Informacja o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego z dnia 17.10.2003, Urząd Skarbowy Kraków-Nowa Huta

Temat interpretacji

Stosownie do art. 31 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (ustawowa) obejmująca ich dorobek, który stanowią przedmioty majątkowo nabyte w czasie trwania tej wspólności przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (art. 32 k.r.o.). Przepisy art. 33 k.r.o. zawierają katalog określający rzeczy, które nie wchodzą do wspólnoty majątkowej małżeńskiej i są odrębnymi majątkami każdego z małżonków. Istotą wspólności majątkowej małżeńskiej jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego na zasadach współwłasności łącznej, w czasie trwania wspólności małżeńskiej żadne z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego, jak również nie może rozporządzać lub zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności majątkowej przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku (art. 35 k.r.o.).

Małżonkowie zobowiązani są współdziałać w zarządzie wspólnym majątkiem, jednak każdy z nich może zarząd ten wykonywać samodzielnie zastrzeżeniem, że czynności przekraczające zakres zwykłego zarządu majątkiem muszą być zaakceptowane przez drugiego małżonka w formie przewidzianej dla danej czynności prawnej.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że stosunki majątkowe małżonków oparte są na zasadach ustawowych (małżeńska wspólność majątkowa).

W 2000 roku pani (xxx) na zasadzie własnościowego prawa do lokalu użytkowego w spółdzielni mieszkaniowej otrzymała przydział na taki lokal. Lokal wykorzystywany jest przez pana (xxx) do potrzeb prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Na mocy wymienionych wyżej przepisów lokal (o ile nie wchodzi do majątku odrębnego) stanowi część majątku wspólnego małżonków. Tym samym podatnik podobnie jak żona jest jego współwłaścicielem.

Zgodnie z art. 22 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 14/2000 poz. 176 ze zmianami) kosztami uzyskania przychodu z poszczególnego źródła przychodu są wszelkie koszty poniesione w celu uzyskania przychodu, z wyjątkami przewidzianymi w art. 23 ustawy. W kategorii kosztów mieszczą się miedzy innymi kwoty zapłaconych czynszów i innych opłat za lokal, w którym prowadzona jest działalność gospodarcza, jako kwoty bezpośrednio związane związkiem przyczynowo - skutkowym z uzyskiwanym przychodem.

Sposób dokonywania zapisów w podatkowej księdze przychodów i rozchodów regulują przepisy Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 2000 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 116/2000 poz. 1222 ze zm.).

§ 12 pkt 1 wymienionego rozporządzenia stanowi, że zapisy w księdze powinny być dokonywane na podstawie prawidłowych i rzetelnych dowodów. Zgodnie z pkt 3 podstawą zapisów w księdze są dowody księgowe, którymi są faktury VAT, VAT RR, VAT KOMIS, VAT MP, dokumenty celne, rachunki oraz faktury korygujące, a także inne dowody stwierdzające fakt dokonania operacji gospodarczej zgodnie z jej rzeczywistym przebiegiem i spełniające określone wymogi formalne.

Na udokumentowanie zapisów w księdze dotyczących niektórych kosztów mogą być sporządzone dokumenty zaopatrzone w datę i podpisy osób, które bezpośrednio dokonały wydatków (dowody wewnętrzne) określające przedmiot operacji gospodarczych i wysokość kosztu (wydatku). Dowody, o których mowa zgodnie z § 14 pkt 2 wyżej mogą dotyczyć między innymi wydatków związanych z opłatami za czynsz, energię elektryczną, telefon, wodę, gaz i centralne ogrzewanie w części przypadającej na działalność gospodarczą.

W odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego nie ma przeszkód by pan (xxx) wprost z art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wpisywał kwoty widniejące na fakturze wystawionej przez spółdzielnię mieszkaniową do kosztów uzyskania przychodu. Lokal musi być jednak w całości wykorzystywany przez podatnika na potrzeby jego działalności gospodarczej.

W wypadku jednak, gdyby lokal w jakiejkolwiek części wykorzystywany był na inne cele bądź wykorzystywałaby go inna osoba, kosztem uzyskania przychodu będą wyłącznie kwoty przypadające na części lokalu wykorzystywane przez podatnika na potrzeby prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Kwoty te księgowane byłyby przy pomocy dowodów wewnętrznych.