Temat interpretacji

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 30 listopada 2007 r. (data wpływu 7.01.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia w koszty uzyskania przychodów wstępnej opłaty leasingowej w dacie jej poniesienia - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 stycznia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia w koszty uzyskania przychodów wstępnej opłaty leasingowej w dacie jej poniesienia.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Prowadząc od 7 maja 2007 r. działalność gospodarczą zawarła Pani w dniu 21 maja 2007 r. umowę leasingu operacyjnego na użytkowanie samochodu osobowego. W tym też miesiącu finansujący wystawił fakturę z tytułu opłaty wstępnej, która została w całości zapłacona. Także w tym miesiącu opłata wstępna została w całości zaliczona przez Wnioskodawcę do kosztów uzyskania przychodów.

Wartość przedmiotu leasingu netto wyniosła 99 165 zł 57 gr, wstępna rata leasingowa netto 28 758 zł 02 gr i 48 miesięcznych rat leasingowych netto po 1 674 zł 42 gr.

Jednorazowo w koszty uzyskania przychodów miesiąca maja 2007 r. zaliczono wstępną ratę leasingową w wysokości 31 288 zł 73 gr , na którą to kwotę składały się 28 758 zł 02 gr i 2 530 zł 70 gr jako kwota nie odliczonego podatku VAT. Podatnik prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów, a koszty uzyskania przychodów księgowane są metodą wynikającą z art. 22 ust. 5-6 i 6b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z zm.).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Zdaniem Wnioskodawcy, od stycznia 2007 r. koszty pośrednie, czyli inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami (a do takich wg niego zalicza się wstępną opłatę leasingową), należy potrącać w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, należy zaliczyć je proporcjonalnie do długości okresu którego dotyczą.

Fakt zapłaty opłaty wstępnej trudno powiązać z konkretnym przychodem, a jej uiszczenie jest warunkiem koniecznym do rozpoczęcia realizacji umowy leasingu. Opłata wstępna pobierana jest z góry i fakturowana w całości. Zatem czynszu inicjalnego nie da się powiązać z okresem trwania umowy, lecz dotyczy samego jej rozpoczęcia.

Tak więc zdaniem Wnioskodawcy, opłata ta może być jednorazowo zaliczona do kosztów uzyskania przychodów w momencie jej poniesienia.

Na poparcie swego twierdzenia, cytuje Pan stanowisko Urzędu Skarbowego w Gorlicach zawarte w piśmie z dnia 9 maja 2007 r. PDOF/415/17/A/07/W738.

W świetle obowiązującego stanu prawnego, stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 23b ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. nr 14, poz. 176 z zm.) opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2, jeżeli umowa ta spełnia następujące warunki:

1. została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne, albo została zawarta na okres co najmniej 10 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości, oraz
2. suma ustalonych w niej opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.

W związku z powyższym, jeżeli zawarta umowa spełnia określone w art. 23b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych warunki oraz leasingobiorca w dniu jej zawarcia nie korzysta ze zwolnień wymienionych w art. 23b ust. 2 ww. ustawy, to może on zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wszelkie poniesione koszty związane z przedmiotem umowy leasingu, w tym także wydatki związane z uiszczeniem wstępnej opłaty leasingowej. Moment zaliczenia wstępnej opłaty leasingowej do kosztów uzyskania przychodów nie jest sprecyzowany w art. 23b ust. 1 cyt. ustawy. W związku z tym rozstrzygając tę kwestię należy brać pod uwagę ogólne zasady potrącania kosztów uregulowane w art. 22 ust. 4 6 ustawy.

Z analizy stanu faktycznego opisanej przez Panią w złożonym wniosku wynika, iż wydatki zalicza Pani do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z zasadami przewidzianymi w art. 22 ust. 5 - 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis art. 22 ust. 6 cyt. ustawy stanowi, że zasady określone w ust. 5 5c, z zastrzeżeniem ust. 6b, mają zastosowanie również do podatników prowadzących podatkowe księgi przychodów i rozchodów, pod warunkiem, że stale w każdym roku podatkowym księgi te będą prowadzone w sposób umożliwiający wyodrębnienie kosztów uzyskania przychodów odnoszących się tylko do tego roku podatkowego. Przy tej zasadzie zaliczania wydatków do kosztów uzyskania przychodów, moment zaliczania wydatków do kosztów uzyskania przychodów uzależniony jest od ich charakteru. Koszty wydatki, dzielą się na koszty bezpośrednio związane z przychodami i koszty, których związek z przychodami jest pośredni.

Wstępna opłata leasingowa należy do tzw. kosztów pośrednich, których nie można w sposób bezpośredni przypisać do konkretnego przychodu. Stanowi ona integralną część umowy i opłat z tytułu korzystania z jej przedmiotu. Wprawdzie jest ona na ogół uiszczana jednorazowo, jednak ze względu na to, że jej zapłata jest warunkiem koniecznym do realizacji umowy leasingowej, należy uznać, że dotyczy przychodów nie tylko roku podatkowego, w którym umowa została zawarta, ale całego okresu określonego w umowie, odnosi się więc do pełnego okresu trwania umowy leasingowej.

Konsekwencją zaliczenia wstępnej opłaty leasingowej do kosztów pośrednich jest zastosowanie przy jej ewidencjonowaniu art. 22 ust. 5c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl tego przepisu, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

W świetle ww. przepisów oraz przedstawionego we wniosku stanu faktycznego uzasadnionym jest, by koszty pośrednie do których zalicza się wstępną opłatę leasingową, dotyczącą ściśle określonego czasu trwania umowy leasingowej zawartej na czas oznaczony, zaliczała Pani proporcjonalnie do długości trwania tej umowy, a nie tak jak Pani wskazała we wniosku jednorazowo w momencie wystawienia faktury przez leasingodawcę tj. w dacie poniesienia kosztu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.