Temat interpretacji

Podaniem z dnia 04.08.2006 r. (wpływ 10.08.2006 r.) Podatniczka wniosła o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu zastosowania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podatniczka przedstawiła następujący stan faktyczny sprawy: Podatniczka prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą, której przedmiotem jest między innymi wykonywanie usług w zakresie projektowania architektonicznego. W związku z realizacją dużego kontraktu w Krakowie, w 2001 roku nabyła lokal w Krakowie i wykorzystywała go do prowadzenie w/w działalności gospodarczej. Lokal ten wprowadzony został do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych i naliczano od niego amortyzację. Usługi w Krakowie dla kontrahenta z Krakowa były wykonywane do końca 2004 roku. W związku z tym, z chwilą zakończenia wykonywania usług w Krakowie, odstąpiono od naliczania amortyzacji przedmiotowego lokalu. W 2006 r. Podatniczka zawarła umowę z zarządcą nieruchomości z Krakowa, który zobowiązał się do znalezienia najemcy i administrowania w/w lokalem. Podatniczka nadmieniła również, że zgodnie z wpisem do działalności gospodarczej, w ramach przedmiotu działalności, może zajmować się wynajmem nieruchomości własnych.

W opisanym stanie faktycznym Podatniczka zadała następujące pytanie:Czy zaniechanie amortyzacji z końcem 2004 r było zabiegiem prawidłowym? Według Podatniczki należało zaniechać odpisów amortyzacyjnych z końcem 2004 roku od przedmiotowego lokalu, ponieważ projekt w Krakowie został zakończony, przychód z jego wykonania został osiągnięty, zatem odpisy amortyzacyjne nie stanowiły kosztów uzyskania przychodów.

Po przeanalizowaniu stanu faktycznego sprawy, stanowiska przedstawionego przez Podatniczka oraz obowiązujących w omawianym zakresie przepisów prawa podatkowego stwierdzić należy, że stanowisko Podatniczki jest nieprawidłowe.

W myśl art. 22h ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, amortyzacji dokonuje się od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek trwały wprowadzono do ewidencji środkó trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, przy czym składnik majątku wprowadza się do w/w ewidencji najpóźniej w miesiącu przekazania go do używania. Zatem wprowadzenie środków trwałych do ewidencji jest warunkiem koniecznym do rozpoczęcia amortyzacji. Amortyzacji przestaje się dokonywać począwszy od miesiąca, w którym nastąpi zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z wartością początkową środka trwałego lub w którym postawiono go w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono jego niedobór. Suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, które ustawowo są wyłączone z kosztów podatkowych.

Według art. 22 ust. 8 cytowanej ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a 22c, z uwzględnieniem art. 23. Powołany wyżej art. 22c ustawy j.w stanowi, że amortyzacji nie podlegają między innymi składniki majątku, które nie są używane na skutek zaprzestania działalności, w której składniki te były używane ; w tym przypadku składniki te nie podlegają amortyzacji od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zaprzestano tej działalności (art. 22c ust. 5).

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy oraz przedstawiony stan faktyczny, lokal w Krakowie powinien być amortyzowany po 2004 roku bez przerwy, z uwagi na to, że:nie zaprzestano prowadzenia działalności w zakresie usług projektowania architektonicznegolokal w Krakowie po 2004 roku nie został postawiony w stan likwidacji, jak również go nie zbyto. Nadal pozostał w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

W pomawianej sytuacji, zgodnie z obowiązującymi przepisami, kosztem uzyskania przychodów jest amortyzacja lokalu w Krakowie, również w okresach, w których lokal ten nie był używany do prowadzonej działalności w zakresie usług architektonicznych.

W tym stanie rzeczy orzeczono jak w sentencji postanowienia.