Temat interpretacji

Czy w związku z wniesieniem przedsiębiorstwa, prowadzonego przez osobę fizyczną w formie wkładu do istniejącej spółki komandytowej, podatnik wnoszący wkład, jako wspólnik spółki komandytowej ma prawo kontynuować wcześniej wybrany sposób wpłacania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych w formie uproszczonej, na podstawie przepisu art. 44 ust. 6b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 ze zm.)?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 16 lutego 2012 r. (data wpływu 20 lutego 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 9 maja 2012 r. (data wpływu 14 maja 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości kontynuowania - po wniesieniu przedsiębiorstwa do spółki komandytowej - opłacania zaliczek na podatek dochodowy w formie uproszczonej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 lutego 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości kontynuowania - po wniesieniu przedsiębiorstwa do spółki komandytowej - opłacania zaliczek na podatek dochodowy w formie uproszczonej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzący działalność gospodarczą, w związku z rozwojem przedsiębiorstwa wniósł aportem wkład w postaci całego przedsiębiorstwa do istniejącej spółki komandytowej. W związku z prowadzoną wcześniej indywidualną działalnością gospodarczą, począwszy od 2004 r. Wnioskodawca wybrał na podstawie przepisu art. 30c oraz 44 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), podatek według stawki 19% oraz uproszczony sposób opłacania zaliczek na podatek dochodowy i metodę tę kontynuował do dnia wniesienia aportem wkładu w postaci przedsiębiorstwa. W uzupełnieniu wniosku, Wnioskodawca wskazał, że wniósł aportem do spółki komandytowej istniejące i prowadzone na dzień wniesienia przedsiębiorstwo.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku z wniesieniem przedsiębiorstwa, prowadzonego przez osobę fizyczną w formie wkładu do istniejącej spółki komandytowej, podatnik wnoszący wkład, jako wspólnik spółki komandytowej ma prawo kontynuować wcześniej wybrany sposób wpłacania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych w formie uproszczonej, na podstawie przepisu art. 44 ust. 6b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 ze zm.)...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z przepisem art. 5b ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 ze zm.) jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niemająca osobowości prawnej, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3. Na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie zatem z zasadami poprawnej legislacji oraz zasadami wykładni językowej, ilekroć w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest mowa o działalności gospodarczej za to źródło przychodów uznajemy zarówno indywidualną działalność gospodarczą osoby fizycznej, jak również jej przychody jako wspólnika z udziału w spółce niemającej osobowości prawnej (z uwzględnieniem kosztów uzyskania przychodów). Przepis art. 44 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że podatnicy osiągający dochody:

1. z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 14,
2. z najmu lub dzierżawy

• są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy według zasad określonych w ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 3f-3h.

Natomiast przepis ustępu 6b tegoż artykułu ustanawia zasadę, że podatnicy, o których mowa w ust. 1 pkt 1, mogą wpłacać zaliczki miesięczne w danym roku podatkowym w uproszczonej formie w wysokości 1/12 kwoty obliczonej, z zastrzeżeniem ust. 6h i 6i, przy zastosowaniu skali podatkowej obowiązującej w danym roku podatkowym określonej w art. 27 ust. 1, od dochodu z pozarolniczej działalności gospodarczej wykazanego w zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty), o którym mowa w art. 45 ust. 1, lub w zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 2, złożonym:

1. w roku podatkowym poprzedzającym dany rok podatkowy albo
2. w roku podatkowym poprzedzającym dany rok podatkowy o dwa lata - jeżeli w zeznaniu, o którym mowa w pkt 1, podatnicy nie wykazali dochodu z pozarolniczej działalności gospodarczej albo wykazali dochód w wysokości nieprzekraczającej kwoty niepowodującej obowiązku zapłaty podatku wynikającej z pierwszego przedziału skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, jeżeli również w tym zeznaniu podatnicy nie wykazali dochodu z pozarolniczej działalności gospodarczej albo wykazali dochód z tego źródła w wysokości nieprzekraczającej kwoty niepowodującej obowiązku zapłaty podatku wynikającej z pierwszego przedziału skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, nie są możliwe wpłaty zaliczek w uproszczonej formie.

W ustępie 6c ww. artykułu ustalono, że podatnicy, którzy wybrali uproszczoną formę wpłacania zaliczek, są obowiązani:

1. do dnia 20 lutego roku podatkowego, w którym po raz pierwszy wybrali uproszczoną formę wpłacania zaliczek, zawiadomić w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o wyborze tej formy;
2. stosować uproszczoną formę wpłacania zaliczek przez cały rok podatkowy;
3. wpłacać zaliczki w terminach określonych w ust. 6;
4. dokonać rozliczenia podatku za rok podatkowy zgodnie z art. 45.

Natomiast przepis art. 44 ust. 6d stanowi, że zawiadomienie, o którym mowa w ust. 6c pkt 1, dotyczy również lat następnych, chyba że podatnik, w terminie do dnia 20 lutego roku podatkowego, zawiadomi w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji z uproszczonej formy wpłacania zaliczek.

Zgodnie z cytowanym wyżej przepisem art. 5b ust. 2 ustawy przychody ze spółki niemającej osobowości prawnej uznaje się za przychody z działalności gospodarczej. Zatem do tych dochodów stosuje się te same zasady ustawowe, co do indywidualnej działalności gospodarczej, gdyż pojęcia te zostały w ustawie zrównane. Do tego typu dochodów można stosować zarówno podatek liniowy 19% oraz uproszczony sposób rozliczania zaliczek na podatek dochodowy na podstawie 1/12 dochodu za rok poprzedzający rok podatkowy, gdyż metoda ta dotyczy zasadniczo dochodów z działalności gospodarczej. Nie ma tu znaczenia, czy działalność ta prowadzona jest indywidualnie, czy w formie spółki osobowej. Ponieważ po wniesieniu aportem przedsiębiorstwa do spółki komandytowej dla osoby fizycznej wnoszącej aport nie zmienia się źródło przychodów w podatku dochodowym, stosujemy tu zatem zasady kontynuacji uproszczonego sposobu opłacania zaliczek, na podstawie przepisu art. 44 ust. 6d ww. ustawy.

W konkluzji należy uznać, że po dokonanym wniesieniu przedsiębiorstwa, prowadzonego przez osobę fizyczną w formie wkładu do istniejącej spółki komandytowej, podatnik wnoszący wkład, jako wspólnik spółki komandytowej ma prawo kontynuować wcześniej wybrany sposób wpłacania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych w formie uproszczonej, na podstawie przepisu art. 44 ust. 6b w związku z przepisem ust. 6d ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 ze zm.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 44 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.), podatnicy osiągający dochody z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 14, są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy według zasad określonych w ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 3f-3h.

W myśl ust. 3 powyższego artykułu, podatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani wpłacać zaliczki miesięczne. Wysokość zaliczek za miesiące do listopada roku podatkowego, z zastrzeżeniem ust. 3f, ustala się w następujący sposób:

1. obowiązek wpłacania zaliczki powstaje, poczynając od miesiąca, w którym dochody te przekroczyły kwotę powodującą obowiązek zapłacenia podatku;
2. zaliczkę za ten miesiąc stanowi podatek obliczony od tego dochodu według zasad określonych w art. 26, 27 i 27b;
3. zaliczkę za dalsze miesiące ustala się w wysokości różnicy pomiędzy podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku a sumą zaliczek za miesiące poprzedzające.

Natomiast stosownie do art. 44 ust. 6b ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy, o których mowa w ust. 1 pkt 1, mogą wpłacać zaliczki miesięczne w danym roku podatkowym w uproszczonej formie w wysokości 1/12 kwoty obliczonej, z zastrzeżeniem ust. 6h i 6i, przy zastosowaniu skali podatkowej obowiązującej w danym roku podatkowym określonej w art. 27 ust. 1, od dochodu z pozarolniczej działalności gospodarczej wykazanego w zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty), o którym mowa w art. 45 ust. 1, lub w zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) z pozarolniczej działalności gospodarczej opodatkowanej na zasadach określonych w art. 30c, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 2, złożonym:

1. w roku podatkowym poprzedzającym dany rok podatkowy albo
2. w roku podatkowym poprzedzającym dany rok podatkowy o dwa lata - jeżeli w zeznaniu, o którym mowa w pkt 1, podatnicy nie wykazali dochodu z pozarolniczej działalności gospodarczej albo wykazali dochód w wysokości nieprzekraczającej kwoty niepowodującej obowiązku zapłaty podatku wynikającej z pierwszego przedziału skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1; jeżeli również w tym zeznaniu podatnicy nie wykazali dochodu z pozarolniczej działalności gospodarczej albo wykazali dochód z tego źródła w wysokości nieprzekraczającej kwoty niepowodującej obowiązku zapłaty podatku wynikającej z pierwszego przedziału skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, nie są możliwe wpłaty zaliczek w uproszczonej formie.

Zgodnie z art. 44 ust. 6h ww. ustawy, podatnicy opodatkowani w danym roku podatkowym na zasadach określonych w art. 30c, którzy wybrali uproszczoną formę wpłacania zaliczek, kwotę zaliczek obliczają, z zastrzeżeniem ust. 6i, od dochodu, o którym mowa w ust. 6b, przy zastosowaniu stawki podatku w wysokości 19%.

Podatnicy, którzy wybrali uproszczoną formę wpłacania zaliczek, są obowiązani zgodnie z treścią art. 44 ust. 6c:

1. do dnia 20 lutego roku podatkowego, w którym po raz pierwszy wybrali uproszczoną formę wpłacania zaliczek, zawiadomić w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o wyborze tej formy;
2. stosować uproszczoną formę wpłacania zaliczek przez cały rok podatkowy;
3. wpłacać zaliczki w terminach określonych w ust. 6;
4. dokonać rozliczenia podatku za rok podatkowy zgodnie z art. 45.

W myśl art. 44 ust. 6d, zawiadomienie, o którym mowa w ust. 6c pkt 1, dotyczy również lat następnych, chyba że podatnik, w terminie do dnia 20 lutego roku podatkowego, zawiadomi w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji z uproszczonej formy wpłacania zaliczek.

Z powyższego wynika, że dokonując wyboru sposobu wpłacania zaliczek w sposób uproszczony, należy stosować tę formę przez cały rok podatkowy. Wybrany przez podatnika sposób wpłaty zaliczek na podatek dochodowy obowiązuje także w następnym roku podatkowym, jeżeli podatnik nie zawiadomi w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego w terminie do 20 lutego roku podatkowego o rezygnacji z uproszczonej formy wpłacania zaliczek.

Jak wynika z opisu stanu faktycznego, na moment wniesienia do spółki komandytowej, przedsiębiorstwo prowadzone indywidualnie istniało (nie uległo likwidacji).

W myśl art. 3 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r., Nr 94, poz. 1037 ze zm. dalej K.s.h.), przez umowę spółki handlowej wspólnicy albo akcjonariusze zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu przez wniesienie wkładów oraz, jeżeli umowa albo statut spółki tak stanowi, przez współdziałanie w inny określony sposób.

Stosownie do art. 8 K.s.h., spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana. Spółka osobowa prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą. Przy czym, w myśl art. 4 § 1 pkt 1 K.s.h., spółka osobowa to spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna.

Zgodnie z art. 102 ustawy Kodeksu spółek handlowych, spółka komandytowa jest spółką osobową mającą na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona.

Ponieważ spółka komandytowa nie ma podmiotowości prawnej odrębnej od wspólników, nie jest ona podmiotem obowiązku podatkowego w zakresie podatku dochodowego, podmiotami takimi są natomiast wspólnicy tej spółki.

W myśl art. 5b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niemająca osobowości prawnej, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3.

Stwierdzić zatem należy, że skoro Wnioskodawca nie powiadomił w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji na 2012 r. z uproszczonej formy wpłacania zaliczek na podatek dochodowy, jak również nie nastąpiła likwidacja działalności gospodarczej w trakcie roku podatkowego, to należy uznać, że Wnioskodawca również po wniesieniu przedsiębiorstwa aportem do spółki komandytowej nadal uzyskuje przychody ze źródła przychodów pozarolnicza działalność gospodarcza, zatem obowiązany jest do uiszczania zaliczek na podatek dochodowy w formie uproszczonej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 2 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy