Informacja o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego z dnia 22.03.2004, sygn. PDI-415/KH/1/2004, Urząd Skarbowy w Żywcu

Temat interpretacji

Zgodnie z art. 7 ust. 13 ustawy z dnia 9.11.2000 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. nr 104, poz. 1104), podatnikom, którzy przed 1.01.2001 r. ponieśli wydatki, na budowę budynku mieszkalnego wielorodzinnego, z przeznaczeniem znajdujących się w nim lokali mieszkalnych na wynajem oraz wydatki na zakup działki pod budowę tego budynku i nabyli prawo do odliczeń na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy w brzmieniu obowiązującym przed 1.01.1997 oraz art. 26 ust. 1 pkt 8 ustawy w brzmieniu obowiązującym przed 1.01.2001 r. i po tym dniu dokonali dalszych wydatków na zakup działki lub udziału we współwłasności tej działki oraz na budowę tego budynku, przysługuje prawo do odliczania, na zasadach określonych w tej ustawie, wydatków poniesionych od 1.01.2001 do 31.12.2003 r.

I tak w myśl art. 26 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (w brzmieniu obowiązującym przed 1.01.2001 r.), podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3 i art. 28-30, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1 i 2 oraz ust. 4-7 lub art. 25, po odliczeniu kwot wydatków poniesionych w roku podatkowym na budowę własnego lub stanowiącego współwłasność budynku mieszkalnego wielorodzinnego, z przeznaczeniem znajdujących się w nim co najmniej pięciu lokali mieszkalnych na wynajem, oraz wydatków na zakup działki pod budowę tego budynku. Za lokale przeznaczone na wynajem nie uważa się lokali mieszkalnych wynajętych osobom, które w stosunku do właściciela lub chociażby do jednego ze współwłaścicieli zaliczone są do I grupy podatkowej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Zgodnie z art. 26 ust. 2 ustawy - ogólna kwota odliczeń z tytułu wydatków faktycznie poniesionych na cele określone w wyżej cytowanym art. 26 ust. 1 pkt 8 ustawy w okresie obowiązywania ustawy nie może przekroczyć kwoty stanowiącej iloczyn 70 mkw. powierzchni użytkowej i wskaźnika przeliczeniowego 1 mkw. powierzchni użytkowej budynku mieszkalnego, ustalonego dla celów obliczania premii gwarancyjnej od wkładów na oszczędnościowych książeczkach mieszkaniowych za III kwartał roku poprzedzającego rok podatkowy i liczby mieszkań przeznaczonych na wynajem osobom nie zaliczonym do I grupy podatkowej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn. Przy czym,

w przypadku budowy budynku wielorodzinnego, o którym mowa w ww. ust. 1 pkt 8, stanowiącego współwłasność, kwotę odliczeń przysługującą każdemu ze współwłaścicieli w ogólnej kwocie odliczeń ustala się proporcjonalnie do udziału we współwłasności; w razie braku dowodu określającego wysokość udziałów współwłaścicieli przyjmuje się, że udziały we współwłasności są równe (art. 26 ust. 3 ustawy). Kwota odliczeń dotyczy wydatków poniesionych łącznie przez oboje małżonków (art. 26 ust. 9 ustawy).

Jak wynika z literalnego brzmienia ww. przepisu art. 26 ust. 1 pkt 8 ustawy, intencją ustawodawcy, było, aby w ramach przedmiotowej ulgi odliczane były wyłącznie te wydatki, które poniesione zostały na budowę budynku mieszkalnego wielorodzinnego (z przeznaczeniem znajdujących się w nim co najmniej pięciu lokali mieszkalnych na wynajem), a nie wydatki poniesione na budowę co najmniej pięciu lokali mieszkalnych na wynajem w jakimkolwiek budynku. Zważywszy, iż przepisy prawa podatkowego nie definiują pojęcia budynku mieszkalnego wielorodzinnego, nie czynią tego również w sposób precyzyjny przepisy prawa budowlanego, z których wynika jedynie, iż budynek mieszkalny wielorodzinny zawiera 2 lub więcej mieszkań - dla ustalenia czy wybudowany przez podatników budynek mieszkalno-usługowy jest budynkiem mieszkalnym wielorodzinnym, właściwym wydaje się odwołanie do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30.12.1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Dz.U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.). Z klasyfikacji tej wynika, iż budynki mieszkalne są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadkach, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem.

I tak budynek mieszkalny wielorodzinny został sklasyfikowany w PKOB w Sekcji 1 (Budynki), Dziale 11 (Budynki mieszkalne), Grupie 112 (Budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe), Klasie 1122 (Budynki o trzech i więcej mieszkaniach). Zauważyć przy tym należy, iż PKOB posługuje się wprawdzie pojęciem budynku wielomieszkaniowego, a nie budynku wielorodzinnego, ale w rubryce wskazującej powiązania z obowiązującą przed dniem 1.01.2000 r. Klasyfikacją Obiektów Budowlanych wskazuje podzbiory KOB 111x-114, po którymi sklasyfikowane były właśnie budynki mieszkalne wielorodzinne.

Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, iż jeżeli budowany (wyłącznie) przez państwa budynek, jest w świetle treści cyt. powyżej przepisów - budynkiem mieszkalnym wielorodzinnym to przysługuje państwu prawo odliczenia od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych poniesionych w 2003 r. wydatków na budowę tego budynku - tak jego części mieszkalnej, jak i użytkowej. W razie natomiast budowy na współwłasność, wysokość przysługującego małżonkom odliczenia ustala się zgodnie z art. 26 ust. 3 i 9 ustawy, więc proporcjonalnie do posiadanego przez państwa udziału w gruncie na którym ww. budynek został wzniesiony, albo udziału w budynku w razie wzniesienia go na prawie wieczystego użytkowania gruntu.

Pamiętać przy tym należy, iż zgodnie z art. 26 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym przez 1.01.2001 - odliczeniu podlegają te wydatki, które dotyczą budynków mieszkalnych znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, i wydatki te nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.