Temat interpretacji

Postanowienie

Na podstawie art. 14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Wejherowie, po rozpatrzeniu wniosku Podatnika z dnia 06.03.2006r., uzupełnionego pismem z dnia 11.04.2006r. i z dnia 09.05.2006r., o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie rozliczenia odsetek od zaciągniętego kredytu na zakup nieruchomości i opłat notarialnych poniesionych w związku z nabyciem nieruchomości

stwierdza, że

stanowisko przedstawione we wniosku jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

UZASADNIENIE

Podatnik prowadzi działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług turystycznych w schronisku młodzieżowym, które dzierżawił od gminy. Przychody z pozarolniczej działalności Wnioskodawca rozlicza na zasadach ogólnych, prowadząc księgę przychodów i rozchodów. W 2005r. Podatnik dokonał zakupu dzierżawionej dotychczas nieruchomości i w tym celu zaciągnął kredyt hipoteczny na okres 30 lat na własne nazwisko. Nabytą nieruchomość zamierza wprowadzić do ewidencji środków trwałych firmy.

W związku z powyższym, wątpliwość Podatnika sprowadza się do ustalenia, czy odsetki od kredytu oraz opłaty notarialne poniesione w związku z nabyciem nieruchomości mogą być uwzględnione w kosztach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zdaniem Podatnika odsetki od kredytu zaciągniętego na zakup nieruchomości, która jest wykorzystywana w działalności gospodarczej i wprowadzona do ewidencji środków trwałych naliczone do dnia przekazania nieruchomości do użytkowania zwiększą wartość początkową nabytej nieruchomości. Wartość ta zostanie zwiększona także o opłaty notarialne poniesione w związku z zakupem nieruchomości. Natomiast odsetki zapłacone po dniu wprowadzenia do ewidencji i przekazania do użytkowania nieruchomości obciążą bezpośrednio koszty w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Jak wynika z przepisu cytowanego powyżej - decydującym dla uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu jest istnienie związku poniesionego wydatku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Powyższe oznacza, że aby uznać dany wydatek za koszt podatkowy:

• musi być poniesiony w celu uzyskania przychodu,
• nie może być wymieniony w zamkniętym katalogu negatywnym, nie uznawanym ustawowo za koszt podatkowy.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 1 ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodu wydatków na:

1. nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,
2. nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,
3. ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 22g ust. 17 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych

wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów przy określaniu dochodu z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d), oraz gdy odpłatne zbycie rzeczy i praw jest przedmiotem działalności gospodarczej, a także w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku związanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, bez względu na czas ich poniesienia.

W myśl art. 22 ut. 8 ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Na podstawie art. 22a ust. 1 pkt 1 ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością, o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

W świetle art. 22g ust. 1 pkt 1 ustawy, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w drodze kupna - cenę ich nabycia.

Zgodnie art. 22g ust. 3 ustawy, za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług (...).

Z przedstawionego na wstępie stanu faktycznego wynika, że Podatnik prowadzi działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług turystycznych w schronisku młodzieżowym, które po nabyciu zostanie wprowadzone do ewidencji środków trwałych. Na zakup schroniska został zaciągnięty kredyt. Mimo, iż kredyt nie został zaciągnięty bezpośrednio na firmę, a na nazwisko Podatnika należy uznać, że w związku z nabyciem środka wykorzystywanego w działalności gospodarczej jego spłata pozostaje w związku z działalnością prowadzoną przez Wnioskodawcę. Z przywołanych przepisów prawa wynika, że opłaty notarialne i odsetki naliczone do dnia przekazania środka trwałego do używania powiększą jego wartość początkową. Natomiast odsetki zapłacone po dniu przekazania środka trwałego do używania (ujawnienia w ewidencji środków trwałych) będą stanowiły koszt uzyskania przychodu bezpośrednio ewidencjonowany w księgach. Powyższe oznacza, że opłaty notarialne poniesione w związku z nabyciem schroniska oraz odsetki od kredytu naliczone do dnia przekazania schroniska do używania będą stanowić koszty prowadzonej działalności gospodarczej w postaci odpisów amortyzacyjnych liczonych od jego wartości początkowej, natomiast odsetki zapłacone po dniu przekazania środka do używania będą zaliczone bezpośrednio w koszty uzyskania przychodów. Zatem stanowisko Podatnika należy uznać za prawidłowe.