Interpretacja indywidualna z dnia 28.04.2016, sygn. IPPB1/4511-398/16-2/ES, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Temat interpretacji

Czy wobec przedstawionego stanu faktycznego, przychód uzyskany z dobrowolnego odpłatnego zbycia nieruchomości nr ew. 779 przed upływem 5 lat od jej nabycia na cel publiczny realizowany przez K. jest zwolniony z 19% podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r, poz 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 2 marca 2016 r. (data wpływu 3 marca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 marca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca na podstawie prawomocnego postanowienia Sądu Rejonowego Wydział Cywilny o zasiedzenie własności nieruchomości z dnia 05 września 2013 roku, nabył z dniem 01 kwietnia 2012 roku poprzez zasiedzenie prawo własności nieruchomości w postaci działki nr ewidencyjny 779 o powierzchni 3,9558 ha, wpisanej do zasobu geodezyjnego i kartograficznego Starostwa Powiatowego w dniu 05 marca 2012 roku. Przedmiotowa działka nr 779 stanowi lasy i grunty leśne, nie jest zabudowana i posiada bezpośredni dostęp do drogi publicznej.

W dniu 18 listopada 2015 r. na mocy aktu notarialnego nr Repertorium A, Wnioskodawca dokonał sprzedaży niniejszej nieruchomości za cenę 281.000,00 zł na rzecz K. Jak wskazano w akcie notarialnym, umowa sprzedaży tej nieruchomości została zawarta w trybie art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 roku o ochronie przyrody, a nabycie nieruchomości na terenie parku narodowego następuje na cel publiczny - nieodwołalną ochronę przyrody.

Dalej wskazano, iż zakup przedmiotowej nieruchomości następuje na potrzeby realizacji projektu O..

K. nabycia przedmiotowej nieruchomości dokonał na podstawie art. 8a powołanej wyżej ustawy o ochronie przyrody i w wyniku tego nabycia, K. uzyskał własność w/w nieruchomości.

Pismem z dnia 28.12.2015 r. K. w odpowiedzi na zapytanie Wnioskodawcy dot. w/w aktu notarialnego oświadczył, iż cel publiczny określony jest w art. 6 ust. 9b i 10 ustawy z dnia 21.08.1997 r. o gospodarce nieruchomościami.

Ponadto w piśmie tym wskazano, iż K. rozpoczął i prowadzi wykup gruntów stanowiących własność osób prywatnych, znajdujących się w granicach parku, zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 25 września 1997 r. w sprawie K. na podstawie uchwały Rady Ministrów z dnia 18 lipca 1975 r. w sprawie przyjęcia przez Państwo w drodze wywłaszczenia gruntów położonych w K. Konieczność, kontynuowania wykupów potwierdzana jest corocznie w zadaniach rocznych parku narodowego, zatwierdzanych przez Ministra Środowiska.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wobec przedstawionego stanu faktycznego, przychód uzyskany z dobrowolnego odpłatnego zbycia nieruchomości nr ew. 779 przed upływem 5 lat od jej nabycia na cel publiczny realizowany przez K. jest zwolniony z 19% podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych...

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie przedstawionego stanu faktycznego oraz w oparciu o obowiązujące przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stwierdzić należy, iż sprzedaż działki nr ewidencyjny 779 na rzecz K. nastąpiła przed upływem 5 lat o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) w/w ustawy i stanowi źródło przychodu wg powyższego.

Natomiast zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z tytułu odszkodowania wypłacanego stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami lub z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie oraz z tytułu sprzedaży nieruchomości w związku z realizacją przez nabywcę prawa pierwokupu, stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami.

Powyższe nie dotyczy przypadków, gdy właściciel nieruchomości, o której mowa w zdaniu pierwszym, odpłatnie nabył jej własność w okresie 2 lat przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego bądź odpłatnym zbyciem nieruchomości za cenę niższą o co najmniej 50% od wysokości uzyskanego odszkodowania lub ceny zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie lub w związku z realizacją prawa pierwokupu.

Wobec tego pomimo zbycia nieruchomości na cele publiczne, zwolnienie z 19 % podatku o którym mowa w art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie będzie przysługiwało jeśli spełnione zostaną łącznie dwa warunki, o których mowa powyżej tj. nabycie nieruchomości nastąpi w okresie 2 lat przed jej odpłatnym zbyciem oraz cena jej nabycia będzie o co najmniej 50% niższa od wysokości ceny zbycia.

Wnioskodawca stwierdza, że odpłatne przeniesienie przez niego własności nieruchomości nr 779 nastąpiło w dniu 18 listopada 2015 r., czyli już po upływie dwuletniego okresu od daty jej nabycia, albowiem zgodnie z postanowieniem sądu z dnia 05 września 2013 roku, przedmiotową nieruchomość Wnioskodawca nabył w drodze zasiedzenia z dniem 01 kwietnia 2012 roku. Nabycie tej nieruchomości nastąpiło w drodze zasiedzenia, tak więc brak jest tu ceny jej nabycia.

Tak więc wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dwa warunki, nie mają miejsca w opisanych przez niego okolicznościach.

Zatem w ocenie Wnioskodawcy sprzedaż nieruchomości nr 779, o której mowa w przedstawionym stanie faktycznym, będzie korzystała ze zwolnienia w podatku dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wobec tego nie jestem zobowiązany do zapłaty 19% podatku z tytułu odpłatnego zbycia tej nieruchomości przed upływem 5 lat od jej nabycia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Przepis cytowanego art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, że nie płaci się podatku dochodowego, jeśli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości, ich części lub udziału w nieruchomości upłynęło 5 lat. W związku z tym, jeśli od końca roku, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości, ich części lub udziału w nieruchomości do dnia sprzedaży upłynęło 5 lat, sprzedaż nie podlega w ogóle opodatkowaniu.

W przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości, dla określenia jego skutków podatkowych, istotne jest zatem ustalenie daty nabycia nieruchomości.

W niniejszej sprawie Wnioskodawca nabył nieruchomość z dniem 1 kwietnia 2012 r., która została przez sprzedana w dniu 18 listopada 2015 r.

Tym samym, nie minął pięcioletni okres wskazany w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym sprzedaż udziału w nieruchomości stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu według przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r.

Ustawą z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316, z późn. zm.) zmieniono m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 14 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionej straty) od dnia 1 stycznia 2009 r.

W myśl art. 30e ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy jego obliczenia.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Stosownie natomiast do art. 22 ust. 6d ustawy za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Nadto, zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy wysokość nakładów, o których mowa powyżej, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Jednakże w tym miejscu należy podkreślić, że nieruchomość została nabyta, w związku z prawem pierwokupu, przez K. w trybie art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. z 2013 r., poz. 627, z późn. zm.) na cel publiczny nieodwołalną ochronę przyrody. K. nabył tę nieruchomość na podstawie art. 8a ustawy o ochronie przyrody.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z tytułu odszkodowania wypłacanego stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami lub z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie oraz z tytułu sprzedaży nieruchomości w związku z realizacją przez nabywcę prawa pierwokupu, stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami; nie dotyczy to przypadków, gdy właściciel nieruchomości, o której mowa w zdaniu pierwszym, nabył jej własność w okresie 2 lat przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego bądź odpłatnym zbyciem nieruchomości za cenę niższą o co najmniej 50% od wysokości uzyskanego odszkodowania lub ceny zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie lub w związku z realizacją prawa pierwokupu.

Z pierwszego zdania zacytowanego przepisu wynika, że podstawowym warunkiem uprawniającym do skorzystania z tego zwolnienia jest uzyskanie przychodu z tytułu odszkodowania lub z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie, stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami.

Zgodnie z art. 6 pkt 9b ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651, z późn. zm.) celami publicznymi są: ochrona zagrożonych wyginięciem gatunków roślin i zwierząt lub siedlisk przyrody, a zgodnie pkt 10 tego artykułu również inne cele publiczne określone w odrębnych ustawach.

W świetle art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. z 2013 r., poz. 627, z późn. zm.) utworzenie lub powiększenie obszaru parku narodowego lub rezerwatu przyrody jest celem publicznym w rozumieniu ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651, z późn. zm.).

Natomiast art. 7 ust. 2 tej ustawy stanowi, że utworzenie lub powiększenie parku narodowego lub rezerwatu przyrody obejmujące obszary, które stanowią nieruchomości niebędące własnością Skarbu Państwa, następuje za zgodą właściciela, a w razie braku jego zgody w trybie wywłaszczenia określonym w ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami.

Z podanych do publicznej wiadomości informacji wynika, że K. został utworzony rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 16 stycznia 1959 r. w sprawie utworzenia K. (Dz.U. Nr 17, poz. 91, z późn. zm.), na podstawie ustawy z dnia 7 kwietnia 1949 r. o ochronie przyrody (Dz. U. Nr 25, poz. 180). Zgodnie z ówczesną definicją parku narodowego, z założenia obejmuje on rozległe tereny o szczególnych wartościach dla interesu publicznego, na których zlokalizowane są dane twory przyrody. K. mógł zatem objąć również, poza gruntami Skarbu Państwa, prywatne tereny rolne, leśne, jak i zabudowane. Należy również podkreślić, że przepis art. 13 ust. 3 przewidujący wymóg uzyskania zgody właściciela na włączenie do parku narodowego nieruchomości stanowiącej jego własność bądź w razie braku takiej zgody zastosowanie trybu wywłaszczenia za odszkodowaniem został wprowadzony do ustawy z dnia 16 października 1991 r. o ochronie przyrody dopiero ustawą z dnia 7 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o ochronie przyrody (Dz. U. z 2001 r. Nr 3, poz. 21), która to ustawa nowelizująca weszła w życie z dniem 2 lutego 2001 r. Zatem zarówno rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 16 stycznia 1959 r. w sprawie utworzenia K., jak i rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 25 września 1997 r. w sprawie K. (Dz. U. z 1997 r. Nr 132, poz. 876) zostały wydane zgodnie z obowiązującym w chwili ich wydania stanem prawnym, jeszcze zanim zaczął obowiązywać powyższy wymóg. Tym sposobem w granicach parku znalazły się grunty prywatne. Wykup gruntów znajdujących się w granicach parku stanowiących własność osób prywatnych, następuje zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 25 września 1997 r. w sprawie K. (Dz. U. z 1997 r. Nr 132, poz. 876), na podstawie Uchwały Nr 139/75 Rady Ministrów z dnia 18 lipca 1975 r., w sprawie przejęcia przez Państwo w drodze wywłaszczenia gruntów położonych w Kampinowskim Parku Narodowym. Rada Ministrów zaakceptowała dalszą realizację wykupów (Protokół ustaleń z 3 stycznia 1996 r.). Konieczność kontynuowania i dokończenia wykupów potwierdził Plan Ochrony K. zatwierdzony Zarządzeniem Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 15 października 1997 r. W dniu 21 marca 2007 r. Komitet Rady Ministrów rekomendował kontynuację wykupu gruntów. Konieczność kontynuowania wykupów potwierdzana jest corocznie w zadaniach rocznych parku, zatwierdzanych przez Ministra Środowiska (dostępnych na oficjalnej stronie internetowej K.).

Wnioskodawca wskazał, że zbył nieruchomość na cel publiczny jakim jest nieodwołalna ochrona przyrody w rozumieniu ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, a nabywca nabył ją na podstawie art. 8a ustawy o ochronie przyrody.

Jednakże, aby skorzystać ze zwolnienia przewidzianego w cytowanym wyżej art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wystarczy wyłącznie fakt, że nieruchomość została odpłatnie zbyta na cele uzasadniające jej wywłaszczenie.

Z analizy tego przepisu wynika również, że zwolnienie nie przysługuje, jeżeli łącznie spełnione zostaną następujące warunki:

• nabycie nieruchomości nastąpiło w okresie 2 lat przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego lub odpłatnym zbyciem,
• cena jej nabycia była o co najmniej 50% niższa od wysokości odszkodowania lub ceny zbycia.

Zatem w przypadku, gdy spełniony zostanie tylko jeden z warunków albo żaden z nich, wówczas uzyskany przychód będzie korzystał ze zwolnienia.

W analizowanym stanie faktycznym nie zachodzą przesłanki wykluczające zastosowanie zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ odpłatne zbycie udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 2 lat od daty nabycia. Ponadto, z uwagi na nieodpłatne nabycie w drodze zasiedzenia, nie występuje sytuacja, w której cena nabycia nieruchomości będzie niższa niż 50% ceny zbycia. Oznacza to, że nie jest spełniony również drugi warunek wyłączający omawiane zwolnienie.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie