W świetle przepisu art. 14 ust. 2 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (j. t. Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz., 1... - Interpretacja - PD.I/415-7/04

Shutterstock

Informacja o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego z dnia 09.03.2004, sygn. PD.I/415-7/04, Urząd Skarbowy w Głogowie

Temat interpretacji

Pytanie podatnika

W świetle przepisu art. 14 ust. 2 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (j. t. Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz., 176 ze zm.) za przychód z działalności gospodarczej uważa się również wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczonych zgodnie z art. 11 ust. 2 - 2b, z wyjątkiem otrzymanych od osób zaliczonych do I i II grupy podatkowej w rozumieniu przepisów o podatku od spadków i darowizn.
Nieodpłatnym zaś można nazwać tylko takie świadczenie, które nie powoduje powstania u otrzymującego rzecz obowiązku dokonania jakichkolwiek wzajemnych świadczeń na rzecz dającego. Tymczasem niejednokrotnie z treści umów wynika, że strony zawierają umowy wzajemne; dający rzecz zobowiązuje się do jej przekazania, zaś otrzymujący zobowiązuje się np. świadczyć pewne usługi na rzecz dającego.
Z przedstawionego w piśmie stanu faktycznego wynika, że w opisanym przypadku mamy do czynienia właśnie z umową wzajemną tj. kontrahent przekazał podatnikowi urządzenie do bezpłatnego korzystania, ale warunkiem było zakupienie leków stomatologicznych na określoną kwotę, który to warunek podatnik spełnił, zakupując te leki.

Zatem w tym przypadku należy traktować tę umowę jako wzajemną umowę o świadczenie usług, nie podlegającą opodatkowaniu podatkiem dochodowym, gdyż rzeczywiście umowa ta nie ma charakteru nieodpłatnego.
Natomiast nieodpłatne przeniesienie przez kontrahenta na rzecz podatnika własności tego urządzenia po zakończeniu umowy, jest niewątpliwie przychodem z działalności gospodarczej, określonym w art. 14 ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zgodnie z art. 22a ust. 1 ww. ustawy, amortyzacji podlegają stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania m.in. maszyny i urządzenia - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą zwane środkami trwałymi.
Jeżeli zatem otrzymane przez podatnika urządzenie spełnia ww. wymogi środka trwałego, to jego wartość należy ująć w ewidencji środków trwałych, a dokonane odpisy amortyzacyjne będą stanowiły koszt uzyskania przychodu z tyt. prowadzonej działalności gospodarczej.

Urząd Skarbowy w Głogowie