Temat interpretacji

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Kędzierzynie-Koźlu działając na podstawie przepisów art. 14a § 1, § 3 i § 4 oraz art. 216 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jednolity : Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) w związku z Pana pismem z dnia 07.02.2006 r. (data wpływu 08.02.2006 r.) uzupełnionego pismem z dnia 23.02.2006 r. (data wpływu 27.02.2006 r.) w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w Pana indywidualnej sprawie

p o s t a n a w i a

uznać za prawidłowe stanowisko dotyczące nie wystąpienia, po stronie właściciela mieszkania, przychodu z tytułu ponoszonych przez biorącego zwykłych kosztów utrzymania użyczonego lokalu (tj. opłat na rzecz wspólnoty i za dostarczane do mieszkania media), a tym samym brak obowiązku wykazywania tych kwot w zeznaniu podatkowym.

Pismem z dnia 07.02.2006 r.(data wpływu 08.02.2006r.) uzupełnionym pismem z dnia w dniu 23.02.2006 r. (data wpływu 27.02.06) zwrócił się Pan z zapytaniem czy zachodzi obowiązek wykazania w zeznaniu podatkowym właściciela mieszkania (użyczającego) kwot uiszczanych przez biorącego na poczet zwykłych kosztów utrzymania lokalu udostępnionego na podstawie umowy użyczenia.

Stosownie do przepisu art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz.60 ze zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego na pisemny wniosek podatnika ma obowiązek udzielić pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. Podatnik składając zapytanie do właściwego urzędu zgodnie z art. 14a § 2 ww. ustawy jest obowiązany do wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego oraz własnego stanowiska w sprawie.

Z przedstawionego w piśmie stanu faktycznego wynika, że w dniu 02.10.2005 r. zawarł Pan umowę bezpłatnego użyczenia na czas nie oznaczony, której przedmiotem jest stanowiące Pana własność mieszkanie położone we W. Zgodnie z ustnie zawartą umową od biorącego mieszkanie do używania nie pobiera Pan czynszu w rozumieniu art. 659 § kc dlatego uważa, że umowę tę należy zakwalifikować jako użyczenie w rozumieniu art. 710 kc.

W złożonych pismach zaznacza Pan, iż biorący ponosi zwykłe koszty utrzymania mieszkania, na które składa się miesięczna zaliczka na koszty utrzymania nieruchomości (sprzątanie, wywóz nieczystości, c.o., wynagrodzenie zarządcy nieruchomości) oraz koszty za dostarczane do mieszkania media (energia, gaz). Jednocześnie wskazuje Pan, iż między stronami umowy użyczenia nie występuje żaden ze stopni pokrewieństwa.

Tutejszy organ podatkowy stwierdza, co następuje:

W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) w art. 10 ust. 1 zostały wyszczególnione rodzaje źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Wśród nich w pkt 6 został wymieniony najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo prowadzenia działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Przychodem w myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z Interpretacją Ministra Finansów z dnia 18.03.2004 r. nr PB2/MK/RB-033-050-132/04 składnikiem przychodu osiąganego z najmu przez wynajmującego nie będą natomiast ponoszone przez najemcę wydatki (opłaty) związane z przedmiotem najmu (np. czynsz uiszczany w spółdzielni lub wspólnocie mieszkaniowej, abonament za istniejące w tym lokalu media oraz inne opłaty ustalane ryczałtowo, opłaty za wodę, energię elektryczną oraz gaz), jeżeli z umowy wynika, że najemca jest zobowiązany do ich ponoszenia. Opłaty te nie mieszczą się w pojęciu "Świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń", o których mowa w art. 11 ust. 1 ustaw jak również nie powodują przysporzenia majątkowego po stronie wynajmującego. Zdaniem organu podatkowego analogicznie przedstawia się sytuacja przy umowie użyczenia zatem stanowisko Pana w kwestii nie wystąpienia dochodów z tytułu ponoszonych przez najemcę opłat i w konsekwencji braku obowiązku wykazania ich po stronie przychodu w zeznaniu podatkowym jest prawidłowe.

Nadmienia się jednocześnie, iż w opisanej przez Pana sytuacji nie będą miały zastosowania przepisy zawarte w art. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych na które powołuje się Pan we wniosku.

Ponadto organ podatkowy analizując zawarte we wniosku informacje, iż między Panem a biorącym mieszkanie w bezpłatne użyczenie nie występuje żaden stopień pokrewieństwa zauważa, że zgodnie z dyspozycją przepisu art. 16 ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych powstaje obowiązek ustalenia przychodu z tytułu użyczenia nieruchomości w wysokości czynszu jaki wystąpiłby w razie zawarcia umowy najmu albo dzierżawy.

W związku z powyższym postanowiono jak w sentencji.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia oraz sprawy w której nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Interpretacja stosownie do przepisu art. 14b § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast organ podatkowy i organy kontrolni skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie zgodnie z dyspozycją art. 236 § 2 pkt 1 ustawy Ordynacja podatkowa służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu w terminie 7 dni od daty jego otrzymania.

Zażalenie zgodnie z przepisem art. 222 Ordynacji podatkowej, powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazać dowody uzasadniające to żądanie.