POSTANOWIENIE - Interpretacja - DZ/415-6/06

ShutterStock

Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 10.04.2006, sygn. DZ/415-6/06, Pierwszy Urząd Skarbowy w Gdańsku

Temat interpretacji

Pytanie podatnika

POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity z 2005 r. Dz. U. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) po rozpatrzeniu wniosku podatnika z dnia 31.01.2006 r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie sprzedaży samochodu ciężarowego wprowadzonego do ewidencji środków trwałych

stwierdzam, że

stanowisko przedstawione w tym wniosku dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

UZASADNIENIE

Pismem z dnia 31.01.2006 r. podatnik wystąpił do Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Gdańsku z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie sprzedaży samochodu ciężarowego wprowadzonego do ewidencji środków trwałych.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że w 1999 r. podatnik zakupił samochód marki Skoda Felicja Combi z homologacją ciężarową, który został wprowadzony do ewidencji środków trwałych. Samochód został w 2004 r. zamortyzowany. Podatnik nadal prowadzi działalność gospodarczą i korzysta z przedmiotowego samochodu.

W złożonym wniosku podatnik zadał pytanie jakie podatki musi odprowadzić do urzędu skarbowego oraz jakie załatwić formalności w przypadku sprzedaży samochodu będącego środkiem trwałym w prowadzonej działalności gospodarczej osobie fizycznej lub osobie fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą.

Zdaniem podatnika w obu przypadkach należy odprowadzić podatek dochodowy w wysokości 19% od wartości sprzedaży samochodu.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (jednolity tekst Dz. z 2004 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących;

  1. środkami trwałymi,
  2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1.500 zł,
  3. wartościami niematerialnymi i prawnymi

- ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b), spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c, przy określeniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Stosownie do art. 24 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. u podatników osiągających dochody z działalności gospodarczej i prowadzących księgi przychodów i rozchodów dochodem z działalności jest różnica pomiędzy przychodem w rozumieniu art. 14 a kosztami uzyskania powiększona o różnicę pomiędzy wartością remanentu końcowego i początkowego towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, wyrobów gotowych, braków i odpadków, jeżeli wartość remanentu końcowego jest wyższa niż wartość remanentu początkowego, lub pomniejszona o różnicę pomiędzy wartością remanentu początkowego i końcowego, jeżeli wartość remanentu początkowego jest wyższa. Dochodem z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, jest przychód z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. b), a w pozostałych przypadkach dochodem lub stratą jest różnica między przychodem z odpłatnego zbycia a:

  1. wartością początkową wykazaną w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem pkt 2, powiększona o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od tych środków i wartości.

Z uwagi na fakt, iż uzyskany dochód ze sprzedaży środka trwałego jest dochodem z działalności gospodarczej opodatkowanej na zasadach ogólnych, podatek dochodowy należy wyliczyć według skali podatkowej określonej w art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r.

Mając na uwadze powyższe przedstawiony wyżej stan faktyczny i prawny należy stwierdzić, że stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe.

Pierwszy Urząd Skarbowy w Gdańsku