Temat interpretacji

Działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późniejszymi zmianami) Naczelnik Urzędu Skarbowego w (...) stwierdza, że stanowisko Pani (...) prowadzącej działalność gospodarczą ? (...) z siedzibą w (...) przy ulicy (...), NIP (...) zawarte we wniosku z dnia 12.07.2005 r., w sprawie dowodu księgowego, stanowiącego podstawę zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów, wydatków związanych z opłatami za czynsz w przypadku najmu lokalu użytkowego, w którym prowadzona jest działalność gospodarcza jest nieprawidłowe.

Pismem z dnia 12.07.2005 r. Pani (...) prowadząca działalność gospodarczą - (...) przy ulicy (...) zwróciła się z prośbą o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie dowodu księgowego, stanowiącego podstawę zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z opłatami za czynsz w przypadku najmu lokalu użytkowego, w którym prowadzona jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z treścią art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późniejszymi zmianami) stosownie do swojej właściwości, naczelnik urzędu skarbowego na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta ma obowiązek udzielić pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że od dnia 20.01.2005 r. Pani (...) prowadzi działalność gospodarczą ? (...) z siedzibą w (...) przy ulicy (...), opdatkowaną na ogólnych zasadach z obowiązkiem prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Lokal użytkowy, w którym prowadzona jest wyżej wymieniona działalność nie jest własnością wnioskodawczyni. Podatniczka z właścicielem przedmiotowego lokalu zawarła umowę najmu, z której wynika, że należność z tytułu najmu właściciel (osoba fizyczna, nie prowadząca dzialalności gospodarczej) będzie otrzymywał do ręki. Na potwierdzenie powyższego Pani (...) wystawiała pokwitowanie odbioru należności, które podpisywał właściciel. Na podstawie umowy najmu oraz wyżej wymienionego dokumentu wydatek związany z opłatą czynszu Podatniczka księgowała w ciężar kosztów uzyskania przychodu.
W ostatnim czasie właściciel lokalu użytkowego zdecydował, że usługę z tytułu najmu lokalu użytkowego będzie dokumentował rachunkiem.
W związku z powyższym wioskodawczyni pyta czy przedmiotowy rachunek będzie podstawą zapisów w podatkowej księdze przychodów i rozchodow wydatków związanych z opłatami za czynsz.Zdaniem Podatniczki w myśl ustawy rachunkowej i podatkowej rachunek wystawiony przez osobę nie prowadzącą działalności gospodarczej nie jest dokumentem.

Po analizie przedstawionego stanu faktycznego oraz zaprezentowanego przez wnioskodawcę stanowiska dotyczącego interpretacji przepisów prawa podatkowego tut. organ podatkowy stwierdza co następuje.

Jak stanowi art. 5 ust. 1 pkt. ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późniejszymi zmianami), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej ?podatkiem?, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 1 wyżej cytowanej ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Ponadto jak stanowi art. 15 ust.2 ustawy o podatku od towarów i usług, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługowców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. W rozumieniu przepisów cytowanej wyżej ustawy o podatku VAT właściciel przedmiotu najmu jest podatnikim, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, gdyż zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy, zdanie drugie- wykonuje czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie natomiast z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy, u których obrót w poprzednim roku podatkowym nie przekroczył kwoty wyrażonej w złotych odpowiadającej równowartości 10.000 euro, są zwolnieni z podatku VAT. Ponadto, jak wynika z art. 113 ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnik rozpoczynający wykonywanie czynności w trakcie roku podatkowego jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy w proporcji do okresu sprzedaży w proporcji do okresu prowadzonej sprzedaży kwoty 10.000 euro. Z dniem przekroczenia tej kwoty następuje utrata prawa do korzystania ze zwolnienia z podatku VAT w 2005 r., i z tym dniem Podatnik winien złozyć zgłoszenie rejestracyjne VAT-R.

Z przedstawionego stanu faktycznego nie wynika, czy właściciel lokalu użytkowego korzysta ze zwolnienia podmiotowego z opodatkowania podatkiem od towarow i usług, na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy o podatku VAT. Podatnik podatku VAT korzystający ze zwolnienia od tego podatku obowiązany jest udokumentować sprzedaż z tytułu świadczenia usług najmu rachunkiem.

Zgodnie z art. 87 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr. 8, poz. 60 z późniejszymi zmianami) jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy prowadzący działalność gospodarczą obowiązani są na żądanie kupującego lub usługobiorcy wystawić rachunek potwierdzający dokonanie sprzedaży lub wykonanie usługi. Natomiast na podstawie art. 3 pkt. 9 cytowanej ustawy ? Ordynacja podatkowa, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej, rozumie się przez to każdą działalność zarobkową w rozumieniu przepisów o swobodzie gospodarczej, w tym wykonywanie wolnego zawodu, a także każdą inną działalność zarobkową wykonywaną we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek, nawet gdy inne ustawy nie zaliczają tej działalności do działalności gospodarczej lub osoby wykonującej taką działalność ? do przedsiębiorców.

W przypadku, gdyby właściciel lokalu użytkowego był czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług to obowiązany byłby do udokumentowania sprzedaży fakturą VAT zgodnie z art. 106 ust. 1 cytowanej ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z § 12 ust. 3, pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 z późniejszymi zmianami) podstawą zapisów w księdze są dowody księgowe, którymi są:
1) faktury VAT, faktury VAT RR, faktury VAT KOMIS, faktury VAT MP, dokumenty celne, rachunki oraz faktury korygujące i noty korygujące, zwane dalej ?fakturami?, odpowiadające warunkom określonym w odrębnych przepisach.

W świetle wyżej cytowanych przepisów wystawiony przez właściciela lokalu korzystającego ze zwolnienia od podatku VAT rachunek stanowi podstawę do zapisów w księdze przychodów i rozchodów wydatków związanych z opłatami za czynsz.

Zatem stanowisko strony w przedmiotowej sprawie jest nieprawidłowe.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w (...) informuje, że interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie udzielenia odpowiedzi.

W myśl art. 14b § 1 interpretacja, o której mowa w art. 14a § 1 nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta. Zgodnie z art. 14a § 2 interpretacja, o której mowa w art. 14a § 1 jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona lub uchylona wyłącznie w drodze decyzji w trybie określonym w art. 14a § 5. Interpretacja traci moc w momencie zmiany stanu prawnego.

Zgodnie z art. 236 § 1 i § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późniejszymi zmianami) na niniejsze postanowienie przysługuje zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Olsztynie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Elblągu w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia postanowienia.

Zgodnie z art. 222 w związku z art. 239 ustawy ? Ordynacja podatkowa zażalenie na niniejsze postanowienie powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie.

Jeżeli zażalenie nie spełnia warunków wynikających z wyżej cytowanych przepisów organ odwoławczy, zgodnie z art. 228 § 1, pkt 3 ustawy ? Ordynacja podatkowa pozostawia zażalenie bez rozpatrzenia.
W przypadku wniesienia zażalenia należy dołączyć opłatę skarbową w znaku skarbowym w wysokości 5, 00 zł. oraz 0,50 gr od każdego załącznika.