Temat interpretacji

P O S T A N O W I E N I E

Działając na podstawie art. 216 §1 oraz art.14a § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005r. Nr.8, poz.60 z póź.zm.), po rozpatrzeniu Pana wniosku z dnia 14.03.2006r.(wpływ do tut. Urzędu dnia 14.03.2006r.), o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, w którym wnioskodawca prezentuje stanowisko, iżwydatki na zakup samochodu osobowego można odliczyć w ramach ulgi na cele rehabilitacyjn

Naczelnik Trzeciego Urzędu Skarbowego Warszawa - Śródmieście

postanawia

uznać przedstawione stanowisko za niezgodne z przepisami prawa podatkowego obowiązującego w dacie wydania niniejszego postanowienia.

UZASADNIENIE

W dniu 14.03.2006 r. do tut. Urzędu wpłynął wniosek podatnika o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, w którym stan faktyczny został przedstawiony następująco:

Podatnik jest rencistą I grupy inwalidztwa od maja 2004r. Przedtem był rencistą II grupy inwalidztwa - od 1995r. do maja 2004r. W 2004r. przebył poważną operację transplantacji serca, po której odbył długotrwałą rehabilitację. Z uwagi na dożywotnie stosowanie leków przeciwdziałających odrzuceniu organu (immunosupresyjnych), których skutkiem działania jest obniżenie do minimum odporności immunologicznej organizmu, nie zalecane jest przebywanie w dużych skupiskach ludzkich mając na uwadze możliwość bardzo szybkiej, nawet błahej infekcji, która u osób po transplantacyjnych może doprowadzić do śmierci. Leczenie jakiejkolwiek infekcji ( np: przeziębienie, grypa itp.) odbywa się poprzez przebywanie okresu choroby w placówce służby zdrowia pod kontrolą lekarza. Zalecane jest, aby kontakty z osobami odbywały się w dystansie, a jakikolwiek transport środkami komunikacji zbiorowej, który jest całkowicie nie zalecany dla tej grupy osób, uniemożliwia przestrzegania obowiązujących zasad i zaleceń, jest wręcz niebezpieczny.W związku z powyższym podatnik zakupił w 2005r. samochód osobowy, za kwotę 6.000,00 zł.

Na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 28 -30 oraz 30a - 30c stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 4, 4a - 4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2 lub art. 25 po odliczeniu kwot: wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.Katalog wydatków o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 6 wymieniony został przez ustawodawcę w art. 26 ust. 5 pkt 7a.

W myśl ust. 7a pkt. 2 w/w przepisu za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt. 6, uważa się wydatki poniesione na przystosowanie pojazdów mechanicznych do potrzeb wynikających z niepełnosprawności.

Skoro zatem ustawodawca tworzy przepis, z którego brzmienia wynika jednoznacznie, kiedy wydatki na cele rehabilitacyjne w przypadku pojazdu mechanicznego, a samochód osobowy bez wątpienia jest takowym, mogą być odliczone od dochodu, to znaczy, że tylko i wyłącznie mogą być odliczone od dochodu wydatki poniesione na przystosowanie pojazdów mechanicznych do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, a nie na zakup pojazdu mechanicznego (samochodu). Ponadto zauważyć należy, iż katalog ulg wymienionych w pkt. 7a jest katalogiem zamkniętym, tzn. odliczeniu podlegają wydatki enumeratywnie w nim wymienione, a rozszerzająca interpretacja tego przepisu jest niedozwolona. Zgodnie bowiem z zasadą, przyjętą w orzecznictwie NSA, jak i w doktrynie prawa podatkowego, ulgi podatkowe są wyjątkiem od zasady równości i powszechności opodatkowania. Tak więc przepisy dotyczące ulg podatkowych, interpretowane winny być ściśle, a każda ich nadinterpretacja jest niedopuszczalna.

Podsumowując powyższe stwierdzić należy, iż zakup samochodu osobowego nie jest wydatkiem podlegającym odliczeniu od podstawy opodatkowania w rozumieniu przepisu art. 26 ust. 1 pkt. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991r o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wobec powyższego orzeczono jak w sentencji. Interpretacja powyższa nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast tut. Organ podatkowy i organ kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.