Informacja o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego z dnia 03.03.2004, sygn. USXV/415-14/04, Urząd Skarbowy w Przemyślu
Temat interpretacji
W odpowiedzi na pismo z dnia 3.02.2003 r. (data wpływu do tut. urzędu) dotyczące prawidłowego wykazania kosztów uzyskania przychodu ze stosunku pracy za 2003 r., Naczelnik Urzędu Skarbowego w Przemyślu, na podstawie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.), informuje:
Na podstawie art. 22 ust. 2 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), koszty uzyskania przychodu z tytułu stosunku pracy określa się w wysokości 0,25 % kwoty stanowiącej górną granice pierwszego przedziału skali podatkowej. Zgodnie z art. 22 ust. 2a ww. ustawy, koszty podwyższa się o 25 %, jeżeli miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a podatnik nie otrzymuje dodatku za rozłąkę. Ponadto art. 22 ust. 11 ww. ustawy stanowi, że jeżeli roczne koszty uzyskania przychodów są niższe od wydatków na dojazd do zakładu lub zakładów pracy środkami transportu autobusowego, kolejowego, promowego lub komunikacji miejskiej, w rocznym rozliczeniu podatku koszty te mogą być przyjęte w wysokości wydatków faktycznie poniesionych, udokumentowanych wyłącznie imiennymi biletami okresowymi. Wyżej wymienionego przepisu - na podstawie art. 22 ust. 13 cyt. ustawy - nie stosuje się w przypadku, gdy pracownik otrzyma zwrot kosztów, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 112 lit. a.
Jednak na podstawie art. 10 ust. 1- 3 ustawy z dnia 21.11.2001 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 134, poz. 1509) w latach 2002 - 2003 nie mają zastosowania przepisy art. 22 ust. 2, 2a i ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym przed 1.01.2002 r., tj. określone procentowo, a zamiast nich zastosowanie znaj duj ą przepisy wspomnianej wyżej ustawy nowelizacyjnej określające pracownicze koszty uzyskania przychodu w sposób kwotowy. Ponadto, zgodnie z przepisem art. 10 ust. 4 cyt. ustawy nowelizacyjnej, jeżeli roczne koszty uzyskania przychodów są niższe od wydatków poniesionych przez podatnika na dojazd do zakładu pracy lub zakładów pracy środkami transportu autobusowego, kolejowego, promowego lub komunikacji miejskiej, w rocznym rozliczeniu podatku koszty te mogą być przyjęte w wysokości wydatków faktycznie poniesionych, udokumentowanych wyłącznie imiennymi biletami okresowymi.
Tak więc w 2003 r. pomimo zwrotu kosztów przez zakład pracy może pan zastosować podwyższone koszty uzyskania przychodu. Dopiero począwszy od 2004 r. objęcie zwolnieniem podatkowym zwrotu kosztów dojazdu (na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 112 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) spowoduje, że osoby te nie będą miały prawa do podwyższonych kosztów uzyskania przychodu.