Temat interpretacji

Wypłacone przez Wnioskodawcę rekompensaty wypłacone na podstawie porozumienia zbiorowego, pełniące funkcję odszkodowawczą, korzystają ze zwolnienia z opodatkowania na mocy art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż jak wynika ze stanu faktycznego, rekompensaty te wypłacane są na podstawie porozumienia zbiorowego, o którym jest mowa w art. 9 § 1 ustawy Kodeks pracy.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 18 listopada 2015 r. (data wpływu 20 listopada 2015 r.) uzupełnionym pismem z dnia 22 stycznia 2016 r. (data nadania 22 stycznia 2016 r., data wpływu 25 stycznia 2016 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie z dnia 15 stycznia 2016 r. Nr IPPB4/4511-1347/15-2/AK (data nadania 15 stycznia 2016 r., data doręczenia 18 stycznia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika z tytułu wypłaty pracownikom rekompensaty w postaci jednorazowego świadczenia oraz rekompensaty za utraconą nagrodę jubileuszową (rekompensat pełniących funkcję odszkodowawczą) jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 listopada 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika z tytułu wypłaty rekompensaty w postaci jednorazowego świadczenia oraz rekompensaty za utraconą nagrodę jubileuszową (rekompensat pełniących funkcję odszkodowawczą).

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 15 stycznia 2015 r. Nr IPPB4/4511-1347/15-2/AK (data nadania 15 stycznia 2015 r., data doręczenia 18 stycznia 2015 r.), wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych wniosku.

Pismem z dnia 22 stycznia 2015 r. (data nadania 22 stycznia 2015 r., data wpływu 25 stycznia 2015 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie.

We wniosku i uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

W związku z procesem restrukturyzacji zatrudnienia zostało w Spółce zawarte porozumienie zbiorowe. Pracownicy zatrudnieni w obszarach objętych procesem restrukturyzacji, których dotychczasowe stanowiska pracy podlegały likwidacji, a którzy nie ubiegali się o zatrudnienie na stanowiskach pracy innych od dotychczasowych, oraz pracownicy, których dotychczasowe stanowiska pracy podlegały likwidacji, którzy ubiegali się o zatrudnienie na stanowiskach pracy innych od dotychczasowych, a którzy nie otrzymali propozycji zatrudnienia otrzymali możliwość złożenia pisemnej deklaracji udziału w Programie Dobrowolnych Odejść (dalej: PDO). Pracownikom, którzy złożyli deklarację PDO, i których stosunek pracy uległ rozwiązaniu przysługiwały następujące świadczenia:

1. jednorazowe świadczenie liczone według wzoru uwzględniającego liczbę lat pracy w Spółce,
2. rekompensata za utraconą nagrodę jubileuszową.

Analogiczne świadczenia zostały przyznane pracownikom, którzy nie złożyli deklaracji PDO, i których stosunek pracy uległ rozwiązaniu w związku z procesem restrukturyzacji, przy czym ustalono dla nich niższy wskaźnik i limit jednorazowego świadczenia wynikającego ze wzoru uwzględniającego liczbę lat pracy w Spółce.

W przypadku podjęcia zatrudnienia w grupie kapitałowej, do której należy Spółka w określonym czasie od rozwiązania umowy o pracę w wyniku przedmiotowego procesu restrukturyzacji, pracownicy z którymi rozwiązano umowy o pracę zostali zobowiązani do zwrotu Spółce określonej wzorem części jednorazowego świadczenia.

Spółka dopuszcza możliwość zawierania podobnych porozumień w przyszłości.

Rekompensaty, o których mowa w przedmiotowym wniosku nie są odprawami. Odprawy stanowią odrębne od rekompensat świadczenie, które jest wypłacane odchodzącym pracownikom. Rekompensaty te pełnią dla pracowników, których stosunek pracy został rozwiązany funkcję odszkodowawczą. Dodatkowym elementem, o którym warto wspomnieć jest fakt, że rekompensaty te mają na celu zadośćuczynić temu pracownikowi stratę spowodowaną brakiem możliwości osiągania wynagrodzenia u dotychczasowego pracodawcy. Mają więc one charakter analogiczny do rekompensat, o których jest mowa w interpretacji wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 20 lipca 2015 r. Nr IPPB4/4511-596/15-2/MS2.

Porozumienie zbiorowe, na podstawie którego wypłacane są te rekompensaty, jest opartym na ustawie porozumieniem zbiorowym określającym prawa i obowiązki stron stosunku pracy, o którym to porozumieniu jest mowa w art. 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z późn. zm.).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy rekompensata w postaci jednorazowego świadczenia oraz za utraconą nagrodę jubileuszową, o których mowa powyżej, wypłacane na podstawie porozumienia zbiorowego, są zwolnione z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych...

Zdaniem Wnioskodawcy.

Zdaniem Spółki rekompensata w postaci jednorazowego świadczenia oraz za utraconą nagrodę jubileuszową, o których mowa powyżej, wypłacane na podstawie porozumienia zbiorowego, są zwolnione z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Uzasadnienie stanowiska spółki.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 3 UPIT wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, oraz otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z późn. zm.), z wyjątkami określonymi w tym przepisie.

W pierwszej kolejności należy wskazać, że podstawą wypłaty w ramach PDO rekompensat w postaci jednorazowych świadczeń oraz za utracone nagrody jubileuszowe jest porozumienie zbiorowe, o którym mowa w art. 9 § 1 Kodeksu pracy, a zatem spełniony jest warunek podstawy wypłaty świadczeń z powyższego zwolnienia.

Rekompensaty w postaci jednorazowego świadczenia oraz za utracone nagrody jubileuszowe wypłacane pracownikom, których stosunek pracy został rozwiązany pełnią funkcję odszkodowawczą. Mają one zadośćuczynić temu pracownikowi stratę spowodowaną brakiem możliwości osiągania wynagrodzenia u dotychczasowego pracodawcy (a w związku z poziomem bezrobocia w regionie być może w ogóle brakiem możliwości osiągania wynagrodzenia). Świadczenia te mają umożliwić pracownikowi zaspokojenie podstawowych potrzeb życiowych w sytuacji nagłej utraty źródła dochodu. Przy czym nie ma w tym przypadku znaczenia użycie sformułowania jednorazowe świadczenie, jeżeli świadczenie to stanowi dla pracownika je otrzymującego rekompensatę, która ma na celu zadośćuczynić mu rozwiązanie stosunku pracy i w konsekwencji utratę dochodów.

Co istotne rekompensaty w postaci jednorazowego świadczenia oraz za utracone nagrody jubileuszowe, o których mowa powyżej, nie stanowią odprawy i nie kwalifikują się do innych wyjątków, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3 UPIT.

Biorąc pod uwagę powyższe, a więc fakt, że rekompensaty w postaci jednorazowego świadczenia oraz za utracone nagrody jubileuszowe zostały wypłacone na podstawie porozumienia zbiorowego, o którym mowa w Kodeksie pracy, mają na celu zadośćuczynić pracownikowi stratę spowodowaną utratą zatrudnienia i dochodów, oraz nie kwalifikują się do żadnego z wyjątków, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3 UPIT, to takie rekompensaty są zwolnione z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Takie stanowisko zostało również wielokrotnie potwierdzone w interpretacjach indywidualnych wydawanych w imieniu Ministra Finansów.

I tak np. w interpretacji Nr IBPB-2-1/4511-167/15/MD z dnia 24 sierpnia 2015 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach wskazał, że: do wypłaconej Wnioskodawcy rekompensaty zastosowanie znajdzie przepis art. 21 ust 1 pkt 3 ustawy. Skoro bowiem, jak wskazał Wnioskodawca, wypłata świadczeń finansowych w formie rekompensat nastąpiła na podstawie regulaminu Programu Dobrowolnych Odejść a podstawę prawną funkcjonowania ww. Programu stanowiła ustawa Kodeks pracy, określone zostały zasady ustalania rekompensat, to spełniona została w tym zakresie przesłanka do zastosowania zwolnienia z opodatkowania, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ten sam Dyrektor podobnie wypowiedział się w interpretacji Nr IBPB-2-1/4511-47/15/BD z dnia 17 lipca 2015 r., w której wskazał, że: wypłacone Wnioskodawcy rekompensaty korzystają ze zwolnienia z opodatkowania na mocy art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż jak wynika z opisanego stanu faktycznego wysokość i zasady ich wypłat wynikają wprost z regulaminu, o którym mowa w art. 9 § 1 Kodeksu pracy.

Również ten sam Dyrektor podobne stanowisko przedstawił w interpretacji Nr IBPBII/1/415-881/14/BD z dnia 30 grudnia 2014 r., w której wskazał, że: wypłacane przez Wnioskodawcę zadośćuczynienia w formie rekompensaty będą korzystały ze zwolnienia z opodatkowania na mocy znowelizowanego przepisu art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż jak wynika z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wysokość i zasady wypłaty przedmiotowych rekompensat zostały określone w porozumieniu zbiorowym (dotyczącym rozwiązywania umów z pracownikami z przyczyn niedotyczących pracowników) zawartym między pracodawcą a międzyzakładową komisją związkową.

Analogiczne stanowisko zaprezentował Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, który w interpretacji Nr IPTPB2/4511-303/15-4/KR z dnia 13 sierpnia 2015 r. stwierdził, że: wypłacone Wnioskodawczyni odszkodowanie oraz rekompensata, korzystają ze zwolnienia na mocy art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż jak wynika z opisanego stanu faktycznego wysokość / zasady ustalenia otrzymanych ww. świadczeń wynikały z Regulaminu Programu Dobrowolnych Odejść, a regulamin ten należy do regulacji, o których mowa w art. 9 § 1 Kodeksu pracy.

Ten sam Dyrektor identycznie wypowiedział się w interpretacji Nr IPTPB2/4511-209/15-4/PM z dnia 14 lipca 2015 r., w której stwierdził, że: wypłacone Wnioskodawcy rekompensaty, jako zadośćuczynienie wynikające wprost z porozumienia zbiorowego, korzystają ze zwolnienia na mocy art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podobnie wypowiedział się również Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, który w interpretacji Nr IPPB4/4511-596/15-2/MS2 wydanej dnia 20 lipca 2015 r. wskazał, że: Skoro bowiem, jak wskazała Spółka, wypłata świadczeń finansowych w formie rekompensat nastąpiła na podstawie regulaminu Dobrowolnych Odejść, określone zostały zasady ustalania rekompensat (z tytułu rozwiązania umowy o pracę w ramach Programu Uprawniony Pracownik otrzyma Rekompensatę Finansową (...) i Rekompensata jest formą odszkodowania lub zadośćuczynienia, to spełniona została w tym zakresie przesłanka do zastosowania zwolnienia z opodatkowania, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podsumowując, rekompensaty w postaci jednorazowego świadczenia oraz za utraconą nagrodę jubileuszową, o których mowa powyżej, wypłacane na podstawie porozumienia zbiorowego, są zwolnione z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Mając powyższe na uwadze Spółka wnosi o potwierdzenie stanowiska przedstawionego w niniejszym wniosku.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest zdarzenie przyszłe. Natomiast w zakresie stanu faktycznego została wydana odrębna interpretacja.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie zaś do art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, źródłem przychodu są stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Jak stanowi art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Natomiast w myśl art. 12 ust. 1 powołanej ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Użyty powyżej zwrot w szczególności oznacza, że wymienione kategorie przychodów zostały wskazane jedynie przykładowo. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zatem wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione z podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku, w drodze rozporządzenia wydanego przez Ministra Finansów.

Zgodnie z aktualnie obowiązującą treścią art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, oraz otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r., Nr 21, poz. 94, z późn. zm.), z wyjątkiem:

1. określonych w prawie pracy odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę,
2. odpraw pieniężnych wypłacanych na podstawie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników,
3. odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia funkcjonariuszom pozostającym w stosunku służbowym,
4. odszkodowań przyznanych na podstawie przepisów o zakazie konkurencji,
5. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą,
6. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, lub na zasadach, o których mowa w art. 30c,
7. odszkodowań wynikających z zawartych umów lub ugód innych niż ugody sądowe.

Nowe brzmienie przepisu zgodnie z art. 14 ustawy z dnia 29 października 2014 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw ma zastosowanie do dochodów uzyskanych od dnia 1 stycznia 2014 r.

Zgodnie natomiast z art. 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. − Kodeks pracy (Dz. U. z 2014 r., poz. 1502) ilekroć w Kodeksie pracy jest mowa o prawie pracy, rozumie się przez to przepisy Kodeksu pracy oraz przepisy innych ustaw i aktów wykonawczych, określające prawa i obowiązki pracowników i pracodawców, a także postanowienia układów zbiorowych pracy i innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów i statutów określających prawa i obowiązki stron stosunku pracy.

Jak wynika z treści wniosku, w Spółce zostało zawarte porozumienie zbiorowe. Pracownicy otrzymali możliwość złożenia pisemnej deklaracji udziału w Programie Dobrowolnych Odejść. Pracownikom, którym stosunek pracy uległ rozwiązaniu, przysługiwały następujące świadczenia:

• jednorazowe świadczenia stanowiące odszkodowanie lub zadośćuczynienie,
• rekompensaty za utraconą nagrodę jubileuszową.

Analogiczne świadczenia zostały przyznane pracownikom, którzy nie złożyli deklaracji PDO, i których stosunek pracy uległ rozwiązaniu w związku z procesem restrukturyzacji, przy czym ustalono dla nich niższy wskaźnik i limit jednorazowego świadczenia wynikającego ze wzoru uwzględniającego liczbę lat pracy w Spółce.

Rekompensaty wypłacane na podstawie porozumienia zbiorowego nie są odprawami. Rekompensaty te pełnią funkcję odszkodowawczą i mają na celu zadośćuczynić pracownikom stratę spowodowaną brakiem możliwości osiągania wynagrodzenia u dotychczasowego pracodawcy. Porozumienie zbiorowe na podstawie, którego wypłacane są te rekompensaty, jest opartym na ustawie porozumieniem zbiorowym określającym prawa i obowiązki stron stosunku pracy, o którym to porozumieniu jest mowa w art. 9 § 1 Kodeks pracy.

Wątpliwość Wnioskodawcy budzi kwestia, czy wypłacone rekompensaty na podstawie porozumienia zbiorowego są zwolnione z podatku dochodowego zgodnie z art. 21 ust.1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wskazać należy, że odszkodowanie i zadośćuczynienie jest szczególnym rodzajem świadczenia polegającym na naprawieniu szkody, czyli uszczerbku, jakiego doznaje poszkodowany we wszelkiego rodzaju dobrach chronionych przez prawo. Chodzi więc zarówno o uszczerbek majątkowy, jak i niemajątkowy.

Należy zaznaczyć, że zwolnieniem określonym w przytoczonym wyżej przepisie art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy, objęte są tylko te odszkodowania lub zadośćuczynienia, których wysokość lub zasady wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, bądź postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 Kodeks pracy, z wyjątkiem odszkodowań wymienionych w lit. a)-g) tego artykułu.

Stwierdzić należy, że skoro jak wskazuje Wnioskodawca opisane we wniosku rekompensaty pełnią funkcję odszkodowawczą i mają zadośćuczynić stratę spowodowaną brakiem możliwości osiągania wynagrodzenia u dotychczasowego pracodawcy, których zasady ustalania wynikają z porozumienia zbiorowego, o którym mowa w art. 9 § 1 ustawy Kodeks pracy, to spełnione zostały przesłanki do zastosowania zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, wypłacone przez Wnioskodawcę rekompensaty wypłacone na podstawie porozumienia zbiorowego, pełniące funkcję odszkodowawczą, korzystają ze zwolnienia z opodatkowania na mocy art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż jak wynika ze stanu faktycznego, rekompensaty te wypłacane są na podstawie porozumienia zbiorowego, o którym jest mowa w art. 9 § 1 ustawy Kodeks pracy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się natomiast do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych oraz wyroków sądu stwierdzić należy, że rozstrzygnięcia te zapadły w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie