Temat interpretacji

Działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 oraz art. 216 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), art. 9 ust. 1, art. 12 ust. 1, art. 21 ust. 1 pkt 67 i pkt 78 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), w odpowiedzi na pisemny wniosek Urzędu Gminy z dnia 26.09.2005 r. złożony do tut. organu podatkowego w dniu 28.09.2005 r. o interpretację zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnej sprawie, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Brzozowie, po wnikliwej analizie własnego stanowiska wnioskodawców oraz obowiązujących przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, postanawia uznać:

• stanowisko wnioskodawcy, iż świadczenia z funduszu socjalnego na rzecz pracowników w formie imprezy zakładowej, gdy nie jest możliwe zindywidualizowanie świadczenia na poszczególnych uczestników, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym za prawidłowe,
• stanowisko wnioskodawcy, że dofinansowanie wycieczki dla dzieci do 18 lat jest świadczeniem dla pracownika zwolnionym od podatku dochodowego za nieprawidłowe
.

W dniu 28.09.2005 r. do tut. organu podatkowego wpłynął pisemny wniosek Urzędu Gminy, jako płatnika, o interpretację zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w jego indywidualnej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa, albo postępowanie przed sądem administracyjnym. Stan faktyczny, przedstawiony w piśmie wnioskodawcy, przedstawiał się następująco:

Urząd sfinansował z funduszu socjalnego:

• imprezę o charakterze zamkniętym, w której udział wzięli pracownicy, członkowie ich rodzin i emeryci i nie jest możliwe zindywidualizowanie świadczenia na poszczególnych uczestników imprezy,
• koszty przejazdów dzieci pracowników (do 18 lat) na wycieczkę.

Wniosek dotyczył potwierdzenia słuszności:

• zaniechania poboru podatku od zorganizowanej imprezy zamkniętej, w której znana jest liczba uczestników, jednakże nie da się ustalić, jaką rzeczywiście korzyść odnieśli poszczególni pracownicy i przypisać im z tego tytułu konkretny przychód - na podstawie przepisów art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• zaniechania poboru podatku dochodowego za dofinansowane z funduszu socjalnego przejazdy wycieczkowe dla dzieci pracowników Urzędu w wieku do 18 lat - na podstawie przepisów art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolna od podatku dochodowego od osób fizycznych jest wartość rzeczowych świadczeń otrzymanych przez pracownika, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych - do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 380,00 zł; rzeczowymi świadczeniami nie są bony, talony i inne znaki, uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi.

Ponieważ ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia rzeczy ani też świadczenia rzeczowego, dla jego ustalenia należy odwołać się do definicji zawartych w innych aktach prawnych. Zgodnie z art. 45 ustawy z dnia 23.04.1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) rzeczami są tylko przedmioty materialne. W konsekwencji definicję świadczeń rzeczowych należy budować również w oparciu o przytoczony zapis. Materialny charakter, dający podstawę do zakwalifikowania jako świadczenia rzeczowe mają z pewnością: wartość biletów do teatru, kina, muzeum, wartość karnetu na basen czy siłownię oraz paczki świąteczne. Drugim kryterium uznania konkretnego świadczenia za świadczenie rzeczowe - dla potrzeb podatku dochodowego od osób fizycznych - jest jego indywidualizacja. Jeśli spełnionego świadczenia nie można przypisać konkretnemu pracownikowi, wówczas nie można mówić o wystąpieniu przychodu (tym samym: dochodu) ze stosunku pracy. Zatem takie świadczenia na rzecz pracowników, jak impreza zakładowa, w której uczestniczyli pracownicy, członkowie ich rodzin i emeryci - w różnym stopniu korzystający z udostępnionych atrakcji - nie będą zaliczane do przychodów ze stosunku pracy z uwagi na brak możliwości przyporządkowania zindywidualizowanych kwot do poszczególnych pracowników. Jeśli zatem nie występuje przychód (dochód) - nie występuje też podatek (zgodnie z art. 9 ust. 1 cyt. ustawy opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają osiągnięte dochody). Stąd też wyrażone w piśmie stanowisko płatnika - po sprostowaniu, iż powyższe świadczenia nie stanowią dla pracowników przychodów zwolnionych od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym, lecz nie stanowią przychodów ze stosunku pracy stąd nie mogą być opodatkowane - jest prawidłowe.

Rodzaj świadczeń dla dzieci i młodzieży do lat 18 zwolnionych od podatku dochodowego określa art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Brzmi on następująco: wolne od podatku dochodowego są dopłaty do: wypoczynku zorganizowanego przez podmioty prowadzące działalność w tym zakresie, w formie wczasów, kolonii, obozów i zimowisk, w tym również połączonego z nauką pobytu na leczeniu sanatoryjnym, w placówkach leczniczo-sanatoryjnych, rehabilitacyjno-szkoleniowych i leczniczo-opiekuńczych, oraz przejazdów związanych z tym wypoczynkiem i pobytem na leczeniu - dzieci i młodzieży do lat 18:

• z funduszu socjalnego, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych oraz zgodnie z odrębnymi przepisami wydanymi przez właściwego ministra - niezależnie od ich wysokości,
• z innych źródeł - do wysokości nieprzekraczającej w roku kwoty 760 zł.

Ustawodawca w ww. przepisach wskazał, iż o dofinansowaniu zwolnionym od podatku można mówić wtedy, gdy dziecko przebywać będzie na wypoczynku, który przybierze formę wczasów, kolonii, obozów lub zimowisk. W myśl definicji zawartej w "Słowniku języka polskiego" PWN, Warszawa 1983, wypoczynek to: pozbywanie się zmęczenia, nabieranie sił zrobiwszy przerwę w pracy. Z powołanej wyżej definicji wynika zatem, że istota wypoczynku różni się od celów, które są realizowane w przypadku zorganizowania wycieczki. Według definicji słownikowej zawartej w ww. słowniku wycieczka to wędrówka piesza, wyjazd, podróż, wyprawa w celach krajoznawczych, turystycznych, o ile wczasy, kolonia, obóz czy zimowisko mają za swój podstawowy cel nabranie nowych sił przez osoby, które korzystają z wypoczynku, o tyle wycieczka za swój podstawowy cel ma zapewnienie wrażeń emocjonalnych wycieczkowiczom. Przyjmując, że wycieczkę można uznać również za formę wypoczynku, to jednak nie została ona wymieniona w art. 21 ust. 1 pkt 78 cyt. wyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że w przypadku dofinansowania z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych wycieczki dzieci i młodzieży do lat 18 brak jest podstaw do zastosowania zwolnienia od podatku, ponieważ ta forma nie została wymieniona w art. 21 ust. 1 pkt 78 ww. ustawy, a formy wypoczynku zorganizowanego w tym punkcie to katalog zamknięty i nie ma tam wyszczególnionej wycieczki. Zatem dopłaty do wycieczki dla dzieci i młodzieży do lat 18 nie korzystają ze zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie powyższego przepisu - stąd stanowisko płatnika wyrażone we wniosku jest nieprawidłowe.