Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 30.09.2005, Urząd Skarbowy Łódź-Widzew

Temat interpretacji

Z przedstawionego we wniosku stanowiska wynika, że nieściągalna wierzytelność powstała w momencie odmowy przez firmę ubezpieczeniową wypłaty odszkodowania z tytułu ubezpieczenia autocasco stanowi koszt uzyskania przychodu, w myśl art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Odnosząc się do powyższej kwestii Naczelnik Urzędu Skarbowego Łódź-Widzew stwierdza co następuje (odpowiedzi według kolejności postawionych pytań):

1. Zgodnie z treścią art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 cyt. ustawy.Stosownie do art. 23 ust. 1 pkt 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wierzytelności odpisanych jako nieściągalne, z wyjątkiem takich wierzytelności nieściągalnych, które uprzednio na podstawie art. 14 cytowanej ustawy zostały zarachowane jako przychody należne i których nieściągalność została uprawdopodobniona.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w związku z kradzieżą naczepy marki Schmitz Cargobull będącej przedmiotem umowy leasingowej, stosownie do jej postanowień, został Pan obciążony przez Finansującego, tj. firmę B... LEASING Sp. z o.o. kwotą rozliczenia końcowego. Finansujący po otrzymaniu w/w kwoty dokonał na rzecz Korzystającego cesji praw i roszczeń wynikających z umowy autocasco wobec firmy ubezpieczeniowej. W wyniku postępowania likwidacyjnego firma ubezpieczeniowa odmówiła wypłaty odszkodowania. W przedmiotowej sprawie nie może być mowy o nieściągalnej wierzytelności, bowiem w świetle przywołanych powyższej przepisów wierzytelności to uprzednio zarachowany na podstawie art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychód należny, a ten warunek nie został spełniony. Nie ma tutaj więc znaczenia czy spełnione zostały pozostałe warunki dotyczące form udokumentowania nieściągalności, o których mowa w art. 23 ust. 2 ustawy.

2. W omawianym przypadku nie występuje również zakup wierzytelności. Kwota należna firmie B... LEASING Sp. z o.o., która została przez Pana zapłacona na rzecz Finansującego wynikała wprost z warunków podpisanej umowy leasingu i poniesiona została w związku z przedterminowym rozliczeniem w/w umowy. W myśl art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie stanowi ona kosztu uzyskania przychodów działalności, bowiem nie pozostaje w związku o charakterze przyczynowo-skutkowym ze źródłem przychodów. Fakt utraty przedmiotu leasingu pozbawił Pana możliwości korzystania z samochodu i uzyskiwania przychodów w następstwie jego używania.

3. Stosownie do art. 14 ust. 2 pkt 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych otrzymane odszkodowania za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzona działalnością gospodarczą stanowią przychód z tego źródła, nie są więc przychodem z wierzytelności. Z uwagi na dyspozycję art. 14 ust. 3 pkt 3a ustawy, tj. nie zaliczania do przychodów o których mowa w ust. 2 zwróconych innych wydatków nie zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów, otrzymane odszkodowanie stanowić będzie przychód podatkowy jedynie w części ponad wartość poniesionych wydatków dotyczących przedterminowej spłaty należności leasingowych. Za datę uzyskania w/w przychodu uważa się dzień otrzymania odszkodowania (wpływu na rachunek bankowy lub wypłaty gotówkowej) zgodnie z postanowieniami art. 14 ust. 2 pkt 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto Naczelnik Urzędu Skarbowego pragnie zwrócić uwagę, iż w przedmiotowej sprawie udzielił Panu pisemnej odpowiedzi w zakresie interpretacji przepisów prawa podatkowego. Zaprezentowane w postanowieniach z dnia 23.06.2005r. stanowisko tutejszego organu podatkowego odpowiada zakresowi pytań zawartych we wniosku z dnia 30.03.2005r. Odmienna treść sformułowanych pytań w kolejnym zapytaniu nie może wpłynąć na zmianę stanowiska tut. urzędu, które wydawane jest w oparciu o przedstawiony stan faktyczny i oraz stan prawny w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.