Temat interpretacji

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z dnia 05 grudnia 2007r. (data wpływu do tut. BKIP w dniu 10 grudnia 2007r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania sprzedaży nabytego w spadku lokalu mieszkalnego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 grudnia 2007r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania sprzedaży nabytego w spadku lokalu mieszkalnego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni wraz z rodzeństwem, nabyła mieszkanie w 2007r. w drodze spadku po zmarłych rodzicach, wykupione od gminy, w kwietniu 2007r. po preferencyjnej cenie z zastosowaniem przez Urząd Miasta bonifikaty wynoszącej 95% ceny nieruchomości. Sąd Rejonowy wydał postanowienie z dnia 12 czerwca 2007r. o stwierdzenie nabycia spadku przez dzieci. W tej sytuacji wnioskodawczyni i rodzeństwo postanowili sprzedać to mieszkanie. Sytuacja zdrowotna i ekonomiczna nie pozwala spadkobiercom na utrzymanie tego mieszkania. Sprzedając to mieszkanie spadkobiercy mają pełną świadomość, iż nie wypełniają wymogów ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami i muszą zwrócić bonifikatę do Urzędu Miasta w całości jeszcze w tym roku. W dniu 30 listopada 2007r. dokonana została umowa sprzedaży ww. mieszkania.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Zdaniem wnioskodawczyni kwota zwróconej bonifikaty nie jest przychodem i w związku z tym do opodatkowania będzie kwota uzyskana ze sprzedaży mieszkania pomniejszona o kwotę zwróconej bonifikaty.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zmianami) źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości (w tym lokal mieszkalny stanowiący odrębną nieruchomość)
   
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
   
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
   jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W niniejszym przypadku nabycie mieszkania nastąpiło w 2007r. w spadku po obojgu rodzicach. Wobec tego do opodatkowania przychodów ze zbycia tego mieszkania zastosowanie znajdą przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym w 2007r.

Ustawą z dnia 16 listopada 2006r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588) zmieniono zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do dochodów uzyskanych ze zbycia nieruchomości i praw nabytych po 1 stycznia 2007 r.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 ( obowiązującym od 01 stycznia 2007r. ) od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19 % podstawy obliczenia podatku.

Podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw (art. 30c ust. 2 ww. ustawy).

Na podstawie art. 30e ust. 4 ustawy podatek jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło zbycie.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia.

W świetle art. 22 ust 6d i 6e za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość nakładów, o których mowa w ustawie, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust 6e ww. ustawy).

Przytoczony przepis art. 22 ust. 6d jasno wskazuje co może być kosztem uzyskania przychodu przy sprzedaży mieszkania i jak muszą one być udokumentowane.

Jak wynika z cytowanego przepisu kosztami uzyskania przychodów z odpłatnego zbycia mieszkania nabytego w spadku są:

- udokumentowane nakłady na to mieszkanie, zwiększające jego wartość,
- kwota zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej ten podatek przypada na to mieszkanie (w przypadku gdy oprócz mieszkania spadek obejmował inne przedmioty).

W przypadku gdy spadek obejmował jedynie to mieszkanie, kosztem uzyskania przychodu będzie cała kwota zapłaconego podatku od spadków i darowizn.

W świetle powyższego, podstawę obliczenia podatku stanowi wartość sprzedanego mieszkania, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia oraz o stosowne wskazane powyżej koszty uzyskania przychodu.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że skutkiem sprzedaży nabytego w spadku mieszkania będzie obowiązek zwrotu do Urzędu Miasta bonifikaty jaką rodzice-spadkodawcy uzyskali przy zakupie mieszkania. W świetle powyższych przepisów prawa kwota bonifikaty, którą wnioskodawczyni musi zwrócić do Urzędu Miejskiego nie jest ani kosztem odpłatnego zbycia ani kosztem w rozumieniu art. 22 ust 6 d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w żaden inny sposób nie mieści się w ustawowych kryteriach kosztu uzyskania przychodu, zatem nie może być przyjęta jako koszt obniżający podstawę opodatkowania przychodu ze sprzedaży przedmiotowego mieszkania.

Wobec tego podstawę opodatkowania 19%-wym podatkiem dochodowym stanowić będzie dla wnioskodawczyni wartość tej części mieszkania, która przypadła jej w wyniku nabycia spadku pomniejszona o ewentualne nakłady poniesione na to mieszkanie i odpowiednią część zapłaconego podatku od spadków i darowizn.

Dodatkowo wyjaśnia się jedynie, iż nowe przepisy obowiązujące od 01 stycznia 2007r. przewidują możliwość zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych przychodu ze sprzedaży mieszkania.

Zasady te reguluje art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia:

1. budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku,
   
2. lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udział w takim lokalu,
   
3. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie,
   
4. prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie
   - jeżeli podatnik był zameldowany w budynku lub lokalu wymienionym w lit. a)-d) na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia z zastrzeżeniem ust. 21 i 22.
   
   

Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 126, ma zastosowanie do przychodów podatnika, który, w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego, złoży oświadczenie, że spełnia warunki do zwolnienia, w urzędzie skarbowym, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika (art. 21 ust. 21 ww. ustawy).

W przypadku lokalu stanowiącego odrębną nieruchomość zwolnieniem tym jest objęta jedynie wartość lokalu. Przychód ze sprzedaży udziału w gruncie związanym ze zbywanym lokalem podlega opodatkowaniu 19%-towym podatkiem dochodowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.