Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 31.05.2006, sygn. 1419/UPO-415-67/06/GS, Urząd Skarbowy w Płocku
Temat interpretacji
POSTANOWIENIE
Naczelnik Urzędu Skarbowego w Płocku działając na podstawie art. 14a § 1- 4 w związku z art. 216 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zmianami) postanawia wydać pisemną interpretację, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, oceniając stanowisko Wnioskodawcy odnośnie zaliczenia jako koszty uzyskania przychodu z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej w Polsce wydatków poniesionych w USA, przedstawione we wniosku z dnia 13.03.2006r.(data wpływu do urzędu 14.03.2006r.) uzupełnionym pismem w dniu 23.03.2006r., o udzielenie interpretacji, jako nieprawidłowe.
U Z A S A D N I E N I E
1.Stan faktyczny przedstawiony przez Wnioskodawcę: Podatniczka prowadzi działalność gospodarczą od 1992 roku jako firma jednoosobowa. W październiku 2005r. Podatniczka wyjechała do Stanów Zjednoczonych szukać nowych kontaktów oraz w celu założenia tam nowej firmy. W lutym 2006r. Podatniczka założyła Korporację typu "C" dla obcokrajowców, która oficjalnie jeszcze nie działa. W Polsce firma prowadzona jest przez pełnomocnika.
2. Przedmiot interpretacji: Podatniczka w związku z powyższym zapytuje, czy wydatki poniesione w USA na: wynajem mieszkania, wynajem samochodu i koszt paliwa, za rozmowy telefoniczne i opłaty za korzystanie z Internetu, koszt anteny satelitarnej do odbioru TV POLONIA - może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu firmy prowadzonej w Polsce.
3. Stanowisko Wnioskodawcy: Podatniczka uważa, iż wszystkie powyższe wydatki udokumentowane fakturami może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu, ponieważ wynajęte mieszkanie służy jako mieszkanie służbowe do zamieszkania, wynajęty samochód służy w celach służbowych do załatwiania spraw, telefon, Internet i satelita służą do łączności z Polską i informacjami biznesowymi nadawanymi z kraju.
4. Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy: Zgodnie z art. 3 ust. l ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Są to dochody osiągane zarówno w kraju jak i za granicą. Natomiast przepisy umów międzynarodowych w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, zawarte z Rzeczypospolitą Polską mają pierwszeństwo przed stosowaniem ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 22 ust. 1 w/w ustawy kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursów średnich ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski z dnia poniesienia kosztu. Jeżeli koszty wyrażone są w walutach obcych, a między dniem ich zarachowania i dniem zapłaty występują różne kursy walut, koszty te odpowiednio podwyższa się lub obniża o różnicę wynikające z zastosowania kursu sprzedaży walut z dnia zapłaty, ustalonego przez bank, z którego usług korzystał ponoszący koszt, oraz z zastosowania kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia zarachowania kosztów.
Z treści wyżej cytowanego przepisu wynika, iż o możliwości zaliczenia wydatków do kosztów uzyskania przychodu decyduje wystąpienie związku przyczynowo - skutkowego kosztu z uzyskanym przychodem oraz treść art. 23 ustawy. Użyty przez ustawodawcę, w powołanym wyżej przepisie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwrot "wszelkie koszty poniesione w celu uzyskania przychodu" oznacza, iż podatnik ma możliwość zaliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub mogło mieć bezpośredni albo pośredni wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Zatem decydującym dla uznania danego wydatku za koszt podatkowy jest zaistnienie łącznie następujących przesłanek: - celem poniesienia wydatku powinno być osiągnięcie przychodu, - wydatek powinien być faktycznie poniesiony oraz prawidłowo udokumentowany, - a także wydatek ten nie może znajdować się w określonym w art. 23 katalogu wydatków, które nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.
Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu bądź na funkcjonowanie tego źródła przychodu. Nie stanowią kosztu uzyskania przychodu te wydatki, które obiektywnie nie mogą przyczynić się do osiągnięcia przychodu z danego źródła. Okoliczności te ocenia się indywidualnie u każdego podatnika, biorąc pod uwagę racjonalność wydatków, to znaczy ich adekwatność do rzeczywistych potrzeb i zakresu prowadzonej działalności oraz konieczność ich poniesienia dla osiągnięcia przychodów z działalności gospodarczej. Z racji tego, że związek wydatku z osiągnięciem przychodu jest okolicznością obiektywną, dla oceny jego występowania podatnik musi wykazać bezpośredni związek wydatku z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz, że jego poniesienie ma lub mogło mieć bezpośredni wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.
Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż w związku z wyjazdem i przebywaniem od października 2005r. w Stanach Zjednoczonych, w celu pozyskania nowych kontaktów oraz w celu założenia tam nowej firmy ponosi Pani koszty wynajmu mieszkania, wynajmu samochodu, paliwa, rozmów telefonicznych i opłat za korzystanie z Internetu, anteny satelitarnej do odbioru TV POLONIA. Wydatki te Pani zdaniem stanowią koszty uzyskania przychodów działalności gospodarczej prowadzonej w Polsce. Biorąc pod uwagę przytoczone przepisy prawa, tutejszy organ podatkowy stwierdza, iż Pani stanowisko, iż powyższe wydatki można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów działalności prowadzonej w Polsce jest nieprawidłowe. Zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów będą podlegały te wydatki poniesione w Stanach Zjednoczonych, które dotyczą polskiej firmy, z uwzględnieniem uregulowań ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania.
Ponadto, aby wydatki te stanowiły koszty uzyskania przychodów muszą być odpowiednio udokumentowane, np.: - faktury za rozmowy telefoniczne winny być potwierdzone (udokumentowane) dowodami w postaci bilingu potwierdzającego rozmowy służbowe związane z prowadzoną działalnością gospodarczą w Polsce, - opłaty za korzystanie z Internetu (wydatki za opłacanie miesięcznego abonamentu) muszą dotyczyć tylko i wyłącznie wykorzystywania Internetu w związku z działalnością gospodarczą prowadzoną w kraju.
Biorąc pod uwagę powyższe postanowiono, jak w sentencji. Interpretacja niniejsza dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia tego zdarzenia.
Interpretacja nie jest wiążąca dla Podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia. Interpretacja traci moc w momencie zmiany stanu prawnego.
Na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Płocku w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia (art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej).