Decyzja w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 30.06.2006, sygn. OF/4117-0006/06/Z, Izba Skarbowa w Gdańsku

Temat interpretacji

DECYZJA

Na podstawie art.14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz.60, z późn. zm./, po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 16.05.2006r. Podatnika na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Człuchowie z dnia 08.05.2006r. Nr UCR.I.415-10/06 dotyczące udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w sprawie zaliczenia w koszty uzyskania przychodów wydatków na studia pracownika - uznając, że zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie utrzymuje się w mocy postanowienie organu pierwszej instancji.

U Z A S A D N I E N I E

Pismem z dnia 22.02.2006r. uzupełnionym o pismo z dnia 20.04.2006r. Podatnik - właściciel Zakładu Kominiarskiego w Człuchowie zwrócił się o udzielenie pisemnej interpretacji w zakresie stosowania prawa podatkowego.

Pytanie: Czy można zaliczyć w koszty uzyskania przychodów wydatki związane z dokształcaniem pracownika tj. opłatę (czesne) za studia na wydziale administracji ?

Stan faktyczny: Podatnik prowadzi działalność gospodarczą - usługi kominiarskie. Wnioskodawca zatrudnia pracownika, za którego pokrywa czesne za studia. Pracownik został przyjęty jako pracownik bez zawodu - po liceum ogólnokształcącym, w związku z powyższym zakład pracy skierował go na studia na wydział administracji, uznając że wymogi, które obecnie stawia wolny rynek wymagają coraz to wyższych kwalifikacji, co zmusza do dokształcania. W chwili obecnej nie ma żadnych kierunków nauki związanych z podstawowymi zadaniami kominiarskimi tj. czyszczenie przewodów kominowych, jednakże zawód kominiarski składa się z wielu trudniejszych czynności np. opiniowania prawidłowego działania urządzeń grzewczych: od pieców kaflowych do kotłów kondensacyjnych na gaz, poruszanie się w przepisach, a w szczególności prawa budowlanego i ochrony środowiska. Uzyskanie dobrego i wykształconego pracownika w charakterze kominiarza jest bardzo trudne. W przyszłości pracownik będący jednocześnie synem Wnioskodawcy ma przejąć zakład kominiarski, który ma być prowadzony na wysokim poziomie zgodnie z wymogami unijnymi. Podjęcie nauki osobiście przez Wnioskodawcę byłoby nieekonomiczne, w związku z czym kształci następców, młodą kadrę, która ma służyć państwu i społeczeństwu.

Własne stanowisko w sprawie: Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z art.12 ust.1(winno być art. 22 ust.1) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych czesne za studia są kosztami pośrednimi zakładu pracy .

Postanowieniem z dnia 8 maja 2006r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w Człuchowie stwierdził, że stanowisko przedstawione we wniosku nie jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego. Przywołując brzmienie art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych organ podatkowy uznał, że studia pracownika w zakresie administracji nie pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskiwanymi przychodami z prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej w zakresie usług kominiarskich i nie mogą być tym samym zaliczone w koszty uzyskania przychodów.

Kwestionując prawidłowość interpretacji udzielonej w/w postanowieniem Podatnik pismem z dnia 16.05.2006r. złożył zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku, w którym stwierdził, że wydatki za studia pracownika uznaje jako koszt uzyskania przychodów zgodnie z przepisami o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 90 i przepisami rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej oraz Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 12 października 1993r. w sprawie zasad i warunków podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych, które rozróżniają: kształcenie w szkołach dla dorosłych i szkołach wyższych oraz kształcenie, dokształcanie i doskonalenie w formach pozaszkolnych. Podatnik podkreśla, że przepis powyższy stanowi o podnoszeniu kwalifikacji zawodowych oraz wykształcenia ogólnego co oznacza, że w/w przepisy rozporządzenia dotyczą nie tylko dokształcania, ale także uzyskania wiedzy ogólnej.

Uznając, że stanowisko Naczelnika Urzędu Skarbowego w Człuchowie jest dla podatnika krzywdzące strona prosi o zajęcie stanowiska w tej sprawie.

Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku po rozpatrzeniu zażalenia stwierdza co następuje.

W myśl § 2 ust. 1 i 3 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej i Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 12 października 1993r. w sprawie zasad i warunków podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych (Dz.U. Nr 103, poz. 472 z późn. zm.), przez podnoszenie kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych rozumie się kształcenie w szkołach dla dorosłych i szkołach wyższych oraz kształcenie, dokształcanie, a także doskonalenie w formach pozaszkolnych. Podnoszenie kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego w formach szkolnych i pozaszkolnych może być realizowane na podstawie skierowania zakładu pracy lub bez takiego skierowania. Natomiast § 4 i § 5 daje możliwość udzielenia pomocy pracownikom, którzy podnoszą kwalifikacje zawodowe. Z przepisów rozporządzenia wynika też, że pracownikowi, który podejmuje naukę w szkole na podstawie skierowania zakładu pracy lub bez skierowania zakładu pracy pracodawca może przyznać dodatkowe świadczenia m. in. może pokryć opłaty za naukę pobierane przez szkołę, koszty dojazdu, czy zakup podręczników.

Natomiast na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tejże ustawy. Wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracownika, do których zalicza się wydatki na kształcenie w szkołach wyższych, nie są ujęte w katalogu zawartym w art. 23 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie stanowi to jednak wystarczającej przesłanki do obciążenia ich wartością kosztów uzyskania przychodów. Dla uzyskania takiego uprawnienia konieczne jest również zaistnienie związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem, a osiągniętymi lub potencjalnymi przychodami oraz prawidłowe udokumentowanie. Celowość ponoszenia tego rodzaju kosztów przez przedsiębiorcę jest uzasadniona wynikającym z przepisów prawa pracy nakazem ułatwiania pracownikom podnoszenia kwalifikacji zawodowych. Zakres wiedzy, jaki pracownicy mogą zdobywać na koszt pracodawcy w ramach wyżej wymienionego obowiązku podnoszenia kwalifikacji nie jest jednak nieograniczony. Wydatki na podnoszenie kwalifikacji pracowniczych - aby mogły stanowić koszt uzyskania przychodu dla pracodawcy - muszą mieć ścisły związek z zakresem obowiązków pracownika wynikającym ze stosunku pracy oraz charakterem działalności pracodawcy. Na podatniku spoczywa ciężar dowodu w zakresie wykazania związku przyczynowo - skutkowego pomiędzy kosztami a przychodami jako osobie bezpośrednio wywodzącej skutki prawne z faktu obciążenia określonego przychodu kosztami jego uzyskania.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż ponoszone przez Podatnika wydatki na studia pracownika na wydziale administracji nie są związane z zakresem wykonywanych przez niego czynności w ramach stosunku pracy tj. świadczenie usług kominiarskich.

Biorąc pod uwagę wyżej cytowane przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uznać należy, że wydatek poniesiony przez Podatnika na studia pracownika w zakresie administracji nie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskiwanymi przychodami z usług kominiarskich i świadczoną przez pracownika pracą w tym zakresie i tym samym nie może być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów.

W tym stanie faktycznym i prawnym nie podziela się stanowiska podatnika przedstawionego we wniosku o interpretację oraz w zażaleniu.