początkowa przedmiotowego środka trwałego.

Zgodnie z art. 22a amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

• o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane dalej środkami trwałymi.

Zgodnie z art. 22n ust. 3 ww. ustawy, nie podlegają objęciu ewidencją budynki mieszkalne, lokale mieszkalne i własnościowe spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego, spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego, spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, których wartość początkową ustala się zgodnie z art. 22g ust. 10 ww. ustawy.

Natomiast zgodnie z art. 22n ust. 4 ww. ustawy, zapisów dotyczących środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonuje się w ewidencji najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego, o którym mowa w art. 22h ust. 1 pkt 4 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 22h ust. 1 pkt 4 ww. ustawy, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od ujawnionych środków trwałych nie objętych dotychczas ewidencją począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji.

W myśl cytowanego art. 22n ust. 4 ww. ustawy, wpis do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, przedmiotowego budynku magazynowego winien nastąpić najpóźniej w miesiącu przekazania go do używania.

Jak wskazano, Wnioskodawca wniósł do spółki cywilnej składnik majątku wykorzystywanego wcześniej w działalności jednoosobowej.

Zgodnie z art. 22g ust. 12 w razie zmiany formy prawnej, a także połączenia albo podziału podmiotów dokonywanych na podstawie odrębnych przepisów wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji (wykazie) podmiotu o zmienionej formie prawnej, podzielonego albo połączonego.

Stosownie natomiast do art. 22g ust. 13 pkt 2 ww. ustawy, cytowany przepis art. 22g ust. 12 stosuje się odpowiednio w razie zmiany formy prawnej prowadzonej działalności, polegającej na połączeniu lub podziale dotychczasowych podmiotów albo zmianie wspólników spółki nie będącej osobą prawną, jeżeli przed przerwą lub zmianą składniki majątku były wprowadzone do ewidencji (wykazu).

Dodać w tym momencie należy również, iż w myśl art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (t.j. Dz. U. z 2004 r., nr 173, poz. 1807 ze zm.) za przedsiębiorców uznaje się także wspólników spółki cywilnej w zakresie wykonywanej przez nich działalności gospodarczej, a co wynika ze stanu faktycznego - spółkę cywilną tworzy Pan wraz z Pana małżonką jako przedsiębiorcy.

Dodatkowo zgodnie z art. 22g ust. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepis ust. 12 ww. ustawy ma zastosowanie, jeżeli z odrębnych przepisów wynika, że podmiot powstały w wyniku zmiany formy prawnej, podziału albo połączenia lub podmiot istniejący, do którego przeniesiono w wyniku wydzielenia część majątku podmiotu dzielonego, wstępuje we wszelkie prawa i obowiązki podmiotu o zmienionej formie prawnej, połączonego albo podzielonego oraz zgodnie z art. 93a § 1 Ordynacji podatkowej, osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku:

1. przekształcenia innej osoby prawnej,
2. przekształcenia spółki niemającej osobowości prawnej

• wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki przekształcanej osoby lub spółki.

Zgodnie z art. 93 § 2 ww. ustawy, przepis § 1 stosuje się odpowiednio do:

1. osobowej spółki handlowej zawiązanej (powstałej) w wyniku przekształcenia:
   
   
   1. innej spółki niemającej osobowości prawnej,
   2. spółki kapitałowej;
      
      
2. spółki niemającej osobowości prawnej, do której osoba fizyczna wniosła na pokrycie udziału wkład w postaci swojego przedsiębiorstwa.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika jednoznacznie, iż wpis przedmiotowego budynku magazynowego do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych nastąpił dopiero po zmianie formy prawnej prowadzonej przez Pana pozarolniczej działalności z działalności jednoosobowej na działalność w formie spółki cywilnej założonej wraz z żoną.

Zatem, zgodnie z art. 22n ust. 4 ww. ustawy, przedmiotowy budynek magazynowy należy kwalifikować jako środek trwały, który nie został przez Pana ujawniony w prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej, a ujawniony dopiero w spółce cywilnej, której Pan jako przedsiębiorca jest wspólnikiem.

Jak wskazano, nieujawnienie środka trwałego w prowadzonej działalności ma przede wszystkim konsekwencje w zakresie ustalenia kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych. Nie zmienia to jednak faktu, iż Wnioskodawca wykorzystywał w działalności gospodarczej składnik majątku, który w świetle ustawy stanowi środek trwały.

Dodatkowo dodać należy, iż nieruchomość stanowiła majątek wspólny małżonków. A w myśl art. 22g ust. 11 ww. ustawy, w razie gdy składnik majątku stanowi współwłasność podatnika, wartość początkową tego składnika ustala się w takiej proporcji jego wartości, w jakiej pozostaje udział podatnika we własności tego składnika majątku; zasada ta nie ma zastosowania do składników majątku stanowiących wspólność majątkową małżonków, chyba że małżonkowie wykorzystują składnik majątku w działalności gospodarczej prowadzonej odrębnie.

Istotne jest również to, iż nieruchomość została nabyta do majątku wspólnego małżonków, a zatem Wnioskodawca mógł określić cenę jej nabycia w oparciu o stosowne dokumenty, z których będzie wynikać cena zakupu nieruchomości i pozostałe koszty nabycia.

Co do zasady, w przypadku wniesienia do spółki środków trwałych w formie aportu, zastosowanie ma przepis art. 22g ust. 1 pkt 4 ww. ustawy, w myśl którego za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki cywilnej lub osobowej spółki handlowej - ustaloną przez wspólników na dzień wniesienia wkładu lub udziału, wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej, z dnia wniesienia wkładu.

Jednakże, przepisy o kontynuacji działalności gospodarczej wymienione w art. 22g ust. 12 oraz w kolejnych - są przepisami szczególnymi w stosunku do cytowanych wyżej przepisów art. 22g ust. 1 pkt 4 ww. ustawy.

Mając na uwadze opisany we wniosku stan faktyczny oraz powołane uregulowania prawne stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie przy ustaleniu wartości początkowej budynku magazynowego znajduje zastosowanie przepis art. 22g ust. 12 i 13 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W przedmiotowej sprawie budynek magazynowy nie został wpisany do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, a zatem nie został spełniony obowiązek określony w cytowanym wyżej art. 22n ust. 4 ww. ustawy, co nie oznacza, że podatnik nie stosując się do powołanego przepisu, może dobrowolnie ustalić wartość początkową środka trwałego. Późniejsze wprowadzenie składnika majątku do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych oznacza bowiem ujawnienie środka trwałego, co nastąpiło dopiero w spółce cywilnej.

Jak wskazano, przedmiotowa nieruchomość, nabyta została do majątku wspólnego, a następnie - jak wynika z umowy małżeńskiej stała się Pana odrębną własnością. Wyłączenia nieruchomości z majątku wspólnego małżonków i przesunięcia do majątku odrębnego, nie można uznać za nabycie środka trwałego, bowiem nabycie nastąpiło do majątku wspólnego Pana i Pana małżonki. Dodać również należy, że przedmiotowa nieruchomość wykorzystywana jest dalej przez te same osoby przez Pana i Pana żonę. W kontekście przepisów dotyczących kontynuacji amortyzacji, należy stwierdzić, że w spółce cywilnej ujawniony został środek trwały, którego wartość początkową należy ustalić w oparciu o cenę nabycia, a nie wartość rynkową.

W zakresie wyboru metody amortyzacji natomiast wskazać należy, że zgodnie z art. 22h ust. 2 ustawy, z zastrzeżeniem art. 22l i 22ł podatnicy, po ustaleniu wartości początkowej poszczególnych środków trwałych - dokonują wyboru jednej z metod amortyzacji określonej w art. 22i-22k przed rozpoczęciem ich amortyzacji; wybraną metodę stosuje się do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego.

Wprawdzie w myśl art. 22h ust. 3 ww. ustawy podmioty powstałe w wyniku zmiany formy prawnej, podziału albo połączenia podmiotów, o których mowa w art. 22g ust. 12 lub 13, dokonują odpisów amortyzacyjnych z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów oraz kontynuują metodę amortyzacji przyjętą przez podmiot o zmienionej formie prawnej, podzielony albo połączony, z uwzględnieniem art. 22i ust. 2-7, jednakże jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, Wnioskodawca nie dokonywał odpisów amortyzacyjnych (nie wybrał metody amortyzacji) przedmiotowego budynku magazynowego.

Jednocześnie, zgodnie z art. 13 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (t.j. Dz. U. z 2006 r., Nr 217, poz. 1588), podatnicy, którzy przed dniem 1 stycznia 2007 r. rozpoczęli amortyzację:

1. środków trwałych na podstawie art. 22j ust. 1 pkt 3 i art. 22k ust. 4-6,
2. środków transportu na podstawie art. 22k ust. 1

• ustawy wymienionej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007r., stosują do amortyzacji tych środków przepisy art. 22j ust. 1 pkt 3 oraz art. 22k ust. 1 i 4-6 ustawy wymienionej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007 r.

W myśl powołanych wyżej przepisów, skoro Wnioskodawca nie dokonywał odpisów amortyzacyjnych i nie wybrał metody amortyzacji, spółka cywilna w prowadzonej działalności gospodarczej, może zastosować indywidualną stawkę amortyzacji, wynikająca z art. 22j ust. 1 pkt 4 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r., po spełnieniu jednakże wszystkich pozostałych warunków.

Zgodnie z art. 22j ust. 1 pkt 4 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r., podatnicy, z zastrzeżeniem art. 22l, mogą indywidualnie ustalić stawki amortyzacyjne dla używanych lub ulepszonych środków trwałych, po raz pierwszy wprowadzonych do ewidencji danego podatnika, z tym że okres amortyzacji nie może być krótszy niż dla budynków (lokali) niemieszkalnych, dla których stawka amortyzacyjna z Wykazu stawek amortyzacyjnych wynosi 2,5% - 40 lat pomniejszone o pełną liczbę lat, które upłynęły od dnia ich oddania po raz pierwszy do używania do dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej przez podatnika, z tym że okres amortyzacji nie może być krótszy niż 10 lat.

A zatem, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia metody amortyzacji należy uznać za prawidłowe.

Przepisy podatkowe nie regulują kwestii kwalifikowania środków trwałych do poszczególnych grup lub podgrup, lub rodzajów Klasyfikacji. Zgodnie z komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11), zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania m.in. środka trwałego według Klasyfikacji Środków Trwałych zainteresowany podmiot może zwrócić się z wnioskiem do Urzędu Statystycznego, który udziela informacji w zakresie stosowania Klasyfikacji.

Reasumując, jak wskazano, ujawnienie środka trwałego - wykorzystywanego wcześniej w indywidualnej działalności gospodarczej przez jednego z małżonków - nastąpiło dopiero w spółce cywilnej. Nie można zgodzić się zatem z Wnioskodawcą, iż spółka cywilna (Pan i Pana żona), może dowolnie ustalić wartość początkową budynku magazynowego. Skoro nabycie nieruchomości przez małżonków nastąpiło do majątku wspólnego - a ze stanu faktycznego wynika, że w prowadzonej działalności wykorzystywał Pan nieruchomość stanowiącą majątek wspólny małżonków, to wartość początkowa może być ustalona tylko w oparciu o faktyczną cenę nabycia. Wyłączenie nieruchomości z majątku wspólnego nie stanowiło dla Pana nabycia. Poza tym, wspólnikiem w spółce cywilnej jest Pan i Pana żona, a nieruchomość - gdy stanowiła majątek wspólny małżonków - była wykorzystywana w prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej. Spełniony został zatem warunek, aby wartość początkową ustalić na podstawie art. 22g ust. 13 pkt 2 ww. ustawy, w związku z art. 22g ust. 12 cytowanej ustawy, a nie na podstawie art. 22g ust. 1 pkt 4 ww. ustawy, bowiem w spółce cywilnej ujawniony został składnik majątku, występujący w działalności prowadzonej przez Pana indywidualnie i wcześniej nabytej, a zatem można ustalić cenę jego zakupu i pozostałe koszty nabycia. Jak wskazano, istnieje również obowiązek kontynuacji wartości początkowej w spółce cywilnej.

Odnosząc przedstawiony stan prawny do opisu stanu faktycznego uznać należy, że Wnioskodawca może natomiast indywidualnie ustalić stawkę amortyzacyjną dla ujawnionego budynku magazynowego stanowiącego używany środek trwały, po raz pierwszy wprowadzonego do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, a następnie ujawnionego, przy okresie amortyzacji wynoszącym 10 lat, z tym że zastosowanie w tym przypadku art. 22j ust. 1 pkt 4 ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r. uzależnione jest od właściwego zakwalifikowania ww. budynku do odpowiedniego rodzaju Klasyfikacji Środków Trwałych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, że niniejsza interpretacja nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.