Informacja o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego z dnia 06.05.2004, sygn. PDF/005-1-125/04, Izba Skarbowa w Olsztynie

Temat interpretacji

Dyrektor Izby Skarbowej w Olsztynie, działając na podstawie art. 14b § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 1997 r. Nr 137, poz. 926 z późn. zm.), dokonuje zmiany informacji udzielonej przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w Giżycku pismem z dnia 27 lutego 2004 r., znak: US-I-1-415-18/04 w sprawie opodatkowania pożyczki udzielonej na preferencyjnych warunkach pracownikowi na zakup samochodu.

Ze stanu faktycznego przedstawionego przez Pana w zapytaniu wynika, że od zakładu pracy otrzymał Pan pożyczkę w wysokości 25 tys. zł na zakup samochodu przeznaczonego do wykonywania czynności służbowych. Pożyczka jest oprocentowana w wysokości 3,13% w skali roku, co stanowi równowartości oprocentowania środków obrotowych Pańskiego zakładu pracy zgromadzonych na rachunku bieżącym. Zasady udzielenia tego rodzaju pomocy finansowej zostały określone w Zarządzeniu Nr 20 Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych z dnia 25 lutego 2003 r. w sprawie nabywania przez pracowników Lasów Państwowych samochodów prywatnych używanych również do celów służbowych.

Zgodnie z treścią art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pacy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Art. 11 ust. 2a i 2b ustawy stanowi, iż wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1. jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców,
2. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu,
3. jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku - według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku,
4. w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.
   
   

Jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika.

Nie ma zatem podstaw, zgodnie ze stanem faktycznym sprawy, do ustalenia wartości świadczeń częściowo odpłatnych na podstawie cen rynkowych bądź na podstawie różnicy pomiędzy oprocentowaniem pożyczek udzielonych innym odbiorcom a oprocentowaniem pożyczek udzielonych pracownikom. Nadleśnictwo nie prowadzi bowiem działalności polegającej na udzielaniu ogólnodostępnych pożyczek. Pracownicy nie uzyskują ich zatem na korzystniejszych warunkach.

Jednocześnie należy podkreślić, iż świadczenia moga zostać zakwalifikowane do przychodu podatkowego tylko wtedy, gdy będzie im można nadać przymiot świadczeń nieodpłatnych (lub częściowo odpłatnych). Takiego charakteru nie mają świadczenia pracodawcy polegające na udzieleniu pożyczki pracownikowi na zakup samochodu w zamian za deklarację zgody używania go do celów służbowych.

Uzyskane korzyści majątkowe mają tutaj charakter obopólny. Korzyścią występującą po stronie pracodawcy jest możliwość używania prywatnego samochodu pracownika do celów służbowych. Pracownicy przy realizacji zakupu samochodu mogą natomiast skorzystać z udzielonej im przez pracodawcę niskooprocentowanej pożyczki. Jest to zatem świadczenie ekwiwalentne.

W świetle powyższego nie można zatem stwierdzić, że nastąpiło przysporzenie majątkowe u pracownika, które stanowiłoby jego przychód. Dopiero w przypadku umorzenia pożyczki, przychodem ze stosunku pracy byłaby wartość umorzonej pożyczki.