Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 21.04.2005, sygn. 1439/DF/410/127/2005/Art.14a, Urząd Skarbowy Warszawa-Wawer
Temat interpretacji
Pismem z dnia 18.03.2005r /data wpływu do tut. Urzędu/ zwróciła się Pani o udzielenie pisemnej interpretacji w sprawie stosowania przepisów z zakresu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Z przedmiotowego pisma wynika, iż prowadząc działalność gospodarczą planuje Pani wybudować pawilon handlowy. Grunt, na którym ma zostać wybudowany pawilon stanowi współwłasność z mężem. Wszelkie decyzje i pozwolenia m.in. na budowę zostały wydane na imię obojga małżonków.
Gdy grunt pod zabudowę stanowi wspólną własność małżonków, może być on wykorzystywany pod budowę pawilonu handlowego, który będzie stanowił środek trwały firmy prowadzonej przez jednego z nich. Małżonek, który prowadzi działalność gospodarczą może bowiem, zgodnie z przepisami Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, podjąć decyzję o takim wykorzystaniu majątku wspólnego.
Zgodnie z art. 22c pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U z 2000r Nr 14, poz. 176 z późn. zm./ amortyzacji nie będzie podlegał grunt pod budowę tego pawilonu. Poniesione przez Panią nakłady na budowę powyższego nie będą mogły być zaliczone bezpośrednio w koszty, gdyż w ich wyniku powstanie środek trwały. Jedynie kosztem uzyskania przychodu będą odpisy amortyzacyjne.
W świetle powyższych przepisów nie ma przeszkód, aby wybudować na gruncie nabytym wspólnie z mężem pawilon handlowy, który wykorzystywany będzie przez Panią w prowadzonej działalności i zaliczyć go do składników majątku firmy.
Mając powyższe na uwadze Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Wawer stwierdza, że stanowisko zajęte przez Panią we wniosku jest prawidłowe.
Jednocześnie Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Wawer informuje, iż niniejsza interpretacja o zakresie stosowania prawa podatkowego, dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.
Zgodnie z art. 14 b § 1 ustawy ordynacja podatkowa udzielona interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika , inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.
Na niniejsze postanowienie, zgodnie z art. 14 a § 4 Ordynacja podatkowa przysługuje prawo złożenia zażalenia. Zażalenie składa się do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia /art. 236 § 2 Ordynacji podatkowej/ za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego.