Stan faktyczny: - Interpretacja - BI/005/1271/04

ShutterStock

Informacja o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego z dnia 06.05.2005, sygn. BI/005/1271/04, Izba Skarbowa w Gdańsku

Temat interpretacji

Pytanie podatnika

Stan faktyczny:

Podatniczka w 2004r. wykupiła samochód użytkowany przez nią uprzednio w prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej - na podstawie umowy leasingu. W związku z tym odliczyła 50% naliczonego podatku VAT, natomiast drugą połowę tego podatku wpisała w koszty uzyskania przychodów. Po wykupie przedmiotowego samochodu podatniczka wprowadziła go do ewidencji środków trwałych.

Ocena prawna stanu faktycznego:

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn.zm.) kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.

Stosownie do treści art. 23 ust. 1 pkt 43 lit a) ustawy z 26 lipca 1991r. nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od towarów i usług, z tym że jest kosztem uzyskania przychodów podatek naliczony:

  • jeżeli podatnik zwolniony jest od podatku od towarów i usług lub nabył towary i usługi w celu wytworzenia albo odprzedaży towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku od towarów i usług,
  • w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług - jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego.

Z przedstawionego stanu prawnego wynika, że w przypadku gdy podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony lub zwrot różnicy, ma on prawo zaliczyć naliczony podatek VAT bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów, pod warunkiem, że podatek ten nie powiększa wartości środka trwałego.

Jak stanowi zaś art. 22g ust. 1 pkt 1 i ust. 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w drodze kupna - cenę ich nabycia. Za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.

Zatem co do zasady podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego. Jednakże w przypadku, gdy podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego lub też podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku - wówczas podatek ten należy zaliczyć do wartości początkowej środka trwałego.

Reasumując, w rozpatrywanym przypadku - jeśli podatniczce nie przysługiwało w 50% prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony lub zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług - wówczas powinna ona kwotę tego podatku w 50% zaliczyć do wartości początkowej zakupionego środka trwałego. W przeciwnym wypadku (gdy podatniczce przysługiwało to prawo lub zwrot różnicy) podatek ten w ogóle nie stanowił kosztu uzyskania przychodu.

W tej sytuacji więc za nieprawidłowe uznać należy bezpośrednie obciążenie kosztów uzyskania przychodów 50% naliczonym podatkiem VAT.

Izba Skarbowa w Gdańsku