Temat interpretacji

Na podstawie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Szczecinie na pisemne zapytanie z dnia 02.11.2004 r. udziela informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego i stwierdza, co następuje:

Wnoszący zapytanie przedstawił stan faktyczny, z którego wynika, iż jest osobą fizyczną, posiadającą wyłącznie obywatelstwo niemieckie i rozpoczynającą prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Na tle powyższych okoliczności faktycznych podatnik formułuje stanowisko, iż zdarzenia gospodarcze dotyczące prowadzonej działalności gospodarczej może ewidencjonować w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Szczecinie stwierdza, iż stanowisko podatnika jest prawidłowe.

Do opisanego stanu faktycznego ma zastosowanie przepis art. 24a ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), natomiast nie mają zastosowania uregulowania zawarte w przepisach art. 5 pkt 2a i art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 173, poz. 1807).

Zgodnie z przepisem art. 24a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych, spółki partnerskie wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwaną dalej "księgą", z zastrzeżeniem ust. 3 i 5, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy, a także uwzględniać w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacje niezbędne do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 22a - 22o.

Natomiast przepis art. 24a ust. 4 cytowanej ustawy stanowi, iż obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych dotyczy osób fizycznych i spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich, jeżeli ich przychody w rozumieniu art. 14, za poprzedni rok podatkowy wyniosły w walucie polskiej co najmniej 800.000 EURO.

Powołane przepisy dotyczą osób fizycznych prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą, mających miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Tutejszy organ wskazuje, iż w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania przepis art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 173, poz. 1807), który określa zasady wykonywania działalności przez osoby zagraniczne z państw członkowskich Unii Europejskiej. Definicję legalną osoby zagranicznej zawiera przepis art. 5 pkt. 2a powołanej ustawy, zgodnie z którym za osobę zagraniczną uważa się osobę fizyczną mającą miejsce zamieszkania za granicą, nieposiadającą obywatelstwa polskiego. Natomiast Pan X, według danych rejestracyjnych zgłoszonych w tut. organie, od dnia 04.06.2004 r. mieszka na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W związku z powyższym podatnik nie jest osobą zagraniczną w myśl przepisów ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.

W świetle powyższego, osoba fizyczna mająca miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i rozpoczynająca prowadzenie działalności gospodarczej, z której dochody podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach ogólnych, jest obowiązana do ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych dotyczących prowadzonej działalności gospodarczej, zgodnie z przepisem art. 24a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.