Temat interpretacji

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Kielcach działając na podstawie art. 216, art. 14a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz.U. Nr 8 z 2005, poz 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 16.02.2007 roku (data wpływu do urzędu 19.02.2007 r.) o interpretację z zakresu podatku dochodowego od osób fizycznych w sprawie zastosowania prawidłowego kursu waluty dla zakupionego towaru stanowiącego wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów stwierdza, że przedstawione we wniosku stanowisko jest prawidłowe.

Podatnik jest wspólnikiem w firmie PTH "PC" sp. jawna. Firma dokonała zakupu towaru od zarejestrowanego podatnika podatku od wartości dodanej, który to zakup stanowi wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów. Towar otrzymano zgodnie z zamówieniem, wraz z towarem otrzymano fakturę wystawioną 08 lutego 2007 roku. (wartość faktury 3787 USD). Firma PTH "PC" prowadzi pełną księgowość.

Jak prawidłowo wycenić towar przy przyjęciu na magazyn dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych jaki przyjąć prawidłowy kurs waluty ?

Zdaniem strony zgodnie z art. 22 ust 1 ustawy z dnia 26.07.2006 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu. W omawianej sytuacji należy zastosować kurs średni NBP z dnia 7 lutego 2007 roku.

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Kielcach wyjaśnia:

Stosownie do art. 22 ust.1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity Dz.U. Nr 14 z 2000 roku poz. 176 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym od 01.01.2007 roku kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Po dokonaniu zapłaty podatnik winien wyliczyć różnice kursowe.

Od 01.01.2007 roku w wyniku nowelizacji ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawą z dnia 16.11.2006 roku o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2006 roku Nr 217, poz. 1588) wprowadzono nowe przepisy dotyczące ustalania różnic kursowych.

Zgodnie z art 14 b ust. 1 ustawy podatnicy ustalają różnice kursowe na podstawie art. 24 c, z zastrzeżeniem ust. 2.

Równocześnie umożliwiono dokonanie przez podatników prowadzących księgi rachunkowe wybór metody ustalania różnic kursowych art. 14 b ust. 1-7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podatnicy prowadzący księgi rachunkowe mają możliwość dokonania wyboru metody rozliczania różnic kursowych. Mogą je rozliczać według przepisów ustawy o rachunkowości albo według przepisów podatkowych.

Możliwość dokonania takiego wyboru dotyczy jednak tylko tych podatników, których sprawozdania finansowe będą badane przez uprawnione podmioty przez okres nie krótszy niż trzy lata podatkowe, w którym wybrana metoda musi być stosowana.

W przypadku gdy podatnik nie może albo nie chce rozliczać różnic kursowych według zasad rachunkowych, wówczas musi je rozliczać według przepisów podatkowych .

Równocześnie w aktach tut. US brak jest zawiadomienia o którym mowa w art. 14b ust. -4 ustawy .

Zasady rozliczania różnic kursowych zostały uregulowane w art. 24 c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w którym ustawodawca określił kiedy powstają dodatnie, a kiedy ujemne różnice kursowe. Zawsze jest to różnica między wartością wynikająca z przeliczenia waluty w/g kursu średniego NBP z dnia poprzedzającego dzień uzyskania przychodu lub poniesienia kosztu, a wartością w/g kursu waluty z dnia otrzymania lub zapłaty przeliczoną w/g faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia.

Zgodnie z art. 24 c ust.1 ustawy z dnia 26.07.1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r. Nr 14 poz 176 ze zm.) różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnie kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3.

Według ust. 2 i 3 art. 24 c w/w. ustawy:

Dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość :

1. przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez NBP jest niższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia,
2. poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez NBP jest wyższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia,
3. otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest niższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wpływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5,
4. kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego udzielenia jest niższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego zwrotu, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni,
5. kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest wyższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.

Ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli wartość :

1. przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez NBP jest wyższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia,
2. poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez NBP jest niższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia,

3.otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest wyższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wpływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5,

1. kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego udzielenia jest wyższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego zwrotu, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni,
2. kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest niższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.

Zgodnie z art. 24c ust 7 ustawy, za koszt poniesiony, o którym mowa w ust. 2 i 3, uważa się koszt wynikający z otrzymanej faktury (rachunku) albo innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), a dzień zapłaty, o którym mowa w ust. 2 i 3, dzień uregulowania zobowiązań w jakiejkolwiek formie, w tym w wyniku potrącenia wierzytelności.

Z przytoczonych przepisów wynika, że ustawodawca określił nową formułę rozliczania różnic kursowych, zgodnie z którą dodatnie różnice kursowe zwiększają przychody a ujemne różnice kursowe zwiększają koszty uzyskania przychodów.

Z analizy obowiązujących od 01.01.2007 roku przepisów wynika, iż :

• moment faktycznego otrzymania należności bądź zapłaty jest istotny dla określenia, czy dla firmy powstają różnice kursowe dodatnie bądź ujemne ,
• przychody oraz koszty w walutach obcych dla celów obliczania różnic kursowych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu lub poniesienia kosztu,
• przez średni kurs ogłaszany przez NBP rozumie się kurs z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu lub poniesienia kosztu (wystawienia faktury).

Faktycznie zastosowanym kursem waluty z tego dnia" jest kurs z dnia, w którym firma:

• faktycznie otrzymuje należność za wystawioną fakturę (rachunek),
• dokonuje faktycznej zapłaty należności wynikającej z wystawionej przez kontrahenta faktury (rachunku), w jakiejkolwiek formie.

Będzie to najczęściej kurs waluty z dnia zapłaty stosowany w banku z którego usług korzysta podatnik .

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz aktualnie obowiązujące przepisy dotyczące ustalania różnic kursowych w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych podatnik winien przyjąć do wyceny towaru zakupionego w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru kurs średni NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wystawienia faktury.

Zatem do przeliczenia kosztu wyrażonego w walucie obcej należy w omawianej sytuacji zastosować kurs średni NBP z dnia 07 lutego 2007 roku poprzedzającego dzień wystawienia faktury.

W świetle powyższego stanowisko strony przedstawione we wniosku jest prawidłowe.

Jednocześnie informuje się, że przy zastosowaniu kursu walut dla celów podatku dochodowego i podatku VAT występuje różnica polegająca na tym, że dla celów podatku VAT trzeba stosować średni kurs NBP z dnia wystawienia faktury- o czym spółka została poinformowana postanowieniem wydanym przez Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Kielcach w dniu 10.05.2007 roku znak: OG/005/28/PP2/443/10/07.