Temat interpretacji

Czy wynikające z umowy leasingu operacyjnego czynsz inicjalny, czynsz zerowy i opłatę manipulacyjną można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia zgodnie z art. 22 ust. 4 w związku z ust. 6b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czy tez rozliczać w czasie?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112 poz. 770), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani T. przedstawione we wniosku z dnia 30 lipca 2008 r. (data wpływu do tut. Biura 4 września 2008r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie momentu i sposobu zaliczenia czynszu inicjalnego, czynszu zerowego oraz opłaty manipulacyjnej wynikających z zawartej umowy leasingu operacyjnego nieruchomości do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 września 2008r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie momentu i sposobu zaliczenia czynszu inicjalnego, czynszu zerowego oraz opłaty manipulacyjnej wynikających z zawartej umowy leasingu operacyjnego nieruchomości do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej i rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Koszty uzyskania przychodów ujmowane są według zasady wynikającej z art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W ramach działalności gospodarczej w dniu 9 czerwca 2008 roku zawarła umowę leasingu operacyjnego budynku oraz umowę leasingu finansowego gruntu z Europejskim Funduszem Leasingowym S.A. W związku z zapłatą części kwoty przez wspólników spółki na poczet nieruchomości, kwoty te zostały zaliczone przez firmę leasingową na poczet:

1. Czynszu inicjalnego od leasingu operacyjnego nieruchomości w kwocie 51.269,28 zł na który została wystawiona faktura w dniu 30 czerwca 2008r.,
2. Czynszu zerowego, opłaty manipulacyjnej od leasingu operacyjnego nieruchomości w kwocie 59.472,36 zł na które firma leasingowa wystawiła fakturę w dniu 30 czerwca 2008 r.
3. Opłaty inicjalnej i opłaty zerowej od umowy leasingu finansowego gruntu w kwocie 21.012,00 zł
4. Opłaty manipulacyjnej od leasingu finansowego gruntu w kwocie 2.050,77 zł na którą firma leasingowa wystawiła fakturę w dniu 30 czerwca 2008 r.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy wynikający z umowy leasingu operacyjnego czynsz inicjalny, czynsz zerowy i opłatę manipulacyjną można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia zgodnie z art. 22 ust. 4 w związku z ust. 6b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czy tez rozliczać w czasie...(we wniosku pytanie to oznaczono nr 1)

Zdaniem wnioskodawczyni, biorąc pod uwagę postanowienia art. 23a 23l ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, zawarta przez nią umowa leasingowa budynku spełnia wszystkie warunki, aby uznać ją jako umowę leasingu operacyjnego. Stosownie do treści art. 23b powołanych przepisów:

• umowa została zawarta na czas oznaczony na okres 10 lat,
• suma ustalonych z niej opłat wynosi:

1. czynsz inicjalny 42.024,00 zł
2. opłata manipulacyjna 6.723,84 zł
3. czynsz zerowy 42.024,00 zł

• opłaty leasingowe wynikające z harmonogramu spłat 12 rat po 18.679,05 zł i 107 rat po 3.812,05zł
• depozyt gwarancyjny 12 rat x 11.334,14 zł, 107 rat po 2.313,09 zł.

Zawarta umowa z leasingodawcą budynku jest umową leasingu operacyjnego, zgodnie z treścią art. 23b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wszelkie opłaty ustalone w umowie leasingu poniesione przez korzystającego w podstawowym okresie umowy stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodów korzystającego. W związku z powyższym związane z tą umową koszty tj. czynsz inicjalny, czynsz zerowy, opłaty manipulacyjne, raty leasingowe mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Za dzień poniesienia kosztów uzyskania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 22 ust. 4 w związku z ust. 6b ustawy o podatku dochodowy od osób fizycznych) od 1 stycznia 2007 r. uważa się dzień wystawienia faktury lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztów. Wnioskodawczyni prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów, a koszty ujmuje na podstawie art. 22 ust. 4 w dacie poniesienia. W związku z powyższym opłaty jakie poniosła z tytułu zawartej umowy leasingu operacyjnego ujęła w kosztach w dacie ich faktycznego poniesienia tj. jednorazowo w dniu wystawienia faktur.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000r. Nr 14 poz. 176 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy.Stosownie do postanowień art. 23b ust. 1 ww. ustawy, opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2, jeżeli umowa ta spełnia następujące warunki:

1. została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome, lub wartości niematerialne i prawne , albo została zawarta na okres co najmniej 10 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości, oraz
2. suma ustalonych w niej opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.

W myśl natomiast art. 23b ust. 2 ww. ustawy jeżeli finansujący w dniu zawarcia umowy leasingu korzysta ze zwolnień w podatku dochodowym przysługujących na podstawie:

1. art. 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.),
2. przepisów o specjalnych strefach ekonomicznych,
3. art. 23 i 37 ustawy z dnia 14 czerwca 1991 r. o spółkach z udziałem zagranicznym (Dz. U. z 1997 r. Nr 26, poz. 143 ze zm.)

- do umowy tej stosuje się zasady opodatkowania określone w art. 23f-23h.

Jeżeli zatem, będąca przedmiotem wniosku umowa leasingu spełnia warunki określone w art. 23b ustawy, to poniesione przez korzystającego opłaty ustalone w umowie leasingu, tj. czynsz inicjalny, czynsz zerowy, opłaty manipulacyjne, raty leasingowe w podstawowym okresie umowy, z tytułu używania ww. nieruchomości mogą stanowić koszty uzyskania przychodów prowadzonej przez wnioskodawczynię pozarolniczej działalności gospodarczej.Jednocześnie powołany przepis art. 23b ww. ustawy nie precyzuje, w którym momencie korzystający winien zaliczyć ww. opłaty związane z leasingiem do kosztów uzyskania przychodów. Zatem rozstrzygając tę kwestię należy brać pod uwagę ogólne zasady potrącania kosztów uregulowane w art. 22 ust. 46 i ust. 6b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stosownie do art. 22 ust. 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 5 i 6, są potrącane tylko w roku podatkowym, w którym zostały poniesione.

Z wniosku wynika, iż wnioskodawczyni zalicza wydatki do kosztów uzyskania przychodów w sposób wskazany przepisem art. 22 ust. 4 w związku z art. 22 ust. 6b ww. ustawy, tj. w dacie ich poniesienia, bez względu na datę uzyskania przychodu. Wnioskodawczyni nie stosuje zatem zasad określonych w art. 22 ust. 55c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przewidzianych dla podatników prowadzących księgi rachunkowe oraz podatkową księgę przychodów i rozchodów w sposób umożliwiający wyodrębnienie kosztów uzyskania przychodów odnoszących się tylko do danego roku podatkowego. W konsekwencji przy przyjętej metodzie ewidencjonowania kosztów wnioskodawczyni nie ma obowiązku stosować się do dyspozycji przepisu art. 22 ust. 5c ww. ustawy, z którego wynika, że koszty pośrednie jeżeli dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. Wydatki związane z uiszczeniem czynszu inicjalnego, czynszu zerowego oraz opłaty manipulacyjnej wynikające z wystawionych faktur powinny zatem być zaewidencjonowane w kosztach uzyskania przychodów jednorazowo w dacie ich poniesienia. Podkreślenia przy tym wymaga, iż zgodnie z art. 22 ust. 6b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, w przypadku podatników, o których mowa w art. 22 ust. 6 ww. ustawy (tj. prowadzących podatkowe księgi przychodów i rozchodów) uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach