Interpretacja indywidualna z dnia 25.03.2011, sygn. ITPB1/415-56/11/AD, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy
Temat interpretacji
Czy od wynagrodzenia wypłacanego dla sędziego należy pobrać zryczałtowany podatek w wysokości 18% przychodu wynikający z art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czy pobrać podatek na zasadach ogólnych na podstawie art. 41 ust. 1?
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zmianami) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 17 stycznia 2011 r. (data wpływu 20 stycznia 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 10 lutego 2011 r. (data wpływu 16 lutego 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania należności wypłacanych sędziom sportowym jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 20 stycznia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania należności wypłacanych sędziom sportowym.
Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 168 § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 4 lutego 2011 r. znak ITPB1/415-56/11-2/AD wezwano Wnioskodawcę do ich usunięcia. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 10 lutego 2011 r. (data wpływu 16 lutego 2011 r.).
W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.
Wnioskodawca jest stowarzyszeniem prowadzącym działalność sportową. W ramach swojej działalności wypłaca wynagrodzenia dla sędziów za sędziowanie meczu (art. 13 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Sędziego nie wiąże z Wnioskodawcą umowa o pracę ani żadna umowa cywilnoprawna zawarta w formie pisemnej. Ekwiwalenty każdorazowo są wypłacane na podstawie złożonego przez podatnika rachunku (delegacji sędziowskiej), na której widnieją dane sędziego, rodzaj zawodów, termin i miejsce oraz kwoty brutto, wyliczony podatek i kwota do wypłaty. Wnioskodawca ww. wynagrodzenie wypłaca gotówką z pobranej zaliczki po zakończonym meczu. Na dany mecz sędziów kieruje Wojewódzki Związek i Wnioskodawca nie posiada wiedzy, który sędzia będzie sędziował mecz. Sędziowie przyjeżdżają z różnych miejscowości Województwa Pomorskiego i są czasami kilka razy w miesiącu a czasami tylko jeden raz w roku. Zakwalifikowanie ekwiwalentu (wynagrodzenia) sędziowskiego do przychodów z działalności wykonywanej osobiście powoduje, że na Wnioskodawcy jako na płatniku dokonującym wypłat z powyższego tytułu ciąży obowiązek pobrania zaliczki na podatek dochodowy. Wysokość ww. wynagrodzeń nie przekracza kwoty 200 zł od jednego rachunku.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
Czy w opisanej sytuacji od wynagrodzenia wypłacanego dla sędziego należy pobrać zryczałtowany podatek w wysokości 18% przychodu wynikający z art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czy pobrać podatek na zasadach ogólnych na podstawie art. 41 ust. 1...
Zdaniem Wnioskodawcy, w związku ze zmianą zapisu art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przy wypłacie ekwiwalentu sędziowskiego należy pobrać zryczałtowany podatek w wysokości 18% (art. 30 ust. 1 pkt 5a), gdyż mimo iż nie zawiera żadnych umów z sędziami na piśmie, to jednak wypłaca im ekwiwalent za sędziowanie konkretnego meczu. Zatem zostaje sędziemu zlecone wykonanie określonych czynności. Znana jest każdorazowo kwota wynagrodzenia, więc nie ma zastosowania tu fakt, który obowiązywał przed zmianą art. 30 ust. 1 pkt 5a, że powinna być znana miesięczna kwota wynagrodzenia zawarta w umowie z osobą niebędącą pracownikiem. Wypłacane wynagrodzenia dla sędziów nie przekraczają zazwyczaj 200 zł.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) źródłem przychodów jest m.in. działalność wykonywana osobiście.
W myśl art. 13 pkt 2 ww. ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się m.in. przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa, jak również przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe przyznawane na podstawie odrębnych przepisów oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych.
Zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r., od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu, o którym mowa w art. 13 pkt 2 lub 5-9, jeżeli suma należności określonych w umowie lub w umowach zawartych z osobą niebędącą pracownikiem płatnika z tego samego tytułu nie przekracza miesięcznie od tego samego płatnika kwoty 200 zł - w wysokości 18% przychodu.
Przepisem art. 1 pkt 22 lit. b) ustawy z dnia 25 listopada 2010 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 226, poz.1478) dokonano zmiany w pkt 5a ust. 1 art. 30 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), nadając mu brzmienie, iż od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu, o którym mowa w art. 13 pkt 2 lub 5-9, jeżeli kwota należności określona w umowie zawartej z osobą niebędącą pracownikiem płatnika nie przekracza 200 zł w wysokości 18% przychodu. Zmiana weszła w życie z dniem 1 stycznia 2011 r. i ma zastosowanie do dochodów (poniesionych strat) od dnia 1 stycznia 2011 r.
W myśl art. 30 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zryczałtowany podatek, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, 4-5a i 13, pobiera się bez pomniejszania przychodu o koszty uzyskania.
Zauważyć należy, iż powołany powyżej przepis odwołuje się do dochodów z tytułów określonych w art. 13 pkt 2, a zatem obejmuje również dochody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych.
W myśl art. 41 ust. 1 cytowanej na wstępie ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.
Z analizy przytoczonych przepisów wynika, że od 1 stycznia 2011 r. zryczałtowane opodatkowanie stosuje się do przychodów, o których mowa w art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych powyżej, jeżeli kwota należności określona w umowie zawartej z osobą niebędącą pracownikiem płatnika nie przekracza 200 zł. Obecnie znaczenie ma zatem kwota wynikająca z umowy (tzn. z danego tytułu prawnego). Nie jest istotne, czy takich przychodów w miesiącu od tego samego płatnika jest więcej, czy nie. Decyduje tylko i wyłącznie kwota wynikająca z pojedynczej umowy (pojedynczego tytułu prawnego).
Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, Wnioskodawca nie podpisuje z sędziami umów a podstawą wypłaty jest delegacja sędziowska, na której widnieją dane sędziego, rodzaj zawodów, termin i miejsce oraz kwoty brutto, wyliczony podatek i kwota do wypłaty. Wysokość ww. wynagrodzeń nie przekracza kwoty 200 zł od jednego rachunku.
Należy zatem przyjąć, że mimo iż Wnioskodawca nie zawiera żadnych umów (np. zlecenia, o dzieło) z sędziami, to jednak otrzymują oni wynagrodzenie wypłacane na podstawie konkretnego zlecenia - delegacji. Zatem zostaje im zlecone wykonanie określonych czynności. Znana jest również Wnioskodawcy suma należności jaka wynika z danej delegacji (rachunku), która zgodnie z oświadczeniem Wnioskodawcy nie przekracza 200 zł.
Tym samym odnosząc przedstawiony stan faktyczny do przedstawionych powyżej przepisów prawa należy wskazać, iż przepis art. 30 ust. 1 pkt 5a w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. dotyczący opodatkowania ryczałtem przychodów, o których mowa m.in. w art. 13 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma zastosowanie w analizowanym przypadku.
Reasumując, od wynagrodzenia wypłacanego przez Wnioskodawcę na rzecz sędziego, niebędącego pracownikiem Wnioskodawcy, jeżeli suma należności określona w jednej delegacji nie przekracza kwoty 200 zł, należy pobrać zryczałtowany podatek w wysokości 18% przychodu, co wynikający z art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.
Wniosek ORD-IN
Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy