Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 02.02.2006, sygn. 1419/UPO-415-206/05/AZ, Urząd Skarbowy w Płocku
Temat interpretacji
POSTANOWIENIE
Naczelnik Urzędu Skarbowego w Płocku działając na podstawie art. 14a §1-4 w związku z art. 216 §1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r.- Ordynacja podatkowa /t.j. Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm./ postanawia wydać pisemną interpretację, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego Wnioskodawcy oceniając jego stanowisko przedstawione we wniosku o udzielenie interpretacji odnośnie ujęcia zdarzenia kradzieży towarów pod zastaw, gdy pożyczkobiorca nie zwraca pożyczki i przedmiot zastawu przechodzi na własność właściciela lombardu, przy poniesieniu kosztów w postaci udzielonej pożyczki jako prawidłowe.
U Z A S A D N I E N I E
Stan faktyczny przedstawiony przez Wnioskodawcę: Podatnik prowadzi działalność gospodarczą w zakresie udzielania kredytów pod zastaw /lombard/. Kwotę prowizji stanowiącą wartość otrzymanych w danym miesiącu odsetek lub różnicę między kwotą uzyskaną ze sprzedaży zastawionych rzeczy a kwotą udzielanych pożyczek ewidencjonuje w kolumnie 7 podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Dodatkowo prowadzi ewidencję pożyczek pod zastaw. W dniu 3-ego listopada 2005 r. w punkcie Lombardu przy ul. Królewieckiej nastąpiło włamanie, o którym została powiadomiona policja i ubezpieczyciel PZU. Na podstawie ewidencji pożyczek pod zastaw zinwentaryzowano skradzione rzeczy. Umowy przewłaszczenia dotyczące skradzionych rzeczy przekazano do ubezpieczyciela PZU.
Przedmiot interpretacji: Podatnik zwraca się z zapytaniem w jaki sposób zarejestrować zdarzenie kradzieży towarów pod zastaw, które były już jego własnością, przy poniesieniu kosztów w postaci udzielonej pożyczki?
Stanowisko Wnioskodawcy: W ocenie podatnika skradzioną rzecz będącą już jego własnością i mającą znamiona towaru, należałoby zaksięgować w pozycji 14 książki przychodów i rozchodów to jest ?Pozostałe wydatki?. Otrzymane odszkodowanie za skradzione rzeczy z PZU stanowiłoby ?Pozostałe przychody?. Różnica między przychodem a rozchodem poz. 8 minus poz. 14 byłaby jakby odpowiednikiem uzyskanej prowizji.
Ocena prawna stanowiska wnioskodawcy: Podatnicy prowadzący lombard mają obowiązek obok księgi przychodów i rozchodów ? zgodnie z przepisami par. 6 pkt 2 rozporządzenia w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów ? prowadzić również ?Ewidencję udzielonych pożyczek i zastawionych rzeczy?. Kwota udzielonej pożyczki, umownych odsetek oraz przyjęcie zastawionej rzeczy podlegają niezwłocznemu wpisaniu do ?ewidencji? i są przenoszone z zawartej umowy zastawu, którą w lombardach dokumentuje się pożyczkę udzieloną pod zastaw. Umowa zastawu zawiera opis zastawionej rzeczy i jej wartość rynkową, która co najmniej odpowiada kwocie pożyczki wraz z umownymi odsetkami. Jak z powyższego wynika wartość rynkowa zastawu nazwana przez podatnika ?ceną zakupu? stanowi wartość sprzedażną dla właściciela lombardu, który w razie niespłacenia pożyczki może rzecz sprzedać i zaspokoić się z ceny albo zachować ją dla siebie.
Działalność w zakresie udzielania pożyczek pod zastaw (prowadzenie lombardu) charakteryzuje się tym, że prowadzący taką działalność z tytułu świadczenia swoich usług uzyskuje prowizję, która przybierać może dwojaką formę. Po pierwsze przychodem podmiotu świadczącego usługi lombardu jest wartość spłaconych odsetek. Sytuacja taka występuje, gdy pożyczkobiorca zwraca pożyczkę i odzyskuje zastawiony przedmiot.Po drugie kwotę prowizji stanowić może różnica pomiędzy wartością przedmiotu zastawu a kwotą udzielonej pożyczki. Taki stan faktyczny ma miejsce, gdy pożyczkobiorca nie zwraca pożyczki i przedmiot zastawu przechodzi na własność właściciela lombardu, który następnie go sprzedaje. Kwoty ustalane w powyższy sposób stanowią wynagrodzenie podatnika prowadzącego lombard i podlegają zaewidencjonowaniu w podatkowej księdze jako przychód ze świadczenia swoich usług.
Podatnik ma prawo zaliczyć wartość skradzionych towarów do kosztów uzyskania przychodów, pod warunkiem, że poniesiona strata nie powstała na skutek niestaranności czy zaniedbania podatnika oraz stratę tę podatnik właściwie udokumentował. Istotną kwestią jest rzetelne udokumentowanie dokonanej kradzieży. Dla celów dowodowych oraz dla ustalenia wartości skradzionych towarów niezbędne jest sporządzenie inwentaryzacji, z której protokół należy traktować jako dowód określający wielkość strat. W sytuacji zatem gdy kradzież nie została spowodowana niedbalstwem, np. całkowitym brakiem zabezpieczeń przed kradzieżą, wartość skradzionych towarów można zaliczyć do kosztów podatkowych na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy o pdof. Ponadto kradzież towarów powinna być zgłoszona policji. Potwierdzeniem zgłoszenia kradzieży towarów będzie protokół policyjny opisujący okoliczności tego zdarzenia.
W przypadku kradzieży towarów pod zastaw pożyczek, prowadzący lombard nie ma obowiązku ewidencjonowania zakupu towarów handlowych w kolumnie 10 tej księgi ?Zakup towarów handlowych i materiałów wg cen zakupu?, a co za tym idzie wyksięgowania ich wartości(wpisania kolorem czerwonym lub ze znakiem minus pomniejszając w ten sposób wartość zakupionych towarów). Na podstawie dowodu księgowego sporządzonego w oparciu o protokół policyjny dokonuje korekty zapisów w księdze w następujący sposób - wartość skradzionych towarów pod zastaw pożyczek należy wpisać do podatkowej księgi przychodów i rozchodów w kolumnie 14 ?Pozostałe wydatki?. W przypadku gdy towary były ubezpieczone, należy o zdarzeniu powiadomić ubezpieczyciela.
Przy czym dla możliwości zaliczenia wartości skradzionych towarów do kosztów podatkowych nie ma znaczenia, czy towar był czy też nie był ubezpieczony. Ewentualne odszkodowanie będzie przychodem w dniu otrzymania(art. 14 ust. 2 pkt 12 ustawy o pdof),ewidencjonowanym w kolumnie 8 ?Pozostałe przychody?. Mając powyższe na względzie postanowiono jak w sentencji. Powyższa interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu złożenia wniosku.
Interpretacja nie jest wiążąca dla Podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej ? do czasu jej zmiany lub uchylenia. Na postanowienie niniejsze służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w terminie 7 dni od daty doręczenia , za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Płocku (art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej).