Temat interpretacji

Czy w opisanej sytuacji Wnioskodawczyni jest zobowiązana do zapłacenia podatku od otrzymanego odszkodowania, a jeśli tak to kiedy i w jakiej wysokości?
Czy w sytuacji opisanej w pierwotnym wniosku z dnia 14 lipca 2011 r. oraz w uzupełnieniu wniosku, występuje konieczność zapłacenia podatku dochodowego, a jeśli tak to kiedy i w jakiej wysokości?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z dnia 14 lipca 2011 r. (data wpływu 18 lipca 2011 r.), uzupełnione pismem z dnia 12 października 2011 r. (data wpływu 13 października 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odszkodowania za wywłaszczenie nieruchomości jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 lipca 2011 r. do tut. Organu, wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odszkodowania za wywłaszczenie nieruchomości.

W związku ze stwierdzeniem braków formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), pismem z dnia 5 października 2011 r., Nr IPTPB2/415-398/11-2/MP, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia braków formalnych wniosku.

Wezwanie wysłano w dniu 5 października 2011 r., natomiast w dniu 13 października 2011 r. do tut. Organu wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie, złożona na piśmie z dnia 12 października 2011 r. (data nadania 12 października 2011 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony zaistniały stan faktyczny.

Na podstawie decyzji Wojewody nr 2008 z dnia 25 stycznia 2008 r. znak: 08, z mocy prawa własnością Skarbu Państwa stały się dwie działki:

1. położona w obrębie P., oznaczona w ewidencji gruntów jako nr 5, o pow. 0,1163 ha oraz
2. położona w obrębie G., oznaczona w ewidencji gruntów jako nr 4, o pow. 0,0382 ha,

Nabycie prawa własności ww. nieruchomości nastąpiło z dniem 31 lipca 2008 r., w momencie wydania przez Ministra Infrastruktury decyzji znak.

W dniu 31 maja 2011 r. Wojewoda, wydał decyzję nr G. o ustaleniu odszkodowania z tytułu nabycia z mocy prawa przez Skarb Państwa prawa własności do nieruchomości j.w., w wysokości łącznej 98.542,00 zł. Kwota ta została przekazana na konto bankowe Wnioskodawczyni.

W uzupełnieniu wniosku podano m.in., że właścicielką nieruchomości rolnej tj. działki nr 5 w P. o pow. 0,1163 ha oraz działki nr 4 w obrębie G o pow. 0,0382 ha, Wnioskodawczyni została na zasadzie wspólności małżeńskiej (w połowie) w dniu 26 lipca 1973 r., stosownie do aktu własności ziemi.

W związku ze śmiercią męża w dniu 29 maja 1977 r., stosownie do postanowienia Sądu Rejonowego z dnia 8 listopada 1977 r., gospodarstwo rolne z mocy ustawy odziedziczyła w całości.

Wszczęcie postepowania wywłaszczeniowego w stosunku do działek o pow. 0,1163 ha w obrębie P. oraz działki nr /4 o pow. 0,0382 ha w obrębie G. nastąpiło z dniem 10 kwietnia 2007 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy w opisanej sytuacji Wnioskodawczyni jest zobowiązana do zapłacenia podatku od otrzymanego odszkodowania, a jeśli tak to kiedy i w jakiej wysokości...

Czy w sytuacji opisanej w pierwotnym wniosku z dnia 14 lipca 2011 r. oraz w uzupełnieniu wniosku, występuje konieczność zapłacenia podatku dochodowego, a jeśli tak to kiedy i w jakiej wysokości...

Zdaniem Wnioskodawczyni, ponieważ otrzymana kwota jest odszkodowaniem za przejętą na rzecz Skarbu Państwa z mocy prawa nieruchomość, nie powinna być opodatkowana.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26 lipca 1991 r., w przypadku odszkodowania w okolicznościach opisanych we wniosku, nie występuje obowiązek zapłacenia podatku dochodowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Odszkodowanie stanowi, co do zasady przychód w rozumieniu zacytowanego wyżej art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od fizycznych. Nie oznacza to jednak, że wszystkie odszkodowania podlegają opodatkowaniu. Niektóre z nich, wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych określonym w art. 21 ust. 1 ww. ustawy, korzystają ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych. Jednakże należy podkreślić, iż korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym zwolnienia od podatku, jest możliwe wyłącznie w sytuacji, gdy spełnione są wszelkie przesłanki określone w przepisie stanowiącym podstawę prawną danej preferencji.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z tytułu odszkodowania wypłacanego stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami lub z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie oraz z tytułu sprzedaży nieruchomości w związku z realizacją przez nabywcę prawa pierwokupu, stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami; nie dotyczy to przypadków, gdy właściciel nieruchomości, o której mowa w zdaniu pierwszym, nabył jej własność w okresie 2 lat przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego, bądź odpłatnym zbyciem nieruchomości za cenę niższą o co najmniej 50% od wysokości uzyskanego odszkodowania lub ceny zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie lub w związku z realizacją prawa pierwokupu.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawczyni była właścicielką nieruchomości rolnej w tym działki nr 5 o pow. 0,1163 ha w obrębie P i działki nr /4 o pow. 0,0382 ha w obrębie G od dnia 26 lipca 1973 r. na zasadzie wspólności małżeńskiej, natomiast po śmierci męża w dniu 29 maja 1977 r., została właścicielką całego gospodarstwa rolnego.

Wszczęcie postepowania wywłaszczeniowego w stosunku do ww. działek, nastąpiło z dniem 10 kwietnia 2007 r. Na podstawie decyzji Wojewody nr /2008 z dnia 25 stycznia 2008 r., znak: /08, należące do Wnioskodawczyni ww. działki nr 5 w obrębie P i nr /4 w obrębie G., z mocy prawa stały się własnością Skarbu Państwa. W dniu 31 maja 2011 r. Wojewoda, wydał decyzję nr G. o ustaleniu odszkodowania z tytułu nabycia z mocy prawa przez Skarb Państwa prawa własności do przedmiotowej nieruchomości, w wysokości łącznej 98.542,00 zł. Kwota ta, została przekazana na konto bankowe Wnioskodawczyni.

Wskazać należy, iż w myśl art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (tj. Dz. U. z 2008 r. Nr 193, poz. 1194 ze zm.), nieruchomości lub ich części, o których mowa w art. 11f ust. 1 pkt 6, stają się z mocy prawa własnością Skarbu Państwa w odniesieniu do dróg krajowych z dniem, w którym decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej stała się ostateczna. Natomiast, decyzję ustalającą wysokość odszkodowania za nieruchomości, o których mowa w ust. 4, wydaje organ, który wydał decyzję o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej (art. 12 ust. 4a), przy czym odszkodowanie za nieruchomości, o których mowa w ust. 4, przysługuje dotychczasowym właścicielom nieruchomości, użytkownikom wieczystym nieruchomości oraz osobom, którym przysługuje do nieruchomości ograniczone prawo rzeczowe (art. 12 ust. 4f).

Ponadto, istotne znaczenie dla ustalenia skutków podatkowych otrzymania ww. odszkodowania ma treść art. 12 ust. 5 ww. ustawy, który stanowi, iż do ustalenia wysokości i wypłacenia odszkodowania, o którym mowa w ust. 4a, stosuje się odpowiednio przepisy o gospodarce nieruchomościami, z zastrzeżeniem art. 18.

Zgodnie natomiast z art. 18 ust. 1 ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych wysokość odszkodowania, o którym mowa w art. 12 ust. 4a, ustala się według stanu nieruchomości w dniu wydania decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej przez organ I instancji oraz według jej wartości z dnia, w którym następuje ustalenie wysokości odszkodowania.

W świetle zacytowanych wyżej przepisów należy uznać, iż opisane we wniosku odszkodowanie zostało wypłacone stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z analizy art. 21 ust. 1 pkt 29 cytowanej ustawy wynika, że przedmiotowe zwolnienie nie będzie przysługiwało, w sytuacji gdy łącznie spełnione zostaną następujące warunki:

1. nabycie nieruchomości nastąpiło w okresie dwóch lat przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego lub odpłatnym zbyciem,
2. cena jej nabycia była o co najmniej 50% niższa od wysokości odszkodowania lub ceny zbycia.

Natomiast w przypadku, gdy spełniony będzie tylko jeden ze wskazanych w przepisie warunków albo, gdy żaden z nich nie zostanie spełniony, wówczas uzyskany przychód będzie korzystał ze zwolnienia.

Analizując powyższe należy stwierdzić, iż nabycie przez Wnioskodawczynię przedmiotowej nieruchomości rolnej, w tym działki nr 5 i działki nr /4, miało miejsce w okresie przekraczającym 2 lata przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego, co w świetle art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nakazuje uznać, iż pierwsza z dwóch negatywnych przesłanek nie została spełniona.

Reasumując stwierdzić należy, iż otrzymane przez Wnioskodawczynię odszkodowanie, wypłacone za nieruchomość rolną tj. działkę nr 5, o pow. 0,1163 ha położoną w obrębie P oraz działkę nr /4, o pow. 0,0382 ha, położoną w obrębie G, zajętą pod drogę publiczną - korzysta ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym, Wnioskodawczyni z tytułu otrzymanego odszkodowania, nie ma obowiązku zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych, ponieważ przychód ten, podlega zwolnieniu przedmiotowemu w myśl art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, stanowisko Wnioskodawczyni zawarte we wniosku jest prawidłowe.

Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi