Decyzja w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 13.10.2005, sygn. 1401/FA/4117-14/24/05/AP, Izba Skarbowa w Warszawie

Temat interpretacji

DECYZJA

Na podstawie art. 14b § 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. nr 8, poz. 60) po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 02 sierpnia 2005 r. na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa-Bemowo z dnia 20 lipca 2005 r. nr U.S.31/415/DF2/05/188/dab/395 w sprawie udzielenia pisemnej informacji co do zakresu stosowania przepisów prawa podatkowego, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

orzeka

odmówić zmiany lub uchylenia postanowienia pierwszej instancji.

UZASADNIENIE

Pan A. S., pismem z dnia 13 czerwca 2005 r. (uzupełnionym w dniu 29 czerwca 2005 r.) wystąpił z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w przedmiocie zwolnienia z opodatkowania 10% zryczałtowanym podatkiem dochodowym przychodów uzyskanych ze sprzedaży mieszkania.

Z przedstawionego w piśmie stanu faktycznego wynikało, iż od dnia sprzedaży mieszkania tj. od 30 lipca 2003 r. do 03 stycznia 2005 r. Pan A. S. i Pani A. S. byli małżeństwem i w tym czasie trwała wspólność ustawowa i razem jako małżeństwo ponosili wydatki związane z zakupem nowego mieszkania.

W ocenie Pana A. S. fakt, że Pani A. S. przedstawiła wyciągi bankowe na dowód tego, że to z jej konta były przekazywane pieniądze na spłatę kredytu nie oznacza, że nie partycypował w tych kosztach. Nadal pozostaje prawnym współwłaścicielem nowego mieszkania, figuruje w banku jako kredytobiorca i uważa, że połowa spłaconej kwoty kredytu w okresie od 30 lipca 2003 r. do 03 stycznia 2005 r. przypada jemu.

Postanowieniem z dnia 02 lipca 2005 r. nr U.S.31/415/DF2/05/188/dab/395 Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa-Bemowo uznał stanowisko strony za nieprawidłowe w kwestii uznania Panu A. S. spłaconej, w czasie trwania wspólnoty majątkowej, połowy kwoty kredytu mieszkaniowego.

Na powyższe postanowienie Pan A. S. złożył zażalenie, w którym wniósł o zmianę zaskarżonego postanowienia przedstawiając ponownie stan faktyczny sprawy. Uzasadniając swoją prośbę Pan A. S. podniósł, iż nie został wezwany do wyjaśnienia sytuacji a orzeczenie zostało wydane na podstawie orzeczenia wydanego w sprawie Pani A. S. oraz na podstawie dokumentów złożonych wyłącznie przez małżonkę, które były niepełne i nie stwierdzały stanu faktycznego. Zdaniem Pana A. S. do kompetencji Izby Skarbowej nie należy rozstrzyganie o wspólnym majątku małżonków i jego podziale.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie po zapoznaniu się z zarzutami zażalenia stwierdza, co następuje:

W dniu 30 lipca 2003 r. aktem notarialnym Pan A. S. wraz z żoną A. S. dokonał sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego wchodzącego w skład wspólności ustawowej, przed upływem pięciu lat od jego nabycia. W związku z tą sprzedażą podatnik złożył stosowne oświadczenie, w którym zobowiązał się przeznaczyć uzyskany ze sprzedaży przychód w kwocie 54.000,00 zł. (#189; ceny sprzedanego mieszkania) w terminie i na cele określone w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a/ i e/ ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. nr 14, poz. 176 ze zm.).

Przed dokonaniem sprzedaży w/w mieszkania w dniu 17 marca 2003 r. został złożony pozew rozwodowy, a małżonkowie ustalili (jak wynika z pisma Pana A. S.), że wspólnie zaciągnięty kredyt na kupno wspólnego mieszkania będą spłacać razem. W dniu 03 stycznia 2005 r. nastąpiło ogłoszenie wyroku orzekającego rozwiązanie małżeństwa przez rozwód.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 w/w ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych małżonkowie podlegają odrębnemu opodatkowaniu od osiągniętych przez nich dochodów. Zgodnie natomiast z art. 6 ust. 2 ustawy małżonkowie przy pewnych zastrzeżeniach przewidzianych w tym przepisie mogą być opodatkowani łącznie od sumy swoich dochodów, przy czym zasada ta nie dotyczy dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w ustawie tj. przychodów opodatkowanych na podstawie art. 28 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem każde z małżonków podlega odrębnemu opodatkowaniu od #189; przychodu uzyskanego ze sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, jak również każdy odrębnie pozostaje zobligowany do rozliczenia się ze złożonego oświadczenia o wydatkowaniu w ciągu 2 lat, licząc od dnia sprzedaży, przychodu ze sprzedaży nieruchomości na własne cele mieszkaniowe, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit.a/ i e/.

Ponadto należy zauważyć, iż wydatkowane przez małżonków na cele mieszkaniowe kwoty podlegają również, w myśl art. 43 § 1 Kodeksu cywilnego, który stanowi iż oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym, rozgraniczeniu na dwie równe części.

Mając na uwadze powyższe Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdza, że okoliczność pozostawania jedynie w formalnym związku małżeńskim nie może skutkować uznaniem #189; wydatków dokonanych przez Panią A. S. z jej indywidualnego konta bankowego jako wydatków dokonanych przez Pana A. S. Przedłożone zaświadczenie z dnia 28 czerwca 2005 r. wystawione przez B. S.A. I Oddział w W. potwierdza jedynie fakt dokonywania spłat powyższego kredytu bez wskazania osoby, która faktycznie wpłat dokonywała.

Tym samym ocena stanowiska wyrażonego w piśmie z dnia 20 lipca 2005 r. dokonana przez Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa-Bemowo jest prawidłowa.

Ponadto Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie odnosząc się do zawartego w zażaleniu zarzutu nie wezwania strony do wyjaśnienia sytuacji i wydania orzeczenia wyłącznie na podstawie dokumentów niepełnych, nie stwierdzających stanu faktycznego i złożonych przez jedną stronę, stwierdza, iż zaskarżone postanowienie zostało wydane w oparciu o stan prawny obowiązujący w dacie zaistnienia opisanego zdarzenia oraz stan faktyczny przedstawiony zarówno przez Pana A. S. i Panią A. S.

Ponadto Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie umożliwił Panu A. S. zapoznanie się z zebranym przez organ pierwszej instancji materiałem dowodowym, a także umożliwił wniesienie zastrzeżeń i uzupełnienie materiału dowodowego z czego podatnik w pełni nie skorzystał.

Przedmiotowa decyzja wydana została na podstawie stanu prawnego obowiązującego na dzień złożenia wniosku przez podatnika i jest ostateczna w administracyjnym toku instancji.