Interpretacja indywidualna z dnia 20.12.2017, sygn. 0112-KDIL3-2.4011.329.2017.1.TR, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Skutki podatkowe sprzedaży nieruchomości dla Zainteresowanej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 27 października 2017 r. (data wpływu 31 października 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości dla Zainteresowanej jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 października 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości dla Zainteresowanej oraz w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości dla dzieci Zainteresowanej.

Tut. organ informuje, że zakresem niniejszego rozstrzygnięcia są skutki podatkowe sprzedaży nieruchomości dla Zainteresowanej, natomiast w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości dla dzieci Zainteresowanej zostało wydane w dniu 20 grudnia 2017 r. odrębne rozstrzygnięcie nr 0112-KDIL3-2.4011.384.2017.1.TR.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 23 marca 2007 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem (łączy ich wspólność majątkowa małżeńska) oraz 3 innymi osobami zawarła umowę kredytu hipotecznego mieszkaniowego na finansowanie zakupu niezabudowanych działek A i B z przeznaczeniem na potrzeby własne.

W dniu 29 marca 2007 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem oraz 3 innymi osobami na podstawie aktu notarialnego nabyła działkę A i B w udziale 1/3 części. W planie zagospodarowania przestrzennego nieruchomości te przeznaczone są pod zabudowę mieszkaniową wielorodzinną i zabudowę usługową. Na nabytych działkach A i B ustanowiono hipoteki zwykłą łączną oraz kaucyjną.

W dniu 27 listopada 2009 r. w formie aneksu do umowy kredytu hipotecznego dokonano zmiany w treści hipotek w taki sposób, iż współobciążono hipoteką łączną i kaucyjną również nieruchomość, stanowiącą własność Wnioskodawczyni i jej męża.

W dniu 12 marca 2013 r. zmarł mąż Wnioskodawczyni. Na podstawie aktu poświadczenia dziedziczenia z dnia 8 maja 2013 r. spadek po mężu nabyła Wnioskodawczyni wraz z małoletnią córką i małoletnim synem spadkodawcy po 1/3 części każde z nich, z dobrodziejstwem inwentarza.

W dniu 8 kwietnia 2015 r. Wnioskodawczyni działając w imieniu własnym, jak również w imieniu i na rzecz małoletniej córki i w imieniu i na rzecz małoletniego syna wraz z współwłaścicielami dokonała sprzedaży działek A i B na podstawie aktu notarialnego.

Na wyżej opisaną sprzedaż w imieniu i na rzecz małoletniej córki oraz w imieniu i na rzecz małoletniego syna zgodę wyraził sąd rodzinny, a w postanowieniu nie została wyszczególniona kwota opodatkowania ani nie został wskazany obowiązek podatkowy.

W 2015 r. ze środków uzyskanych ze sprzedaży działek A i B dokonano całkowitej spłaty kredytu hipotecznego z dnia 23 marca 2007 r. tj. kapitału całkowitego oraz odsetek. Ze środków ze sprzedaży opłacono również prowizję za przedterminową spłatę kredytu. W wyniku spłaty kredytu zwolniona została hipoteka ww. nieruchomości, która stanowi miejsce zamieszkania Wnioskodawczyni i dzieci i jest wykorzystywana na ich własne cele mieszkaniowe.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy deklaracja PIT-39 z tytułu sprzedaży nieruchomości powinna zostać złożona niezależnie: na imię i nazwisko Wnioskodawczyni, na imię i nazwisko małoletniej córki oraz na imię i nazwisko małoletniego syna w odpowiednim udziale czy też powinna zostać złożona jedynie przez Wnioskodawczynię na pełną kwotę uzyskaną ze sprzedaży?

Zdaniem Wnioskodawczyni:

Ad. 1.

Dochód ze sprzedaży nieruchomości osoby małoletniej nie jest przekazywany rodzicom. Nie ma podstaw, aby rodzice małoletniego dziecka doliczali do swoich dochodów i opodatkowywali dochód osiągnięty przez małoletniego ze sprzedaży należącego do niego udziału w nieruchomości. Dlatego należy złożyć odrębne zeznanie na imię i nazwisko dziecka. Zeznanie takie wypełniają i podpisują w imieniu dziecka rodzice. W opisanej sytuacji deklaracja PIT-39 z tytułu sprzedaży nieruchomości powinna zostać złożona w odpowiednim udziale odrębnie:

• na imię i nazwisko Wnioskodawczyni,
• na imię i nazwisko małoletniej córki,
• na imię i nazwisko małoletniego syna.

Deklaracje PIT-39 na imię i nazwisko małoletniej córki i na imię małoletniego syna powinny być podpisane i złożone przez Wnioskodawczynię.

Ad.2.

Wnioskodawczyni wraz z małoletnimi dziećmi może skorzystać ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe. Wydatki te zostały udokumentowane. Należy również wskazać, że na sprzedaż nieruchomości w imieniu i na rzecz małoletniej córki oraz w imieniu i na rzecz małoletniego syna zgodę wyraził sąd rodzinny, a w postanowieniu nie została wyszczególniona kwota opodatkowania ani nie został wskazany obowiązek podatkowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Podkreślić należy, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a co za tym idzie, kwota uzyskana z tego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w dniu 29 marca 2007 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem oraz trzema innymi osobami nabyli udział w wysokości 1/3 części w sprzedanych w dniu 8 kwietnia 2015 r. działkach A i B.

Za datę nabycia przez Zainteresowaną udziałów w przedmiotowych nieruchomościach należy więc uznać datę ww. nabycia wraz z małżonkiem w roku 2007 do majątku wspólnego.

Zatem, na gruncie opisanego we wniosku stanu faktycznego, dokonana przez wszystkich współwłaścicieli sprzedaż w roku 2015 przedmiotowych nieruchomości dla Zainteresowanej nie skutkuje powstaniem źródła przychodu do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ została dokonana po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym Zainteresowana nabyła swoje udziały w sprzedanej nieruchomości.

Biorąc powyższe pod uwagę, na Wnioskodawczyni nie ciąży obowiązek rozliczenia rzeczonej transakcji w zeznaniu podatkowym, ani doliczenia do swoich przychodów kwot przypadających na innych współwłaścicieli sprzedanych nieruchomości, w tym dzieci.

Dalszą konsekwencją niniejszego rozstrzygnięcia jest natomiast to, że Zainteresowanej nie przysługuje prawo do skorzystania z przywołanego we wniosku zwolnienia przedmiotowego, ponieważ:

• po pierwsze środki przypadające na Zainteresowaną z przedmiotowej transakcji sprzedaży nieruchomości których była współwłaścicielem nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych,
• po drugie w stanie prawnym obowiązującym dla zbycia nieruchomości nabytych w roku 2007 nie było takiego zwolnienia.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej