Informacja o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego z dnia 04.11.2004, sygn. US-24/2150/415/46/2004, Pierwszy Urząd Skarbowy w Radomiu

Temat interpretacji

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Podatnicy ponieśli we wrześniu 2004r. wydatki z tytułu rehabilitacji niepełnosprawnego dziecka. Zabiegi rehabilitacyjne zostały przeprowadzone w ośrodku terapeutycznym znajdującym się w Stanach Zjednoczonych Ameryki. Podatnicy posiadają rachunki dokumentujące ich wydatki w dolarach amerykańskich, orzeczenie o niepełnosprawności dziecka oraz opinię lekarską potwierdzającą fakt, iż rehabilitacji tej nie można było przeprowadzić w Polsce.Poniesione wydatki na rehabilitację dziecka Podatnicy zamierzają odliczyć od dochodu uzyskanego w 2004r.

Zgodnie z przepisem art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) podstawę obliczenia podatku stanowi dochód po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Katalog podlegających odliczeniu wydatków na rehabilitację i wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych zawiera art. 26 ust. 7a w/w ustawy. Stosownie do pkt 6 powołanego przepisu za przedmiotowe wydatki uważa się odpłatność za pobyt na leczeniu w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, za pobyt w zakładzie rehabilitacji leczniczej, zakładach opiekuńczo-leczniczych i pielęgnacyjno-opiekuńczych oraz odpłatność za zabiegi rehabilitacyjne.

Zgodnie z przepisem art. 26 ust. 7d w/w ustawy warunkiem odliczenia wskazanych wydatków jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:
1) orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub
2) decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo
3) orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.
Podstawą do odliczenia wydatków na cele rehabilitacyjne jest posiadanie dowodów poniesienia tych wydatków.

W myśl art. 26 ust. 7c w/w ustawy wysokość wydatków na cele określone w ust. 7a ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie, z wyjątkiem wydatków o których mowa w ust. 7a pkt 7, 8 i 14.

W związku z powyższym należy wskazać następujące warunki nabycia prawa do odliczeń z tytułu wydatków na rehabilitację:
#61656; z odliczenia może skorzystać podatnik będący osobą niepełnosprawną lub podatnik mający na utrzymaniu osoby niepełnosprawne,
#61656; osoba, której dotyczy wydatek musi posiadać orzeczenie o niepełnosprawności lub decyzję o przyznaniu renty,
#61656; odliczeniu podlegają jedynie wydatki poniesione w roku podatkowym, których katalog zawiera art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
#61656; podstawą odliczenia wydatków z tytułu rehabilitacji jest posiadanie dowodów dokumentujących ich poniesienie;

W przedmiotowym stanie faktycznym zachodzą łącznie wszystkie wymienione przesłanki. Podatnicy mają na utrzymaniu niepełnosprawne dziecko, które posiada orzeczenie o niepełnosprawności. Na rehabilitację dziecka Podatnicy ponieśli w roku podatkowym wydatki udokumentowane odpowiednimi rachunkami.

Należy wskazać, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie określa miejsca, gdzie powinny być wykonywane zabiegi rehabilitacyjne w kraju, czy za granicą, i tym samym nie uzależnia od tego nabycia prawa do odliczeń.

Tak więc należy przyjąć, że fakt poddania przez Podatników dziecka rehabilitacji w ośrodku terapeutycznym w USA nie pozbawia Podatników prawa do dokonania odliczeń od podstawy opodatkowania wydatków poniesionych w na te zabiegi w roku podatkowym.

Ponadto należy wskazać, iż ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie określa również sposobu przeliczania wydatków na cele rehabilitacyjne poniesionych w walutach obcych. Należy jednak przyjąć, że w tym przypadku ma zastosowanie taka sama zasada jak przy przeliczaniu przychodów w walutach obcych i, że również wydatki w walutach obcych przelicza się na złote wg kursów średnich z dnia poniesienia wydatków ogłoszonych przez Narodowy Bank Polski.

Jednocześnie tut. organ podatkowy informuje, iż zgodnie z art. 26 ust. 7b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wydatki na rehabilitację podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) z zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiekolwiek formie. W przypadku gdy wydatki były częściowo zwrócone (dofinansowane) z tych funduszy (środków) odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwrócona w jakiejkolwiek formie.

W myśl art. 26 ust. 7e w/w ustawy wskazane powyżej przepisy prawne stosuje się odpowiednio do podatników, na których utrzymaniu pozostają następujące osoby niepełnosprawne: współmałżonek, dzieci własne i przysposobione, dzieci obce przyjęte na wychowanie, pasierbowie, rodzice, rodzice współmałżonka, rodzeństwo, ojczym, macocha, zięciowie i synowe - jeżeli w roku podatkowym dochody tych osób niepełnosprawnych nie przekraczają kwoty 9.120 zł.