Temat interpretacji

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Kielcach działając na podstawie art. 216, art. 14a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. Nr 8, poz. 60 z 2005 r. ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku o interpretację dotyczącą możliwości zaliczenia wydatków związanych z udzielonym kredytem pod hipotekę domu, którego środki zostaną przeznaczone na dokończenie inwestycji nowowybudowanego budynku handlowo-usługowego, który zostanie przeznaczony w ramach prowadzonej działalności gospodarczej pod wynajem w koszty tej działalności stwierdza, iż przedstawione we wniosku stanowisko jest nieprawidłowe.

Podatnik zamierza rozszerzyć działalność gospodarczą o wynajem lokalu w nowowybudowanym budynku handlowo-usługowym, który ma zostać oddany do użytku do końca 2007 r. Na ukończenie tej inwestycji Podatnik nie może uzyskać kredytu z uwagi na niskie przychody natomiast może uzyskać kredyt pod hipotekę domu jako osoba prywatna.

Czy w związku z wykonywaną działalnością podatnik ma prawo zaliczyć w koszty prowadzonej działalności gospodarczej wydatki poniesione w związku z otrzymaniem kredytu pod hipotekę domu jako osoba prywatna, przeznaczając te środki na dokończenie inwestycji, o której mowa powyżej?

Zdaniem Podatnika koszty uzyskania kredytu i jego obsługi mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, jeżeli przeznaczy go na dokończenie inwestycji związanej z zakresem tej działalności.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 926 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia żródeł przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Z definicji ustawowej kosztów uzyskania przychodów wynika, że chodzi o koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów. Zwrot wszelkie koszty wskazuje na wydatki o bardzo zróżnicowanej naturze. Mogą to być wydatki bezpośrednio, jak również pośrednio związane z celem, jakim jest uzyskanie przychodu.

Podatnik ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów określonych wydatków pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni związek z prowadzoną działalnością gospodarczą a ich poniesienie ma lub może mieć bezpośredni wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek tego typu, że poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodów.

Przyjąć wiec należy, że kosztami uzyskania przychodu są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie i zagwarantowanie źródła przychodu. Wydatki te powinny być odpowiednio udokumentowane.

Przyjmuje się zasadę, iż przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodów, każdy przypadek poza wyraźnie wskazanymi w ustawie wymaga indywidualnej oceny pod kątem jego związku z prowadzoną działalnością.

Należy zwrócić uwagę na fakt, iż wybudowany przez Podatnika lokal handlowo-usługowy stanie się środkiem trwałym w prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zgodnie z art. 22 ust. 8 w/w ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a 22o z uwzględnieniem art. 23.

Stosownie do art. 22a ust. 1 Ustawy-amortyzacji podlegają z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną działalnością albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23 pkt. 1 zwane środkami trwałymi.

Ponadto za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględniniem ust. 2-18 uważa się:

1. w razie nabycia w drodze kupna cenę ich nabycia,

1a) w razie częściowo odpłatnego nabycia - cenę ich nabycia powiększoną o wartość przychodu, określonego w art. 11 ust. 2 b,

1. w razie wytworzenia we własnym zakresie koszt wytworzenia art. 22 g ust. 1 w/w ustawy.

Zgodnie z art. 22 g ust. 3 powyżej powołanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników.

Cenę nabycia, o której mowa w ust. 3, oraz koszty wytworzenia, o których mowa w ust. 4, koryguje się o różnice kursowe , naliczone do dnia przekazania do używania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.

Stosownie do art. 22g ust. 4 tej ustawy za koszt wytworzenia uważa się wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia srodków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się wartości własnej pracy podatnika , jego małżonka i małoletnich dzieci, kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania.

Biorąc pod uwagę powyższe, jeżeli podatnik udokumentuje, że przeznaczył środki z kredytu hipotecznego na dokończenie inwestycji w budynku związanym z prowadzoną działalnością gospodarczą koszty uzyskania kredytu i obsługi kredytu (prowizja bankowa, wycena rzeczoznawcy, odsetki od kredytu) będą powiększały wartość początkową środka trwałego i będą stanowiły koszt uzyskania przychodów w działalności gospodarczej w formie odpisów amortyzacyjnych lokalu handlowo-usługowego po oddaniu go do użytkowania.

Natomiast podatnik będzie mógł zaliczyć w koszty działalności odsetki od kredytu po oddaniu przedmiotowego budynku handlowo-usługowego do użytkowania.

W związku z powyższym w świetle przedstawionego stanu faktycznego i prawnego zawarte we wniosku stanowisko strony, iż koszty uzyskania kredytu, tj. prowizja, wycena rzeczoznawcy i odsetki będą stanowiły bezpośrednio w całości koszty uzyskania przychodu jest nieprawidłowe.