Decyzja w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 14.11.2005, sygn. 1401/FA/418-14/4/05/WM, Izba Skarbowa w Warszawie

Temat interpretacji

DECYZJA

Na podstawie art. 14 b § 5 pkt. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa {t. jedn. z 2005 r. Dz. U. Nr 8, poz. 60 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, z uwagi na rażące naruszenie prawa, zmienia z urzędu postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa - Bielany z dnia 15 czerwca 2005 r. Nr 1432/I Pdg2/415/429/31/05 wydane w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie i uznaje stanowisko Strony zawarte we wniosku z dnia 24 maja 2005 r. za błędne.

UZASADNIENIE

Wnioskiem z dnia 24 maja 2005 r. podatnik wystąpił o interpretację prawa podatkowego z zakresu ustalenia właściwej stawki amortyzacyjnej dla samochodu używanego.

Zgodnie ze stanem faktycznym przedstawionym w w/w wniosku, Pan D. Z. prowadzi działalność gospodarczą i ze względu na częste podróże służbowe wprowadził do firmy, jako środek trwały, prywatny samochód osobowy, który nabył dwa lata przed rozpoczęciem działalności.

Od momentu zakupu nowego samochodu do momentu wprowadzenia go do działalności gospodarczej minęło więcej niż 6 miesięcy, dlatego też - zdaniem Strony - zgodnie z art. 22j ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych można zakwalifikować w/w samochód do środków trwałych używanych i amortyzować go przez okres 30 miesięcy.

W postanowieniu z dnia 15 czerwca 2005 r. Nr 1432/I Pdg2/415/429/31/05 Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa-Bielany uznał stanowisko Pana D. Z. zawarte we wniosku z dnia 24 maja 2004 r. za prawidłowe,

W uzasadnieniu Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa - Bielany powołał art. 22j ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, z którego wynika, iż podatnicy mogą indywidualnie ustalić stawki amortyzacyjne dla używanych lub ulepszonych środków trwałych, po raz pierwszy wprowadzonych do ewidencji danego podatnika, z tym że okres amortyzacji nie może być krótszy niż 30 miesięcy dla środków transportu, w tym samochodów osobowych o których mowa w art. 23 ust. 3a.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, po zapoznaniu się ze stanem faktycznym zaprezentowanym we wniosku stwierdza, że postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa-Bielany z dnia 15 czerwca 2005 r. Nr 1432/I Pdg2/415/429/31/05 rażąco narusza obowiązujące prawo.

Z powołanego wyżej przepisu wynika, iż podatnicy mogą indywidualnie ustalić stawki amortyzacyjne dla używanych lub ulepszonych środków trwałych, po raz pierwszy wprowadzonych do ewidencji danego podatnika, z tym że okres amortyzacji nie może być krótszy niż 30 miesięcy.

Natomiast art. 22j ust. 2 pkt 1 stanowi, iż za używane środki trwałe, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, uznaje się wtedy, gdy podatnik udowodni, że przed ich nabyciem były wykorzystywane co najmniej przez okres 6 miesięcy (...).

Z materiału dowodowego przekazanego do Izby Skarbowej w Warszawie oraz z treści wniosku z dnia 15 czerwca 2005 r. skierowanego do Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa - Bielany wynika, że fizycznie nabył Pan nowy samochód na dwa lata przed jego wprowadzeniem do ewidencji środków trwałych.

Świadczy to o tym, iż nie spełnia Pan warunków powołanego wyżej przepisu art. 22j ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który uprawniałby Pana do przyśpieszonego okresu amortyzowania samochodu, tj. przez okres 30 miesięcy.

Rażącym naruszeniem prawa jest naruszenie oczywiste, gdy rozstrzygnięcie organu pierwszej instancji jest ewidentnie sprzeczne z przepisem prawnym, a zatem mając na uwadze postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa - Bielany z dnia 15 czerwca 2005 r. Nr 1432/I Pdg2/415/429/31/05, które narusza przepis art. 22j ust. 1 pkt 2 w/w ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie orzekł jak w sentencji.