Temat interpretacji

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Oznacza to, że podatnik ma możliwość zaliczenia do kosztów działalności wszelkich wydatków (poza wymienionymi w art. 23) pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni lub pośredni związek z osiąganymi przychodami.

Z zapytania podatnika wynika, iż zdarzenia gospodarcze z prowadzonej działalności gospodarczej ewidencjonowane są w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.

Zatem zgodnie z przepisami rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 z ostatnią zmianą w Dz. U. z 2003 r. Nr 224, poz. 2226) zapisy w księdze winny być dokonywane na podstawie prawidłowych i rzetelnych dowodów wymienionych w § 12 - § 14 rozporządzenia.

Zgodnie z § 13 pkt 5 ww. rozporządzenia za dowody księgowe uważa się również (...) dokumenty zawierające dane, o których mowa w § 12 ust. 3 pkt 2.

Zgodnie z § 12 ust. 3 pkt 2 rozporządzenia inne dowody księgowe, wymienione w § 13 i 14, stwierdzające fakt dokonania operacji gospodarczej zgodnie z jej rzeczywistym przebiegiem winny zawierać co najmniej:

1. wiarygodne określenie wystawcy lub wskazanie stron (nazwę i adresy) uczestniczących w operacji gospodarczej, której dowód dotyczy,
2. datę wystawienia dowodu oraz datę lub okres dokonania operacji gospodarczej, której dowód dotyczy, z tym że jeżeli data dokonania operacji gospodarczej odpowiada dacie wystawienia dowodu, wystarcza podanie jednej daty,
3. przedmiot operacji gospodarczej i jego wartość oraz ilościowe określenie, jeżeli przedmiot operacji jest wymierny w jednostkach naturalnych,
4. podpisy osób uprawnionych do prawidłowego udokumentowania operacji gospodarczych

-oznaczone numerem lub w inny sposób umożliwiający powiązanie dowodu z zapisami księgowymi dokonanymi na jego podstawie.

W świetle powyższego, po spełnieniu powyżej wymienionych warunków (związek z osiąganymi przychodami, prawidłowe udokumentowanie) zapłata za osiągniecie wysokości sprzedaży określonej w umowie z kontrahentem nazwana "bonusem" udokumentowana dowodem księgowym w postaci "noty debetowej", która cyt. "(...) stanowi potwierdzenie dokonanego wydatku na kwotę wynikającą z umowy" może stanowić koszt uzyskania przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej.