Temat interpretacji

Na podstawie art. 27a ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym do 31.12.2003 r., podatek dochodowy od osób, o których mowa w art. 3 ust. 1, obliczony zgodnie z art. 27, obniżony zgodnie z art. 27b o kwotę składki na powszechne ubezpieczenie zdrowotne, zmniejsza się na zasadach określonych w ust. 2-15, jeżeli w roku podatkowym podatnik poniósł wydatki na własne potrzeby mieszkaniowe, przeznaczone na remont i modernizację - zajmowanego na podstawie tytułu prawnego - budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego oraz wpłaty na wyodrębniony fundusz remontowy spółdzielni mieszkaniowej lub wspólnoty mieszkaniowej, utworzonych na podstawie odrębnych przepisów.

Zatem ustawodawca odniósł korzystanie z ulgi podatkowej do przepisów dot. wspólnot mieszkaniowych. Wspólnoty mieszkaniowe działają na podstawie ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 ze zm.) i celem ich jest sprawowanie zarządu wspólną nieruchomością.

Art. 6 tej ustawy stanowi, że ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład określonej nieruchomości, tworzy wspólnotę mieszkaniową. Wśród obowiązków należących do członków wspólnoty mieszkaniowej wymienić można ponoszenie wydatków związanych z utrzymaniem własnych lokali oraz uczestniczenie w kosztach zarządu związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej. W tym celu płacą zaliczki na pokrycie kosztów utrzymania lokali i części wspólnych. Na koszty zarządu składają się m.in. wydatki na remonty i bieżącą konserwację, a rodzaje wydatków w zależności od zaistniałej potrzeby ustala wspólnota.

Z art. 22 ustawy o własności lokali wynika, że ustalenie wysokości opłat na pokrycie kosztów zarządu (zawierających wpłaty na fundusz remontowy) jest czynnością, która musi nastąpić w uchwale wspólnoty. Z tego względu wydatki na fundusz remontowy wspólnoty mieszkaniowej mogły być odliczone od podatku w zeznaniu za 2003 rok tylko do wysokości kwoty uchwalonej przez tę wspólnotę, nawet wtedy gdy podatnik dysponował dowodem wpłaty opiewającym na wyższą kwotę.