Czy w związku z planowanym wycofaniem ze spółki jawnej do majątku osobistego środka trwałego w postaci lokalu użytkowego powstanie zobowiązanie poda... - Interpretacja - ITPB3/4511-49/15/KK

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 01.07.2015, sygn. ITPB3/4511-49/15/KK, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

Temat interpretacji

Czy w związku z planowanym wycofaniem ze spółki jawnej do majątku osobistego środka trwałego w postaci lokalu użytkowego powstanie zobowiązanie podatkowe z jakiegokolwiek tytułu wynikające z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 20 kwietnia 2015 r. (data wpływu 27 kwietnia 2015 r.), uzupełnionym w dniu 27 maja 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych przeniesienia lokalu stanowiącego odrębną nieruchomość z majątku spółki jawnej do majątku wspólnika jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 kwietnia 2015 r. wpłynął ww. wniosek, uzupełniony w dniu 27 maja 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych przeniesienia lokalu stanowiącego odrębną nieruchomość z majątku spółki jawnej do majątku wspólnika.

We wniosku tym przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest jednym z trzech wspólników spółki jawnej. Wszyscy wspólnicy tej spółki jawnej są osobami fizycznymi.

Przedmiotowa spółka jawna jest ujawniona w księgach wieczystych jako właściciel kilku lokali, stanowiących odrębne nieruchomości. Lokale te są wykorzystywane przez spółkę jawną do prowadzenia działalności gospodarczej. Każdy z tych lokali stanowiących odrębne nieruchomości posiada odrębną księgę wieczystą. Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o własności lokali z każdym wyodrębnionym lokalem związany jest także udział w nieruchomości wspólnej (budynek oraz nieruchomość położona pod budynkiem).

W chwili obecnej wszyscy wspólnicy spółki jawnej rozważają możliwość przekazania (przesunięcia) przedmiotowych lokali z majątku spółki jawnej do majątków prywatnych wspólników spółki.

Przekazanie (przesunięcie) to odbyć się ma w ten sposób, aby w każdym lokalu stanowiącym odrębną nieruchomość, każdy ze wspólników spółki jawnej miał taki udział w prawie własności tych lokali stanowiących odrębne nieruchomości, jaki odpowiada udziałowi każdego wspólnika spółki jawnej w prawie do zysku w tej spółce.

Oznacza to, że przedmiotowe lokale pozostaną dalej we współwłasności ułamkowej osób, które nadal będą wspólnikami spółki jawnej. Udział wnioskodawcy w prawie własności każdego z tych lokali stanowiących odrębne nieruchomości będzie nadal taki sam jak udział wnioskodawcy - jako wspólnika - w zysku spółki jawnej.

Reasumując, o ile w chwili obecnej w księgach wieczystych poszczególnych lokali stanowiących odrębne nieruchomości w dziale II tych ksiąg jak właściciel wpisana jest spółka jawna, to po dokonaniu przedmiotowych przekazań (przesunięć), w dziale II poszczególnych ksiąg wieczystych - jako współwłaściciele - wpisani będą imiennie poszczególni wspólnicy spółki jawnej w takich udziałach, w jakich uczestniczą oni w zysku spółki jawnej.

Po dokonaniu przekazań (przesunięć) osoby fizyczne będące jednocześnie wspólnikami spółki jawnej nie zamierzają zbywać tych lokali będących odrębnymi nieruchomościami, ani nie zamierzają znosić współwłasności tych lokali będących odrębnymi nieruchomościami. Przedmiotowy lokal będzie wynajmowany przez wspólników spółki jawnej tej spółce jawnej na potrzeby prowadzonej przez tą spółkę działalności gospodarczej.

Od strony prawnej przekazanie (przesunięcie) tego majątku nie będzie dokonywane na podstawie umowy darowizny.

Przesunięcie majątku zostanie dokonane po uprzednim podjęciu uchwały przez wspólników spółki jawnej, a następnie po zawarciu umowy nieodpłatnego przekazania tych lokali na potrzeby własne wspólników, przy zachowaniu proporcji w udziale w nieruchomości odpowiednich do udziałów w zyskach i stratach w spółce, co nie będzie wyczerpywało znamion umowy darowizny. Umowa przekazania zostanie zawarta i sporządzona w formie aktu notarialnego w następstwie uchwały o przekazaniu nieruchomości na potrzeby własne, zaś powyższe nie powoduje jej nieskuteczności wobec zasady swobody umów wyrażonej w kodeksie cywilnym w art. 3531 Kodeksu cywilnego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie

w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych:

Czy w związku z planowanym wycofaniem ze spółki jawnej do majątku osobistego środka trwałego w postaci lokalu użytkowego powstanie zobowiązanie podatkowe z jakiegokolwiek tytułu wynikające z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych...

Zdaniem Wnioskodawcy, w pierwszej kolejności należy wyjaśnić pojęcie spółki jawnej. Zgodnie z art. 22 kodeksu spółek handlowych spółka jawna jest spółką osobową, która prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą, a nie jest inną spółką handlową.

Spółka jawna nie posiada osobowości prawnej. Zgodnie z art. 22 § 2 kodeksu każdy wspólnik odpowiada za zobowiązania spółki bez ograniczenia całym swoim majątkiem solidarnie z pozostałymi wspólnikami oraz ze spółką.

Z treści art. 22 kodeksu, wynika, że spółka jawna aczkolwiek stanowi odrębny byt od swoich wspólników - jest spółką osobową. Potwierdza to treść art. 4 § 1 pkt 1 kodeksu spółkę handlowych.

Definicję pojęcia spółki osobowej zawiera art. 8 kodeksu. Stanowi on, że spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana. W myśl § 2 spółka osobowa prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą.

Spółka osobowa ma wyodrębnienie organizacyjne i majątkowe. Oznacza to, że stanowi odrębną od wspólników strukturę pod względem organizacyjnym i majątkowym, podobnie jak osoby prawne. Jednakże wyodrębnienie to nie niweczy zasad posiłkowej odpowiedzialności wspólników za zobowiązania spółki.

Konsekwencją tego stanu rzeczy jest fakt, iż majątek spółki jawnej jest wyodrębnionym majątkiem, którego właścicielami są wspólnicy spółki jawnej. Spółka jawna z uwagi na brak osobowości prawnej nic jest jednak odrębnym pomiotem prawnym, ani nic jest odrębnym właścicielem tego majątku. Odmiennie jak w spółkach kapitałowych, gdzie własność majątku jest oderwana od wspólników, w spółce jawnej własność majątku spółki nie jest oderwana od wspólników, a tylko jest od nich wyodrębniona.

Dowodem na poparcie tej tezy jest fakt, iż o ile w spółkach kapitałowych (Sp. z o.o. S.A.) wspólnik posiada udziały, akcje danej spółki - co jest emanacją (odzwierciedleniem części jego majątku w takie spółce) - o tyle w spółkach jawnych wspólnik nie posiada takich instrumentów prawnych. Oznacza to, że w przypadku spółki jawnej wspólnik takiej spółki uczestniczy bezpośrednio w majątku takiej spółki jako wspólnik. Majątek takiej spółki jest wyodrębniony wyłącznie organizacyjnie, a nie pod względem prawa własności.

Powyższe wywody są czynione aby wykazać, że przesunięcia majątkowe pomiędzy spółką jawną a jej wspólnikami nie powodują przeniesienia prawa własności danych składników majątkowych, albowiem składniki majątkowe nie są własnością spółki jawnej a są jedynie wyodrębnione organizacyjnie od majątków wspólników tej spółki.

Konsekwencją tego stanu rzeczy jest możliwość dokonania przekazania przesunięcia majątkowego Z majątku spółki jawnej do majątku poszczególnych wspólników, bez konieczności zachowania odpłatności przez wspólników spółki jawnej na rzecz spółki jawnej.

Wynika to z faktu, iż pod względem prawa własności nie występuje żadna odrębność pomiędzy majątkiem spółki jawnej, a majątkiem jej wspólników.

Jak już to zostało wyżej przedstawione w opisie stanu faktycznego, przekazanie (przesunięcie) majątku zostanie dokonane po uprzednim podjęciu uchwały przez wspólników spółki jawnej, a następnie po zawarciu umowy nieodpłatnego przekazania tych lokali na potrzeby własne wspólników, przy zachowaniu proporcji w udziale w nieruchomości odpowiednich do udziałów w zyskach i stratach w spółce, co nie będzie wyczerpywało znamion umowy darowizny.

W wypadku umowy darowizny następuje przeniesienie prawa własności pomiędzy dotychczasowym właścicielem - darczyńcą - a nowym właścicielem - obdarowanym.

Tymczasem w przypadku spółki osobowej nie mamy do czynienia z przeniesieniem prawa własności albowiem właścicielem majątku spółki jawnej są bezpośrednio jej wspólnicy. Z uwagi na brak osobowości prawnej majątek spółki jawnej nie jest własnością spółki tylko jej wspólników, aczkolwiek majątek ten jest wyodrębniony od majątku wspólników. Jednakże zgodnie z zasadą subsydiarnej odpowiedzialności wspólników spółki jawnej za zobowiązania spółki, wyodrębniony majątek spółki jawnej jest własnością wspólników tej spółki.

Umowa przekazania zostanie zawarta i sporządzona w formie aktu notarialnego w następstwie uchwały o przekazaniu nieruchomości na potrzeby własne, zaś powyższe nie powoduje jej nieskuteczności wobec zasady swobody umów wyrażonej w kodeksie cywilnym w art. 3531 Kodeksu cywilnego.

Zdaniem Wnioskodawcy, nieodpłatne przekazanie udziału w nieruchomościach lokalowych na własne potrzeby wspólników wyklucza możliwość powstania obowiązku zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych po stronie spółki jawnej, gdyż w świetle postanowień art. 14 ust. 2 pkt 1 lit- a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z działalności gospodarczej są przychody Z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarcza składników majątku będących środkami trwałymi, ujętych w ewidencji środków trwałych, a przekazanie części nieruchomości na własne potrzeby wnioskodawcy dokonane będzie nieodpłatnie.

Zgodnie z art. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, Z wyjątkiem wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2.

Art. 10 ust. 1 pkt 8 stanowi, że źródłami przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

  1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
  2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
  3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
  4. innych rzeczy,

  • jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany;

8a) działalność prowadzona przez zagraniczną spółkę kontrolowaną;

9) inne źródła.

Zgodnie z ust. 2 tego przepisu ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia:

  1. na podstawie umowy przewłaszczenia w celu zabezpieczenia wierzytelności, w tym pożyczki lub kredytu - do czasu ostatecznego przeniesienia własności przedmiotu umowy;
  2. w formie wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki lub spółdzielni środków obrotowych, środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych;
  3. składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Ust. 3 stanowi, że przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Zgodnie z art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust, 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust, 3 (odnoszącym się co do zasady do odpłatnego zbycia wykorzystywanego na potrzeby związane z działalnością gospodarczą budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku), nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

W myśl art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, tj. pozarolniczej działalności gospodarczej, uważa się kwoty należne choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek, od towarów i usług.

Art. 14 ust. 1 stanowi, że za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie z ust. 2 przychodem z działalności gospodarczej są również:

  1. przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

    1. środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
    2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,
    3. składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
    4. składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

  • wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio;

Z treści powyższych przepisów wynika, że przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku używanych aktualnie w działalności (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z. różnych względów wycofane. Jeżeli jednak między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat, to przychód ze sprzedaży tych składników majątku nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej.

Odpłatne zbycie oznacza przeniesienie własności lub innych praw majątkowych w zamian za korzyść majątkową. W przypadku zaś, np. nieodpłatnego przekazania nieruchomości przez Spółkę jawną do majątku prywatnego jej wspólników, mamy niewątpliwie do czynienia z przekazaniem tych praw. W wyniku bowiem takich czynności dojdzie do przeniesienia składnika majątkowego ze Spółki (posiadającej odrębny majątek) do majątku prywatnego jej wspólników. Czynności takie nie będą miały jednak dla Spółki charakteru odpłatnego, bowiem w zamian za przeniesienie składnika majątkowego z wyodrębnionego z majątku Spółki do majątku prywatnego jej wspólników, Spółka nie uzyska żadnych korzyści majątkowych.

Ponieważ pomiędzy prawem własności składników majątkowych spółki jawnej i jej wspólników zachodzi tożsamość (majątek spółki jawnej jest wyodrębniony wyłącznie organizacyjnie, a nie prawnie) otrzymanie tego majątku przez wspólnika spółki jawnej od spółki jawnej, której jest wspólnikiem nie powoduje powstania przychodu po stronie takiego wspólnika.

Wynika to z faktu, iż Spółka jawna zamierza w formie aktu notarialnego przekazać nieodpłatnie przedmiotowe lokale do majątku osobistego wspólników tej spółki jawnej, przy zachowaniu proporcji wspólników spółki jawnej w udziałach w tych lokalach, odpowiednio do udziałów poszczególnych wspólników w zyskach i stratach Spółki jawnej.

Biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy prawa podatkowego oraz przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego, zdaniem wnioskodawcy czynność nieodpłatnego przekazania części przedmiotowej nieruchomości z majątku Spółki jawnej na potrzeby własne Wnioskodawcy nie będzie rodziła dla niego jako wspólnika spółki jawnej skutków podatkowych w postaci powstania obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych Z tytułu wpisania Wnioskodawcy - w miejsce spółki jawnej jako współwłaściciela w dziale II ksiąg wieczystych poszczególnych nieruchomości, stanowiących odrębne lokale.

Wnioskodawca pragnie powołać się na istniejące w obrocie prawnym interpretacje podatkowe m. in. interpretację podatkową wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 13 stycznia 2015 r., sygn. akt IPTPB1/415-553/14-4/MD, potwierdzającą prezentowane powyżej stanowisko.

Wnioskodawca pragnie także przedstawić orzeczenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 lipca 2010 r. sygn. akt III SA/Wa 60/10, na poparcie tezy, że wprowadzenie do spółki przez wspólnika wkładu niepieniężnego nie może być traktowane jako odpłatne zbycie praw majątkowych.

Pomimo, że spółka jawna może nabywać prawa i zaciągać zobowiązania we własnym imieniu, wniesienie do niej wkładu niepieniężnego nie może być traktowane jako odpłatne zbycie praw majątkowych.

W uzasadnieniu wyroku Sąd stwierdził, że w przypadku wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki jawnej, wspólnik nie otrzymuje udziału w majątku spółki. Przysługujący mu udział kapitałowy pozwała jedynie na określenie jego przyszłych praw, w tym prawa do udziału w zysku, który stanowić będzie jednak przychód opodatkowany z innego tytułu niż wniesienie wkładu do spółki. Pomimo, że spółka jawna zgodnie z art. 8 § 1 k.s.h,, może nabywać prawa i zaciągać zobowiązania we własnym imieniu, wniesienie do niej wkładu niepieniężnego nie może być traktowane jako odpłatne zbycie praw majątkowych.

W wyniku wniesienia wkładu wspólnik nie otrzymuje żadnego ekwiwalentu, czy to w postaci pieniędzy, czy też świadczeń w naturze, czy też w postaci udziałów o określonej wartości nominalnej, jak ma to miejsce w przypadku wniesienia wkładów rzeczowych do kapitału spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (art. 158 § 1 k.s.h).

Osoba wnosząca wkład w postaci nieruchomości przenosi ich własność, ale nie otrzymuje za nie zapłaty, jedynie przekształca je niejako na wkład, którym uczestniczy w spółce osobowej. Wartość wnoszonej nieruchomości (prawa), staje się wartością wkładu w spółce osobowej, według którego wspólnik uczestniczy między innymi w zyskach i stratach tej spółki (por, ort. 123 § 1 i § 3 k.s.h.). Określenie poziomu udziału w zyskach i stratach, uzależnione zostało od wkładów wniesionych oraz wkładów umówionych i nie musi być to uregulowane w umowie spółki. Wkłady wniesione to te, które zostały rzeczywiście przeniesione na spółkę lub jej udostępnione. Wkłady umówione natomiast obejmują te, na które wspólnicy umówili sic w umowie spółki. Zgodnie z przepisami k.s.h., wspólnik spółki osobowej uczestniczy w zysku spółki proporcjonalnie do jego wkładu rzeczywiście wniesionego do spółki (chyba, że umowa spółki stanowi inaczej). Rzeczywiste wniesienie wkładu zwiększa poziom uczestnictwa w zysku. Przepisy art, 48-50 k.s.h. mają charakter przepisów względnie obwiązujących (ius dispositivi), a zatem od woli wspólników zależy takie a nie inne określenie wkładów do spółki osobowej.

Z treści tezy i uzasadnienia sądu można także wyprowadzić wniosek, że skoro wniesienie do spółki jawnej przez jej wspólnika wkładu niepieniężnego nie może być traktowane jako odpłatne zbycie praw majątkowych, to również przesunięcie majątku ze spółki jawnej do majątku wspólnika nie może być traktowane jako odpłatne zbycie praw majątkowych.

Wynika to właśnie ze specyfiki spółki jawnej która nie jest odrębnym podmiotem własności w stosunku do swoich wspólników .

Ponadto co jest istotne w sprawie spółka jawna nie jest odrębnym podmiotem podatku dochodowego od osób fizycznych. Podatek od osób fizycznych płacą poszczególni wspólnicy tej spółki. Skoro już raz został zapłacony podatek dochodowy od osób fizycznych od dochodu za który następnie zostały zakupione przedmiotowe lokale to przekazanie tych lokali z majątku spółki jawnej do majątku jej wspólników jest wyłącznie przekształceniem majątku lub inaczej jego przesunięciem w obrębie prawa własności wspólnika, który to majątek został opodatkowany z chwilą jego powstania.

Za chwilę postania tego majątku wnioskodawca uważa opodatkowanie zysku spółki jawnej (poszczególnych jej wspólników), z którego to zysku zostały zakupione m. im przedmiotowe lokale.

Reasumując:

  • opodatkowanie zysku spółki jawnej (poszczególnych jej wspólników), z którego to zysku zostały zakupione m. in, przedmiotowe lokale już nastąpiło,
  • przesunięcie lokali z majątku spółki jawnej do majątku wspólników nie powoduje zmiany właściciela tych lokali a jedynie zmiany ewidencyjne m. in. w księgach wieczystych,
  • przesunięcie lokali następuje nieodpłatnie i odbywa się w jednej sferze prawa własności (majątek wspólników rozumiany jako udział w spółce jawnej (majątek organizacyjnie wyodrębniony ) oraz majątek prywatny wspólników (pozostały)).

Biorąc powyższe pod uwagę w opisanej wyżej sytuacji brakuje przeniesienia prawa własności ze spółki jawnej na jej wspólników, brakuje odpłatności w tym przesunięciu oraz brakuje podmiotowości spółki w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych. W tej sytuacji spółka jawna nic jest zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od takiego przesunięcia majątkowego.

Biorąc pod uwagę przywołaną powyżej argumentację wnioskodawca uważa swoje stanowisko za prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl art. 8 § 2 i art. 22 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1030 z późn. zm.) spółka jawna jest spółką osobową, która prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą. Spółka jawna może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana.

Z kolei, art. 28 Kodeksu spółek handlowych precyzuje, że majątek spółki jawnej stanowi wszelkie mienie wniesione jako wkład lub nabyte przez spółkę w czasie jej istnienia.

W świetle powyższych regulacji majątek spółki jawnej jest prawnie wydzielony.

Tym samym wyraźnie należy zaznaczyć, że wszelkie przesunięcia majątkowe pomiędzy spółką jawną a jej wspólnikami dotyczące rzeczy lub praw są odpowiednio zbyciem i nabyciem dla spółki i jej wspólników.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest jednym z trzech wspólników spółki jawnej. Wszyscy wspólnicy tej spółki jawnej są osobami fizycznymi. Przedmiotowa spółka jawna jest ujawniona w księgach wieczystych jako właściciel kilku lokali, stanowiących odrębne nieruchomości. Lokale te są wykorzystywane przez spółkę jawną do prowadzenia działalności gospodarczej. Każdy z tych lokali stanowiących odrębne nieruchomości posiada odrębną księgę wieczystą. W chwili obecnej wszyscy wspólnicy spółki jawnej rozważają możliwość przekazania (przesunięcia) przedmiotowych lokali z majątku spółki jawnej do majątków prywatnych wspólników spółki. Przekazanie (przesunięcie) to odbyć się ma w ten sposób, aby w każdym lokalu stanowiącym odrębną nieruchomość, każdy ze wspólników spółki jawnej miał taki udział w prawie własności tych lokali stanowiących odrębne nieruchomości, jaki odpowiada udziałowi każdego wspólnika spółki jawnej w prawie do zysku w tej spółce. Oznacza to, że przedmiotowe lokale pozostaną dalej we współwłasności ułamkowej osób, które nadal będą wspólnikami spółki jawnej. Udział wnioskodawcy w prawie własności każdego z tych lokali stanowiących odrębne nieruchomości będzie nadal taki sam jak udział wnioskodawcy - jako wspólnika - w zysku spółki jawnej.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest kwestia rozpoznania przychodu w związku z planowanym przeniesieniem (przesunięciem) ze spółki jawnej do majątku osobistego odrębnych lokali użytkowych w części odpowiadającej udziałowi Wnioskodawcy w spółce.

W myśl art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

  1. środkami trwałymi,
  2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1.500 zł,
  3. wartościami niematerialnymi i prawnymi

  • ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b), spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Jednakże w myśl art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.

W myśl art. 30e ust. 1 wskazanej powyżej ustawy - od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Z kolei, w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) tejże ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2, nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W myśl art. 10 ust. 2 pkt 3 cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisu powyższego nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia nie upłynęło 6 lat. Przychód z takiego zbycia należy bowiem zaliczyć do przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie natomiast z art. 10 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

W świetle powyższego, nieodpłatne przekazanie (przesunięcie) składników majątku z majątku spółki jawnej do majątku osobistego jej wspólników nie powoduje powstania przychodu. W sytuacji tej co prawda dochodzi do przekazania ww. składników majątku spółki do majątku osobistego wspólników, jednak z uwagi na brak odpłatności takiego przesunięcia nie może ono zostać uznane za odpłatne zbycie, o którym mowa w wyżej przytoczonych przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na względzie przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane wyżej przepisy prawa stwierdzić należy, że jeżeli przekazanie (przesunięcie) lokali stanowiących odrębne nieruchomości z majątku spółki jawnej do majątku osobistego Wnioskodawcy w części odpowiadającej jego udziałowi w spółce, będzie miało charakter nieodpłatny, to czynność ta nie będzie rodziła dla Wnioskodawcy, jako wspólnika spółki jawnej, skutków podatkowych w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z uwagi na to, że wniosek o udzielenie interpretacji przepisów prawa podatkowego został złożony przez jednego ze wspólników spółki jawnej, zaznacza się, że interpretacja nie wywiera skutku prawnego wobec pozostałych wspólników.

Jednocześnie w odniesieniu do powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualne oraz wyroku WSA należy stwierdzić, że są to rozstrzygnięcia, które zostały wydane w indywidualnych sprawach, osadzonych w konkretnych stanach faktycznych i nie są wiążące dla tutejszego organu wydającego przedmiotową interpretację.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012, poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 4 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy