Temat interpretacji

Działając na podstawie art. 14a ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.), w odpowiedzi na pismo z dnia 7.12.2004 r. dotyczące stosowania przepisów prawa podatkowego w zakresie księgowania poniesionych nakładów na remont budynku będącego środkiem trwałym firmy, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Kolbuszowej wyjaśnia, mając na uwadze przedstawiony przez podatnika następujący stan faktyczny:

W budynku firmy, od którego jest odpisywana amortyzacja zostały wymienione okna i przeprowadzono remont, nastąpiła też wymiana centralnego ogrzewania. Koszt inwestycji wyniósł około 17.000 zł netto. Według spółki czynności te powinny zostać zaliczone jako koszt remontu, ponieważ wiążą się z wymianą zużytych składników technicznych, a nie zmieniają celu, do którego był pierwotnie przeznaczony.

Zgodnie z art. 22 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Są to również wydatki związane z remontem budynku będącego środkiem trwałym. W tym miejscu należy zaznaczyć, że tylko wydatki rozumiane jako działania przywracające pierwotny stan techniczny i użytkowy środka trwałego wraz z wymianą zużytych składników technicznych można uznać za remont i tylko takie mogą być ujęte w podatkowej księdze przychodów i rozchodów jako koszty uzyskania przychodu. Nie będą stanowiły kosztu uzyskania przychodu wydatki na ulepszenie środków trwałych zgodnie z art. 23 ust 1 pkt 1 lit. c ww. ustawy o podatku dochodowym. Wydatki te powiększą, bowiem wartość środka trwałego, stanowiącą podstawę naliczenia odpisów amortyzacyjnych. Zgodnie z art. 22g ust. 17 do wydatków poniesionych w celu ulepszenia środka trwałego należy zaliczyć wydatki poniesione na:

1. przebudowę, czyli zmianę (poprawienie), istniejącego stanu środków trwałych na inny,
2. rozbudowę polegającą na powiększeniu (rozszerzeniu) składników majątkowych,
3. rekonstrukcję, czyli odtworzenie (odbudowanie), zużytych całkowicie lub częściowo składników majątkowych,
4. adaptację, czyli przystosowanie (przerobienie), składnika majątkowego do wykorzystania go w innym celu niż ten, do którego był pierwotnie przeznaczony, albo nadanie mu nowych cech użytkowych,
5. modernizację, która sprowadza się do unowocześnienia środków trwałych,

jeżeli suma poniesionych wydatków w roku podatkowym przekracza 3.500 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środka trwałego do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji. Wydatki zaś związane z remontem w rozumieniu tych przepisów to takie, które przywracają jedynie pierwotną wartość użytkową danego środka trwałego, nie zmieniając jego charakteru.

Aby zadecydować o tym czy dany wydatek należy uznać za remont, czy ulepszenie środka trwałego, trzeba dokonać precyzyjnych ustaleń faktycznych odnoszących się do tego środka trwałego. W związku z powyższym, jeżeli poniesione nakłady w postaci wymiany okien, centralnego ogrzewania i przeprowadzonego remontu nie spowodują wzrostu wartości użytkowej nieruchomości, będą kosztami uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia. Natomiast, gdy nakłady polegające na ulepszeniu środka trwałego powiększą jego wartość początkową będą stanowiły koszt uzyskania przychodu w postaci odpisów amortyzacyjnych.

Powyższej informacji udzielono wg stanu prawnego obowiązującego w dniu jej wydania i w oparciu o przedstawiony powyżej stan faktyczny.