Temat interpretacji
Czy sprzedaż nieruchomości o numerze Y i Z będzie źródłem przychodów?
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201 z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 stycznia 2017 r. (data wpływu 17 stycznia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 17 stycznia 2017 r. został złożony ww. wniosek o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.
We wniosku tym przedstawiono następujący zdarzenie przyszłe.
W 1989 r. Wnioskodawczyni nabyła własność gospodarstwa rolnego o powierzchni A ha z domem mieszkalnym i zabudowaniami gospodarczymi. Nieruchomość oznaczono numerem ewidencyjnym X. Decyzją wójta gminy B z dnia 22 grudnia 2016 r. nieruchomość została podzielona na dwie działki. Działkę o numerze ewidencyjnym Y o powierzchni C ha wraz z domem mieszkalnym i zabudowaniami gospodarczymi oraz działkę o numerze ewidencyjnym Z o powierzchni D ha. Tak wydzielone nieruchomości będą w lutym 2017 r. przedmiotem sprzedaży na rzecz dwóch kupujących. Działka o numerze Y o powierzchni C ha z zabudowaniami zostanie sprzedana osobie niebędącej rolnikiem. Działka o numerze Z o powierzchni D ha zostanie sprzedana rolnikowi na powiększenie gospodarstwa rolnego.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.
Czy sprzedaż nieruchomości o numerze Y i Z będzie źródłem przychodów?
Przedstawiając własne stanowisko Wnioskodawczyni wskazała, że sprzedaż nieruchomości numer Y oraz Z nie będzie źródłem przychodów. Sprzedaż nastąpi po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
- nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
- spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
- prawa wieczystego użytkowania gruntów
jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia ww. nieruchomości i praw majątkowych przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.
W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub ww. praw majątkowych następuje przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie i nie zostaje dokonane w wykonaniu działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Prawo własności w systemie prawnym jest traktowane jako prawo o najszerszej treści i w porównaniu z innymi prawami jako prawo najsilniejsze w stosunku do rzeczy. Własność jest bezterminowym prawem trwa tak długo, jak długo istnieje rzecz, która jest przedmiotem własności. Nabycie i utrata własności (w tym także własności nieruchomości) uregulowane zostało w art. 155-231 Kodeksu cywilnego (Dz. U. nr 2017, poz. 459). U podstaw nabycia i zbycia nieruchomości, w rozumieniu kodeksowym, leży wola nabywcy.
Zgodnie z art. 46 § 1 ww. ustawy, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności. Częścią składową rzeczy stosownie do przepisu art. 47 § 2 Kodeksu cywilnego & jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego. Ponadto, jak stanowi art. 48 ww. ustawy z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili ich zasadzenia lub zasiania.
Z przedstawionego we wniosku zdarzenia wynika, iż Wnioskodawczyni w 1989 r. nabyła własność gospodarstwa rolnego o powierzchni A ha wraz z domem mieszkalnym i zabudowaniami gospodarczymi (nieruchomość oznaczona numerem ewidencyjnym X). Dnia 22 grudnia 2016 r. dokonano podziału wyżej wskazanej nieruchomości na dwie działki. W miesiącu lutym 2017 r. Wnioskodawczyni zamierza dokonać odpłatnego zbycia powyższych nieruchomości na rzecz dwóch kupujących.
Mając na uwadze powyższe uregulowania prawne oraz przedstawione do analizy tutejszemu organowi zdarzenie, należy podkreślić, iż podział określonej nieruchomości nie skutkuje zmianą podmiotową po stronie osoby właściciela. Innymi słowy, na skutek dokonania czynności podziału nie następuje przeniesienie prawa własności, nie dochodzi zatem do (ponownego) nabycia. Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, iż bieg określonego w nim pięcioletniego terminu rozpoczyna się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie własności nieruchomości. Stosownie do wskazania zawartego w złożonym wniosku, Wnioskodawczyni nieprzerwanie od 1989 r. jest właścicielką rzeczonego gospodarstwa rolnego. Na powyższe nie ma wpływu podział tej nieruchomości, w wyniku którego nastąpiła zmiana powierzchni oraz numerów ewidencyjnych. W powołanym przepisie mowa jest bowiem wyłącznie o dacie nabycia nieruchomości, a nie o dacie podziału.
Reasumując, za datę nabycia przedmiotowych działek należy przyjąć rok 1989. W konsekwencji rzeczone transakcje (sprzedaż posiadanych nieruchomości dwóm kupującym w lutym 2017 r.) dokonane zostaną po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, zatem nie będą stanowić źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i tym samym nie zrodzą po stronie Wnioskodawczyni obowiązku zapłaty podatku dochodowego.
Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a;
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2016 r., poz. 718 z późn. zm.).
Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego.
Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.
Stanowisko
prawidłowe
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej