Informacja o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego z dnia 27.08.2003, sygn. OG-005/96/03/PD II/415-30/1/03, Drugi Urząd Skarbowy w Kielcach
Temat interpretacji
W nawiązaniu do naszego pisma znak: OG-005/96/03/PDII/415-30/03 z dnia 25.06.2003 r. Drugi Urząd Skarbowy w Kielcach informuje, iż w przedmiotowej sprawie Izba Skarbowa w Kielcach zaleciła sprostowanie udzielonej interpretacji. W związku z powyższym niniejszym pismem tut. Urząd Skarbowy prostuje udzieloną odpowiedź.
Zgodnie z art. 27a ust. 1 pkt 1 lit. b-f ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym w 2001 roku podatek dochodowy od osób, o których mowa w art. 3 ust. 1, obliczony zgodnie z art. 27, obniżony zgodnie z art. 27b o kwotę składki na powszechne ubezpieczenie zdrowotne, zmniejsza się na zasadach określonych w ust. 2-17, jeżeli w roku podatkowym podatnik poniósł wydatki na własne potrzeby mieszkaniowe, przeznaczone na:
- budowę budynku mieszkalnego,
- wkład budowlany lub mieszkaniowy do spółdzielni mieszkaniowej; w razie przekształcenia spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, za wydatki poniesione na wkład budowlany uznaje się wydatki stanowiące nadwyżkę ponad kwotę wkładu mieszkaniowego zaliczonego przez spółdzielnię na wkład budowlany,
- zakup nowo wybudowanego budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego w takim budynku od gminy albo od osoby, która wybudowała ten budynek w wykonywaniu działalności gospodarczej,
- nadbudowę lub rozbudowę budynku na cele mieszkalne,
- przebudowę strychu, suszarni albo przystosowanie innego pomieszczenia na cele mieszkalne oraz wykończenie lokalu mieszkalnego w nowo wybudowanym budynku mieszkalnym, do dnia zasiedlenia tego lokalu.
W myśl art. 27a ust. 3 pkt 1 lit. a ustawy kwota, o którą zmniejsza się podatek nie może przekroczyć za rok podatkowy 19% wydatków wymienionych w ust. 1 pkt 1 lit. b - f.
W okresie obowiązywania ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych "duża ulga mieszkaniowa" określona jest limitem i zgodnie z art. 27a ust. 2 ustawy w roku 2001 wynosiła 30.590,00 zł., tj. 19% wydatków w wysokości 161.000,00 zł., w 2002 i w 2003 roku - 35.910,00 zł., tj. 19% wydatków w wysokości 189.000,00 zł.
W stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2002 roku stosownie do art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 21 listopada 2001 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 134, poz. 1509) podatnikom, którzy w latach 1997-2001 nabyli prawo do odliczania od podatku wydatków poniesionych na cele określone w art. 27a ust. 1 pkt 1 lit. a-f ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2002 r., przysługuje, na zasadach określonych w tej ustawie, prawo do odliczania od podatku dalszych wydatków na kontynuację danej inwestycji - poniesionych od dnia 1 stycznia 2002 r. do dnia 31 grudnia 2004 r.
Stosownie do przepisu art. 27a ust. 6 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wysokość wydatków na cele określone w ust. 1 ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie, z tym, że wysokość wydatków na cele wymienione w ust. 1 pkt 1 lit. b i d-g i pkt 3 lit. b ustala się na podstawie faktury wystawionej wyłącznie przez podatnika podatku od towarów i usług, nie korzystającego ze zwolnienia od tego podatku, lub dowodu odprawy celnej, a w przypadku wpłat na wyodrębniony fundusz remontowy spółdzielni mieszkaniowej lub wspólnoty mieszkaniowej - na podstawie dowodu tej wpłaty.
Jak wynika z załączonych dokumentów podatniczka wpłaciła pierwszą ratę na konto spółdzielni w dniu 11.12.2001 r., (przy czym dla samego faktu dokonania wpłaty bez znaczenia jest fakt wpłaty z konta matki podatniczki), a następnie kontynuowała kolejne wpłaty w 2002 r. Ponadto z pisma wynika, iż za rok 2001 podatniczka nie osiągnęła żadnego dochodu i nie składała rozliczenia podatkowego.
Uchwalona w dniu 21 listopada 2001 r. ww. ustawa o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne zlikwidowała z dniem 1 stycznia 2002 r. możliwość odliczenia od podatku wydatków związanych z zaspokojeniem potrzeb mieszkaniowych (z wyjątkiem wydatków na remont i modernizację budynków i lokali mieszkalnych oraz wpłat na fundusz remontowy spółdzielni mieszkaniowych i wspólnot mieszkaniowych). Jednak podatnicy, którzy w latach 1997-2001 nabyli prawo do odliczenia od podatku wydatków poniesionych na cele mieszkaniowe, przeznaczonych m.in. na wkład budowlany lub mieszkaniowy do spółdzielni mieszkaniowej, zachowali prawo do odliczenia od podatku dalszych wydatków na kontynuację danej inwestycji, poniesionych od dnia 1 stycznia 2002 r. do dnia 31 grudnia 2004 r. (cytowany wyżej art. 4 ust. 2 tej ustawy).
Pojęcie "nabycia praw" nie jest zdefiniowane w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie ze stanowiskiem Ministerstwa Finansów wyrażonym w piśmie z dnia 07.03.2003 r., NR PB5/MC-066-170-770/03 o nabyciu przez podatnika przedmiotowego prawa można mówić w sytuacji, gdy łącznie zostały spełnione dwa warunki, tj.:
- w latach 1997-2001 podatnik poniósł wydatki na cele określone w art. 27a ust.1 pkt 1 lit. a-f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (w tym na wkład budowlany wniesiony do spółdzielni mieszkaniowej), w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2002 r.,
- podatnik korzystał w tych latach z odliczeń od podatku z tytułu poniesienia wydatków na wyżej wymienione cele.
Zgodnie z art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznania o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym według ustalonego wzoru w terminie do dnia 30 kwietnia następnego roku. Termin określony w ww. przepisie jest terminem prawa materialnego i w związku z tym nie mają do niego zastosowania przepisy art. 162 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 1997 r. Nr 137, poz. 926 ze zm.) dotyczące instytucji przywrócenia terminu (procesowego) w razie jego niezawinionego przekroczenia.
Jednocześnie należy zauważyć, że złożenie zeznania po terminie nie powoduje jego bezskuteczności.
W związku z powyższym należałoby stwierdzić, że podatniczka poprzez nie złożenie zeznania podatkowego nie nabyła prawa do przedmiotowego odliczenia, albowiem nie spełniła łącznie dwóch ww. warunków.