Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 11.01.2006, sygn. OG/005/181/PDI/415-50/2005, Pierwszy Urząd Skarbowy w Kielcach

Temat interpretacji

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Kielcach działając na podstawie art. 216, art. 14a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. Nr 8 z 2005 r., poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 03.11.2005 r., uzupełnionego w dniu 17.11.2005 r., o interpretację z zakresu podatku dochodowego od osób fizycznych w sprawie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych dotyczących samochodu osobowego, będącego środkiem trwałym stwierdza, iż przedstawione we wniosku stanowisko jest nieprawidłowe.

Podatniczka prowadzi od 01.03.2001 r. działalność gospodarczą w zakresie usług rehabilitacyjnych, opodatkowaną na zasadach ogólnych (księga przychodów i rozchodów). W związku z narodzinami dziecka od grudnia 2003 r. do połowy czerwca 2004 r. Pani R. przebywała na urlopie macierzyńskim i zwolnieniu lekarskim i nie prowadziła działalności gospodarczej. Przedmiotowa działalność gospodarcza nie została na ten okres zawieszona ani zlikwidowana a Podatniczka odprowadzała do ZUS składkę na ubezpieczenie zdrowotne. W dniu 02.01.2004 r. Pani R. zakupiła do działalności gospodarczej samochód osobowy marki Seat Cordoba 1,4 i wprowadziła go w styczniu do ewidencji środków trwałych, jednak w okresie od lutego do maja 2004 r. odpisy amortyzacyjne nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Od połowy czerwca 2004 r. Podatniczka wróciła do wykonywania działalności gospodarczej odprowadzając pełne składki związane z ubezpieczeniem do ZUS.

Czy zgodnie z przepisami można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne dotyczące ww. samochodu osobowego, będącego środkiem trwałym, za miesiące luty - maj 2004 r.?

Strona uważa, iż ma prawo do amortyzowania ww. samochodu w okresie II-V 2004 r. zgodnie z art. 22c pkt 5 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych "składniki majątku, które nie są używane na skutek zaprzestania działalności, w której te składniki były używane, w tym przypadku składniki te nie podlegają amortyzacji od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zaprzestano tej działalności - zwane odpowiednio środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi" gdyż w jej przypadku powyżej cytowane okoliczności nie wystąpiły.

Na podstawie art. 22a ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity Dz. U. Nr 14 z 2000 r., poz. 176 ze zm.) amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:
1) budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2) maszyny, urządzenia i środki transportu,
3) inne przedmioty
- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Stosownie do art. 22h ust. 1 pkt 1 ww. ustawy odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu), z zastrzeżeniem art. 22e, do końca tego miesiąca, w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór, suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 23 ust. 1, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

W myśl art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Ustawodawca uregulował kwestię zaliczania odpisów amortyzacyjnych do kosztów uzyskania przychodów w art. 22 ust. 8 ustawy. Zgodnie z tym przepisem kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku języka polskiego tom I - III, PWN Warszawa 1988 r., praca zbiorowa pod redakcją prof. dr Mieczysława Szymczaka: określenie używać oznacza posłużyć się czymś, zastosować coś jako środek, narzędzie; zużytkować.

Odnosząc powyżej powołane przepisy do stanu faktycznego przedstawionego w pytaniu należy stwierdzić, iż odpisy amortyzacyjne od środka trwałego stanowią koszt uzyskania przychodów aż do zrównania ich sumy z wartością początkową. Ponieważ w okresie od miesiąca stycznia do maja 2004 r. Podatniczka opiekowała się dzieckiem, którego stan zdrowia nie pozwalał jej na powrót do wykonywania działalności gospodarczej czyli zakupiony w styczniu 2004 roku samochód nie mógł być przyjęty w styczniu 2004 r. do użytkowania i wykorzystywany do działalności gospodarczej gdyż faktycznie jej Podatniczka nie prowadziła. Odpisy amortyzacyjne nie mogły być w tym czasie naliczane i zaliczane do kosztów uzyskania przychodów. Nie został spełniony warunek opisany w definicji środka trwałego w art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mówiący o tym, iż "środek trwały musi być zdatny do użytku w dniu przyjęcia do używania" i wykorzystywany przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Przedmiotowy samochód osobowy nie był używany w działalności gospodarczej w okresie II - V 2004 r. czyli nie mógł być traktowany jako środek trwały a odpisy amortyzacyjne stanowić kosztów.

Reasumując powyższe stanowisko strony jest nieprawidłowe.